«اسکندر مختاری» چهره ماندگار میراث فرهنگی درباره برگزاری جشنواره چند رسانه ای میراث فرهنگی گفت: امروز بیش از هر زمان دیگری «رویداد» در معرفی اهداف حفاظت از میراث فرهنگی اهمیت یافته است. بسیاری از زحمات همکارانمان در میراث فرهنگی استانها به واسطه اینکه با رویدادهای فرهنگی در خور شأن فعالیتها همراه نیستند، از افکار عمومی پنهان مانده اند. جشنواره ها با تنوع موضوعی می توانند این نقصان را مرتفع کنند.
وی درباره اینکه جلب مشارکت مردم برای حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس و ملموس با ابزارهای هنری و رسانه ای چگونه محقق می شود؟ گفت: جشنواره ها با تمرکز بر روی میراث فرهنگی ملموس و ناملموس می توانند با هم افزایی اجتماعی، «تعلق خاطر به مکان» را ایجاد کنند. اینکه قبله آمال فرهنگی برخی، در جای دیگری است حس تعلق مکان را کم رنگ یا بی رنگ می کند. تنها با حس تعلق است که میتوان جهت قبله را به سرزمینمان بازگرداند. «بیگانه شیفتگی» از اساس یک فریب است.
وی با توجه به اینکه این جشنواره هر سال به میزبانی یکی از استانها برگزار می شود، گفت: باید همینطور باشد، قطبهای فرهنگی در پهنه سرزمین گسترده اند. هر جای این سرزمین که گذر و درنگ کنید، جلوه هایی شیرین از میراث ملموس و ناملموس را میتوان مزه کرد. اینکه ما یکدیگر را نمی شناسیم، این یک آسیب فرهنگی است. جشنواره میراث فرهنگی می تواند فرصت آشنایی، شناخت و دوستی را فراهم کند.
این کارشناس میراث فرهنگی بیان کرد: من هیچگاه احساس نکردم که ما قائل به یک افق فرهنگی باشیم. حکومت اغلب خود را محدود به یک برنامه فرهنگی با افق سیاسی کرده و وظیفه خود را در این محدوده جست و جو می کند و جامعه اندیشه ورز هم به این رویکرد حاکمیتی کم توجه است تا بر عهده گرفتن یک مسؤلیت ملی. تمام توان ما صرف این کنش و واکنش شده است. ما هم وازده ایم، نه افقی داریم، نه اهدافمان را می شناسیم و نه به وظایفمان عمل می کنیم. باید همدیگر را بیشتر دوست داشته باشیم. باید همدیگر را ببینیم، باید با هم معاشرت کنیم. ما تا مادامی که قبله مان جای دیگری است، به جایی نمی رسیم. قبله ما اینجاست، سرزمینمان، فرهنگمان و سرمایه های انسانی مان. اینجا قبله ماست. هر جای این سرزمین چیزی و چیزهایی برای مباهات کردن دارد.
مختاری گفت: تصور دارم برای تعیین اولویت نباید عجله کرد، باید فرصت داد تا گفت و گو استمرار یابد. به مفاخر فرهنگی نواحی مختلف باید بها داد. بگذارید دیگران هم حرف بزنند، بگذارید تمرین سخن گفتن در جمع امکان تحقق یابد. مفاخر ما گمنام اند.
وی درباره اینکه مشارکت مردم و خانواده ها در بخش های جانبی این جشنواره چگونه میسر می شود؟ توضیح داد: من از هر نوع عوام زدگی پرهیز می دهم. شاید اشتباه کنم، اما توصیه دارم که با شعور مخاطب سروکار داشته باشید. عوام پنداشتن بخشی از جامعه همان بلایی است که بر سرمان آمده است. اینکه رسانه های عمومی با لایه های عوامانه جوامع انسانی مواجه می شوند و ظاهراً توفیق هم دارند، از کم کاری ماست. منظورم از ما، «جوامع اندیشه ورز» است. مردم لایه هایی از فهم و شعور اجتماعی عمیقی دارند، باید با این لایه از فهم عمومی ارتباط برقرار کرد.