دوازدهم شهریور «روز بهورز» فرصتی است برای بازاندیشی در یکی از مهم‌ترین سرمایه‌های نظام سلامت کشور؛ سرمایه‌ای انسانی که در طول دهه‌ها، در سکوت و بی‌ادعا به پشتوانه اعتماد اجتماعی، نقشی ماندگار در ارتقای سلامت جامعه ایفا کرده است.
بهورزان، تنها ارائه‌دهندگان خدمات اولیه بهداشتی نیستند؛ آنان حلقه‌های حیاتی پیوند میان مردم و نظام سلامت به شمار می‌روند. زندگی در متن جامعه، آشنایی عمیق با فرهنگ، زبان، نیازها و دغدغه‌های مردم، به آنان این توانمندی را داده است که خدمات خود را به‌گونه‌ای اثربخش، قابل اعتماد و ماندگار ارائه کنند. در واقع، بهورزان توانسته‌اند مفهوم سلامت را از یک ساختار اداری و سازمانی، به تجربه‌ای روزمره و ملموس برای مردم بدل کنند.
نقش بهورز فراتر از مراقبت و پیشگیری است؛ آنان حاملان سرمایه اجتماعی در جوامع محلی‌اند. این سرمایه اجتماعی، بنیانی برای ایجاد اعتماد عمومی، افزایش همبستگی و تقویت روحیه مشارکت اجتماعی در عرصه سلامت است. بی‌تردید، بدون چنین سرمایه‌ای، هیچ نظام بهداشتی قادر به تحقق پایداری، کارآمدی و عدالت نخواهد بود.
امروز که دستیابی به عدالت در سلامت و گسترش پوشش همگانی خدمات پایه به‌عنوان اولویت‌های اصلی نظام سلامت مطرح است، جایگاه بهورزان بیش از گذشته برجسته و راهبردی شده است. حمایت از آنان صرفاً یک وظیفه سازمانی نیست، بلکه ضرورتی ملی در مسیر توسعه پایدار، ارتقای سرمایه انسانی و کاهش نابرابری‌های بهداشتی است.
از این رو، تقویت زیرساخت‌های آموزشی و رفاهی، ارتقای مداوم مهارت‌های علمی و حرفه‌ای، و توجه جدی به انگیزه‌های ماندگاری بهورزان در مناطق روستایی و کم‌برخوردار، باید در دستور کار همه سطوح سیاست‌گذاری نظام سلامت قرار گیرد.
نظام سلامت ایران نیازمند آن است که آموزش و تربیت بهورزان، در همان مناطقی صورت گیرد که بیشترین نیاز به خدمات دارند. این پیوند میان آموزش، خدمت و جامعه، نه‌تنها دسترسی عادلانه به خدمات سلامت را تقویت می‌کند، بلکه موجب توسعه محلی، افزایش سرمایه اجتماعی و تثبیت عدالت در حوزه سلامت خواهد شد. تجربه جهانی نیز مؤید آن است که چنین رویکردی، میزان جذب و ماندگاری نیروهای سلامت در مناطق محروم را به‌طور چشمگیری افزایش می‌دهد.
در این روز خجسته، با کمال احترام، تلاش‌های صادقانه و بی‌نظیر بهورزان عزیز و مربیان فرهیخته آنان را گرامی می‌دارم. حضور این قشر ارزشمند، نه‌تنها پشتوانه‌ای مطمئن برای ارتقای سلامت عمومی است، بلکه مایه دلگرمی، امید و سرمایه‌ای برای آینده‌ای سالم‌تر و عادلانه‌تر در کشور خواهد بود.
از درگاه خداوند متعال مسئلت دارم که بهورزان شریف، همواره در پناه لطف الهی، سلامت، سرافراز و موفق باشند. امید آن‌که ما نیز بتوانیم در مسیر حمایت، توانمندسازی و حفظ این سرمایه‌های بی‌بدیل، گام‌های مؤثرتری برداریم.
ایرنا
