۶ سال پیش، برابر ۲۱ خرداد ۱۳۹۵ خورشیدی، یکی از نواهای بی‌تکرار موسیقی پاپ ایران خاموش شد و حبیب محبیان در ۶۸ سالگی بر اثر ایست قلبی درگذشت. میان آوازخوانان در هر زبان و فرهنگی، منهای غنای موسیقی، سبک، وزن اشعار و همچنین مفاهیم مستتر در ابیات، یک عامل دیگر نیز به ماندگاری خالق اثر و آثار به جای مانده از او در دل تاریخ کمک می‌کند و آن همانا بی‌تقلید بودن جنس صداست.

حبیب چنین بود هرچند حضورش در عرصه موسیقی ایران به خوانندگی محدود نمی‌شد و او در آهنگسازی، نوازندگی و ترانه‌سرایی نیز فعالیت داشت. سال ۱۳۹۳ کتاب «مرد تنهای شب» حاوی برگزیده‌ای از ترانه‌های او در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران عرضه شد.

حبیب محبیان سال ۱۳۸۸ بعد از نزدیک به ۳ دهه زندگی در غربت به ایران بازگشت.

او قصد داشت فعالیت هنری خود را در ایران از سر بگیرد اما مرگ نابهنگام حبیب پرونده یکی از خاص‌ترین صداهای موسیقی پاپ ایران را برای همیشه بست.

زمستان ۱۳۹۶ در پی غرق شدن نفت‌کش سانچی، قطعه «مرگ قو» با صدای حبیب برای نخستین بار پس از ۴ دهه از صدا و سیما به یاد جان‌باختگان این حادثه پخش شد.

شهروند