نخستین دیدار تیم ملی فوتبال ایران در هجدهمین دوره رقابت های جام ملت های آسیا مقابل تیمی بود که نمی توانست سنگ محک مناسبی برای سنجش عیار شاگردان امیر قلعه نویی باشد. اما دیداری بود که سرمربی تیم ملی از آن به عنوان بازی تدارکاتی استفاده کرد و بازیکنان بیشتری را آزمایش کرد تا برای دیدارهای پیش رو به ترکیب بهتری دست پیدا کند.
امیر قلعه نویی که مشخص است برای موفقیت تیم ملی برنامه و تدبیر ویژه ای در ذهنش است، برای دیدار با فلسطین برخی بازیکنانی که پیش بینی می شد در ترکیب اصلی باشند را نیمکت نشین کرد و در مقابل به بازیکنانی میدان داد که به نظر می رسید قصد محک زدن آنها برای دیدارهای بعدی به عنوان بازیکن ذخیره را دارد. بازیکنی مثل مهدی قایدی که یک نیمه برابر فلسطین بازی کرد و یک گل هم زد. او می تواند در دیدارهای آینده تعویض مناسبی برای تیم ملی باشد. صادق محرمی و کریم انصاریفرد هم همین شرایط را داشتند.
آنچه در رقم خوردن پیروزی پرگل تیم ملی برابر فلسطین تاثیرگذار بود، گل دقیقه دوم کریم انصاریفرد بود که به حریف اجازه شکل دادن ساختار دفاعی و اجرای برنامه های تاکتیکی برای گل نخوردن از ایران را نداد و خیلی زود تمرکز آنها را برهم زد. نمایشی که تیم های دیگر برابر مدعیان در روزهای ابتدایی جام داشتند، این احتمال را مطرح می کرد که فلسطین هم بتواند مقابل ایران مقاومت کند اما گل زودهنگام شرایط را تغییر داد.
بازیکنی که تعدادش کم است
تیم ملی در مرکز زمین مشکلاتی داشت که شاید برابر فلسطین خیلی به چشم نیامد اما قطعا در دیدارهای آینده شاگردان قلعه نویی را دچار مشکل خواهد کرد. عناصری که در مرکز زمین ایران بازی می کنند فاقد تکنیک فردی بالا و خلاقیت های تاکتیکی هستند و در باز کردن گره خط دفاعی و بازی بسته حریف کاری از پیش نمی برند. در دیدار با فلسطین تنها سامان قدوس بود که با بازیسازی و پاس های کم نقصش شرایط را به نفع تیم ملی تغییر داد که قطعا برای دیدارهای آینده یک بازیکن با مختصات او نمی تواند همه مشکلات را حل کند.
هر چند در جام هجدهم تیم های درجه دوم و سوم آسیا نشان دادند خود را به مدعیان و درجه یک ها نزدیک کرده اند اما فوتبال ایران در سطحی نیست که بخواهد از فلسطین گل دریافت کند اما در دیدار نخست این اتفاق رخ داد و تیم ملی از ساختار دفاعی ضعیف و پراشتباهش لطمه خورد و با دریافت این گل زنگ خطری که مدت ها پیش به صدا درآمده است را بلندتر شنید تا برای دیدارهای آینده تدبیر داشته باشد. تیم ملی در دفاع قرص و محکم نیست و قطعا در دیدار با تیم های سرعتی و مدعی با مشکلات زیادی مواجه خواهد شد.
نقطه مثبتی که باید حفظ شود
آنچه به تیم ملی فوتبال ایران کمک کرد تا در همان دقیقه ابتدایی دروازه فلسطین را باز کند، انرژی و انگیزه بالای بازیکنان برای موفقیت و رسیدن به جام قهرمانی است. اتفاقی که با اتحاد و یکدلی بازیکنان به وجود آمده و قطعا بزرگترین نقطه قوت تیم ملی برای موفقیت در این جام است. کادر فنی و مدیریتی و تیم ملی باید بتواند این نقطه مثبت را تا روز آخر حفظ و حتی تقویت کنند تا این تیم بتواند طلسم ۴۸ ساله نرسیدن به قهرمانی را بشکند.
اقتصاد ایران
