رئیس هیات مدیره کانون نمایشنامهنویسان خانه تئاتر گفت: دولتمردان با پذیرش مسئولیت خود شرایطی فراهم کنند تا هنر مسیر و روند طبیعی خود را طی کند.
آرام محضری عصر یکشنبه ۲ در ۱۴۰۳ در «نخستین شب نمایشنامه‌نویس» به مناسبت سالروز تولد بهرام بیضایی و سالروز درگذشت اکبر رادی که به همت کانون نمایشنامه نویسان و مترجمان خانه تئاتر در سالن شهناز خانه هنرمندان برگزار شد، اظهار کرد: امیدواریم دولتمردان با پذیرش مسئولیت خود شرایطی فراهم کنند تا هنر مسیر و روند طبیعی خود را طی کند و هنرمندان در تعامل با دیگر نهادهای اجتماعی و فرهنگی بانی توسعه فرهنگی و هنری کشور باشند.
وی افزود: پنجم دی را که تلاقی مهمی در عرصه نمایشنامهنویسی است در تقویم به نام اکبر رادی و بهرام بیضایی نامگذاری کنیم.
رادی جایی کمتر از نمایشنامهنویسان بزرگ جهان ندارد
ایرج راد رئیس هیات مدیره خانه تئاتر هم گفت: بزرگداشت دو عزیز بزرگوار است که به گردن تئاتر و سینمای کشور حق دارند. ای کاش اکبر رادی به این زودی‌ها از کنار ما نمی‌رفت و در عرصه نمایشنامهنویسی در کنار ما حضور داشت.
وی افزود: استاد رادی جایگاهی کمتر از نمایشنامهنویسان بزرگ جهان ندارد و من در هشت اثر به قلم استاد، افتخار بازی داشتم. استاد بیضایی هم حق بزرگی بر گردن تئاتر آیینی و سنتی کشور دارند.
راد گفت: جایگاه این دو بزرگوار رفیع و بالاست که امیدوارم قدر ارزشمندان این چنین را در زمان حیات بدانیم و یاد آنهایی را که از میان ما رفتند گرامی و زنده بداریم.
رئیس هیات مدیره خانه تئاتر تاکید کرد: خانه تئاتر نیازمند تغییر و تحولات جدی است.
در این مراسم نخستین مدالیوم کانون نمایشنامه نویسان و مترجمان تئاتر ایران به خسرو حکیم رابط و همچنین تندیس و لوح تقدیر این کانون به حسین کیانی، آندرانیک خچومیان و نادر برهانی مرند اهدا شد.
قطب‌الدین صادقی پس از اهدای تندیس به آندرانیک خچومیان، گفت: قدردانی از بزرگان ما و حفظ حرمت آنها بزرگترین وظیفه ماست.
او افزود: بهترین دوره درام نویسی دهه ۴۰ است که بیضایی، مفید، ساعدی و رادی فضایی را باز کردند که زبان ایرانی و زیباشناسی زبان ایرانی را به روی صحنه بیاورند و توانستند درام‌نویسی را با پرداخت شخصیت‌های دقیق و امکان برداشت‌های جدید پدید آورند.
وی افزود: دوره بازگشت به کلام آغاز شده و به دلیل اشباع تصویر، امکان این بازگشت فراهم شده است.
صادقی گفت: آندرانیک خچومیان متون ارمنی و ایرانی را ترجمه کرده و گروه‌های تئاتری را از ارمنستان به ایران آورده و یا از ایران به ارمنستان برده است. ما نیاز به دشمنی نداریم نیاز به دوستی داریم.
او اظهار داشت: آندرانیک به سهم خودش از طریق تئاتر پیام دوستی را منتقل کرده و من به سهم خود آندرانیک را تشویق می‌کنم.
شهرام گیل‌آبادی هم درباره حسین کیانی گفت: روح قلم آزادی بخش است. در آثار حسین کیانی، شرف اندیشی نقض‌گرایانه‌ای دیدیم. از حسین، مولفی معترض با نگاهی بنیادین به نمایش می‌گذارد. ژرف‌اندیشی او از حسین مولفی معرفی می‌کند که نگاه خاص خود را تولید کرده است. انگیزه‌ها و دغدغه‌ها از حسین، سعدی را می‌سازد که در آثار دراماتیک جلوه می‌کند.
این پیشکسوت تئاتر اظهار داشت: حسین، سعدی نگاری است که به نغزترین شیوه سبک خود را به نمایش می‌گذارد. او نگاه ملی و ایرانی دارد که این نوع نگاه نسبت به آثار او تقلیلی است. هیچ وقت نگاه ناامید نسبت به آینده در نمایشنامه‌نامه‌های حسین پیدا نمی‌کنید.
وی افزود: در آثار حسین ژرف‌اندیشی در عین حال نغزگرایانه را می‌بینیم.
هیچ یک از مسئولان ما با ساده‌ترین مفاهیم درام‌نویسی آشنایی ندارند
حسین کیانی هم گفت: همه وجود انسان در پی راستی و پاکی است. می‌خواستم چیزی با خودم بیاورم و با جابجایی ۱۵ هزار جلد کتاب یکی از دفاترم را با خودم آوردم و با خودم گفتم نخواندنش در جمع تلخی به جا می‌گذارد.
وی افزود: هیچ یک از مسئولان ما با ساده‌ترین مفاهیم درام‌نویسی آشنایی ندارند. حال تئاتر، نمایشنامهنویسان و درام‌نویسان ما در مقابل چنین مدیرانی این است، اما من نمایشنامهنویسی را در مسیر راستی می‌دانم.
نادر برهانی یکی از شریف‌ترین انسان‌ها است
محمدعلی یاراحمدی نیز درباره نادر برهانی گفت: نادر یکی از شریف‌ترین آدم‌هایی است که می‌شناسم. شرافتمندانه نگران رخدادهای جامعه خودش است. سال‌ها با هم کار کردیم و باعث شد وارد تاریخ تئاتر شوم، این دین همیشه برگردن من است.
مردم نمایشنامه را نمی شناسند
بهزاد فراهانی هم با ابراز گلایه از فروش نرفتن نمایشنامه‌هایش گفت: داستان، خوب فروش می‌رود اما نمایشنامه نه. مردم داستان را می‌شناسند اما نمایشنامه را نه.
او همچنین با اشاره به شرایط کنونی و گذشته نمایش و نمایشنامهنویسی اظهار داشت: من از هیچ کس کینه ندارم. حتی دشمنم هم برای من یک انسان است.
در پایان این مراسم نیز فیلم مستند «چریکه بهرام» به کارگردانی فرشید قلی‌پور در خصوص زندگی و آثار بهرام بیضایی برای اولین بار به نمایش در آمد.
همچنین لوح تقدیر به بهزاد صدیقی اولین دبیر این رویداد اهدا شد. رحیم رشیدی‌تبار دومین نفری بود که لوح تقدیر این دوره از رویداد کانون نمایشنامهنویسان را گرفته بود.
هادی حوری، حمید دشتی و شکوفه آروین که پلتفرمی برای ثبت نمایشنامهها ایجاد کرده تا دسترسی به نمایشنامهها آسان شود و نیز مریم یاسین‌زاده روابط عمومی رویداد هم مورد تقدیر قرار گرفتند.
برای جلسات نقد نمایشنامهنویسی هم رضا آشفته که در بستر بیماری به سر می‌برد با اهدای لوح مورد تقدیر قرار گرفت.
