در ادامه سلسله‌ نشست‌های تخصصی خانه ادبیات دیار کریمان، ویژه‌برنامه‌ای با عنوان «عصر ادبیات۲» عصر یکشنبه ۱۴ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ با محوریت بزرگداشت زادروز زنده‌یاد احمدرضا احمدی، شاعر، نویسنده و نمایشنامه‌نویس معاصر ایرانی، در کتابخانه موزه هنرهای معاصر صنعتی کرمان برگزار شد.

سهیل محمودی، شاعر و ترانه‌سرا میهمان ویژه این نشست بود و در کنار او علیرضا هاشمی‌نژاد و سید حمید میرحسینی نیز به ارائه دیدگاه‌ها و تحلیل‌هایی درباره آثار و جایگاه احمدرضا احمدی در ادبیات معاصر پرداختند. همچنین سیدعلی میرافضلی نیز با پیام صوتی در این نشست شرکت کرد.

سهیل محمودی: احمدرضا احمدی،  شاعری که «کودکی» را به شعر فارسی بازگرداند

سهیل محمودی، شاعر و ترانه‌سرا کشور، در نشست «عصر ادبیات» که به مناسبت زادروز زنده‌یاد احمدرضا احمدی در کتابخانه موزه هنرهای معاصر صنعتی کرمان برگزار شد، با ابراز خوشحالی از حضور در این رویداد، احمدرضا احمدی را شاعری دانست که «کودکی» را به شعر فارسی بازگرداند.

محمودی با اشاره به هم‌محله بودن خود با احمدرضا احمدی در محله عین‌الدوله تهران، گفت: «من هم بچه همان کوچه‌ها هستم؛ شاعر هم‌محله‌ام، احمدرضا، از همان‌جا آمد و جهانی شد. شاعری که زاویه دید تازه‌ای به ادبیات آورد؛ با سادگی، با نگاه کودک، با زبان بی‌ادعا.»

او در ادامه با مرور بر جریان‌های مختلف شعر معاصر از نیما تا شاملو، اخوان، نادرپور و دیگران، احمدرضا احمدی را ادامه‌دهنده جریانی دانست که «شعر را از سطح بیرونی و اجتماعی، به درون، به سادگی، به زبان کودکانه و در عین حال عمیق» سوق داد.

این شاعر و پژوهشگر ادبیات افزود: «در دهه ۶۰، وقتی مجموعه شعرهای احمدرضا را خواندم، از سادگی و عمق آن متحیر شدم. او شاعر کودکان هم بود، اما نه به معنای ساده‌انگارانه، بلکه کسی که جهان را از چشم کودک می‌دید و به ما هم آن نگاه را یاد می‌داد.»

محمودی همچنین با اشاره به فعالیت‌های چندرسانه‌ای احمدی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، گفت: «نقش احمدرضا در جمع‌آوری و ضبط صدای بزرگان شعر معاصر، از شاملو تا اخوان و شهریار، و پیوند آن با موسیقی ایرانی، بخش مهمی از میراث فرهنگی ماست که نباید فراموش شود.»

در پایان، محمودی با خواندن اشعاری از احمدرضا احمدی، از او به عنوان «شاعری که میان شعر و شخصیتش فاصله‌ای نبود» یاد کرد و گفت: «او هیچ‌وقت دچار بیماری حساب و کتاب آدم‌بزرگ‌ها نشد. احمدرضا هنوز زنده است، چون شعرش تاریخ مصرف ندارد.»

علیرضا هاشمی نژاد: نگاه کودکانه‌ احمدرضا احمدی از عمق و معنا بود

در ادامه‌ی ویژه‌برنامه‌ی بزرگداشت زنده‌یاد احمدرضا احمدی در کرمان، علیرضا هاشمی‌نژاد، پژوهشگر حوزه فرهنگ و خوشنویسی، با مرور خاطرات و همکاری‌های مشترک خود با این شاعر نامدار، از ویژگی‌های انسانی و هنری او سخن گفت.

او اظهار کرد: «اوایل دهه ۸۰ در پروژه‌های فرهنگی با آغداشلو همکاری‌هایی داشتم و از همان دوران، بیش از پیش با احمدرضا احمدی آشنا شدم؛ شاعری که دوستان نزدیکش عمدتاً از میان هنرمندان و فیلم‌سازانی چون کامران شیردل بودند، نه لزوماً شاعران. بعدها به واسطه‌ی تلاش همایون صنعتی در کرمان، درصدد راه‌اندازی نشر فانوس برآمدیم و همین پروژه باعث شد ارتباط من با احمدرضا احمدی عمیق‌تر شود.»

*هاشمی‌نژاد افزود: صمیمیت و مهربانی او آن‌قدر خالصانه بود که حتی در روزهای سخت بیماری، پیگیر دوستانش بود.

او درباره‌ی شخصیت هنری احمدی گفت: «زندگی و نگاه شاعرانه‌اش در شعرش کاملاً هویداست. درک او از هنر، چه در شعر، چه در نقاشی و چه در نمایش، نشان می‌داد که معنای “ساختن” در هنر را به خوبی می‌شناخت و فراتر از آن می‌رفت. نگاه کودکانه‌اش به جهان، که بارها از آن یاد شده، نه سادگی، بلکه نوعی از عمق و معنا بود.»

او در پایان گفت: «احمدرضا احمدی بخشی از نسلی بود که خلاقیت و یادگیری را در کنار هم تجربه می‌کردند و توانستند جمعی مؤثر، اثرگذار و فرهنگی در روزگار خود شکل دهند. بی‌تردید یاد و نام او تا سال‌ها در ذهن و زبان اهل فرهنگ و ادب باقی خواهد ماند.»