در همبستگی با سینماگران و به ویژه در ارتباط با نامه مانی حقیقی به رئیس سازمان سینمایی باید گفت که بدون تعارف یکی از مقوله‌های اساسی که از سی‌وپنج سال پیش تا به امروز باعث افتخار ایرانیان در صحنه جهانی شده است «سینمای ایران» و آثار بسیار باارزش سینماگران هنرمند، متعهد، خلاق و پیشرو این سرزمین بوده. آنها توانسته‌اند طی این سال‌ها مهم‌ترین جوایز جشنواره‌های جهانی را به دست آورند و باعث کسب حیثیت و آبرو برای مردم ایران در صحنه بین‌المللی شده‌اند.

در مقایسه با بسیاری از دیگر کشورها شما سینمایی را نمی‌توانید پیدا کنید که این همه جوایز اصلی و غیر اصلی را مثل نخل طلا، شیر طلا، خرس طلا، صدف طلا، اسکندر طلایی، اسکار، بالن طلایی و ده‌ها جایزه دیگر برده باشند و نام ایران را با افتخار بر سر زبان‌ها و رسانه‌های جهانی انداخته باشند. تعداد کتاب‌ها، رساله‌ها، مقالات و غیره که به زبان‌های گوناگون جهان درباره سینمای باارزش ایران در شکل گسترده بین‌المللی نوشته هم گواه اهمیت این سینما است. این را همه می‌دانند ولی برای یادآوری باید باز هم به آن دست حضراتی که «فعلا و موقتا ،» مدیریت سینمایی به آنها داده شده یادآوری شود؛ این که اخیرا این همه فشار، سخت گیری و تحقیر کردن و تهدید کردن و تنبیه کردن و… هنرمندان و به ویژه سینماگران را در دستور کار خود قرار داده‌اید، فقط و فقط خود را کوچک کرده‌اید. تشویق را پیشه کنید، زمینه‌ها را برای خلاقیت‌های و استعدادها فراهم کنید، خواهید دید که جامعه به شما لبخند خواهد زد. از خود یادگار مثبت و ‌بانشاط به جا بگذارید. هنرمندان ماندنی هستند اگرچه با سختی در این دوران دست ‌پنجه بیشتری نرم می‌کنند.

سینما سینما