روزنامه نگار و منتقد سینما افزود: چنانکه برخی مرگ «فرامرز فرازمند»، تهیه‌کننده فیلم «سنتوری» را به دلیل فشارهای ناشی از قاچاق و توزیع غیرقانونی این فیلم دانستند؛ فیلمی که حتی مجوز قانونی برای اکران و نمایش‌عمومی را دریافت نکرد و امکان سودآوری اقتصادی برایش فراهم نشد. این قصه البته دارای پیشینه است. فیلم‌هایی مثل «مارمولک» کمال تبریزی که پس از سه‌هفته اکران از ادامه نمایش بازماند و توقیف شد، یکی دیگر از فیلم‌هایی بود که در آن زمان نسخه‌های قاچاق‌اش به بازار آمد که هم قربانی ممیزی شد، هم قربانی قاچاق و توزیع غیرقانونی. به‌نظر می‌رسد آن دسته از فیلم‌هایی که برخی از سکانس‌ها و صحنه‌هایشان دچار مشکل ممیزی شده یا اجازه اکران نیافته یا از ادامه اکران باز مانده‌اند، بیشترین آثاری هستند که نسخه قاچاق آنها به بازار آمده است.
مثلاً «متری شیش‌ونیم» به‌رغم فروش خوبی که در نمایش عمومی داشت و این یعنی بسیاری از مخاطبان سینمارو این فیلم را دیده‌اند، اما حذف برخی سکانس‌ها موجب شد تا همان مخاطبانی که فیلم را هم دیده بودند، وسوسه شوند که نسخه قاچاق آن را تهیه کنند و دوباره ببینند.
«پیر پسر» آخرین فیلمی نخواهد بود که قربانی قاچاق و توزیع غیرقانونی می‌شود. باید برای این تراژدی سریالی چاره‌ای اندیشید. با این حال وجدان اخلاق مخاطبان و تماشاگران هم ایجاب می‌کند که برای مقابله با سوداگری قاچاق فیلم، فیلم «پیر پسر» را در اکران آنلاین آن به تماشا بنشینند.
ایران آنلاین
