رشد در فوتبال با مراحل مختلف سنجیده می‌شود. در رئال مادرید، این فرآیندها همواره زیر فشار زمان پیش می‌روند، چرا که سطح توقعات پایانی ندارد. گولر در یک تابستان تمام این مراحل را در هم کوبیده است. ورود ژابی آلونسو او را به واقعیتی کاملاً متفاوت نسبت به گذشته پرتاب کرده است.

این بازیکن در دو فصل گذشته در آن منطقه خاکستری به‌ سر می‌برد که استعداد با فرصت‌های کمیاب تلاقی می‌کرد. ثبات برای او رویایی دوردست بود و تنها در هفته‌های پایانی فصل یا مسابقات کم‌ اهمیت به ترکیب اصلی می‌رسید. در صحنه‌های بزرگ، حضورش قطره‌ چکانی بود و به درخشش‌های مقطعی محدود می‌شد که نیازمند توجه بیشتری بود.

فصل ۲۶-۲۰۲۵ داستانی تازه برای این استعداد جوان ترک است. ژابی قوانین بازی را بازنویسی کرده است تا او به اعتباری دست یابد که به‌ دنبالش بود. در جام جهانی باشگاه‌ها، فوتبال آلونسو بدون گولر شکل نمی‌گرفت. اگر به آمار نگاه کنیم، این بازیکن تقریباً در همه بازی‌ها با حضور ژابی روی نیمکت در ترکیب اصلی بوده و تنها بازی اول برابر الهلال را از دست داده است. او از زمان حضورش در فنرباغچه در سال ۲۰۲۳ هرگز شش بازی پیاپی را به‌ عنوان بازیکن ثابت شروع نکرده بود.