ضیا عربشاهی در گفتوگو با میزان، درباره ناکامی تیم ملی فوتبال ایران در جام ملتهای آسیا اظهار داشت: تیم ملی با میانگین سنی بالا به جام ملتها رفت و حتی با این بازیکنان باتجربه هم نتوانست به هدفش که قهرمانی بود، برسد. اگر قرار بود به فینال راه پیدا نکند، پس بهتر بود از جوانترها و بازیکنان پدیده لیگ برتر استفاده میشد تا در سالهای آینده به شکل مطلوبتری از این نفرات بهره برد.
وی افزود: باید مربیان فوتبال ایران به بازیکنان جوان اعتماد کنند و نفرات جوان پس از درخشش در تیمهای لیگی خودشان به تیم ملی دعوت شوند. در مجموع باید گفت که تیم ملی فوتبال ایران در جام ملتها تیم پیرمردها را تشکیل داده بود و در کسب جام ناکام ماند.
*کادرفنی تیم ملی دانش و تجربهای از میادین سخت نداشتند
کارشناس فوتبال در مورد تعداد زیاد اعضای کادر فنی تیم ملی فوتبال تصریح کرد: اعضای کادر فنی تیم ملی خیلی زیاد بودند، اما وزن فنی نداشتند. نیمکت تیم ملی باید از مربیان باتجربه تشکیل شود نه اینکه تعدادشان زیاد باشد و هیچ دانش و تجربهای از میادین سخت نداشته باشند. کادر فنی قوی در بازیهای مهم و حساس به کمک تیم ملی میآیند و میتوانند به سرمربی مشاورههای راهگشا بدهند.
وی درباره ادامه کار امیر قلعهنویی در تیم ملی فوتبال ایران گفت: ادامه کار قلعهنویی در تیم ملی فوتبال ایران یک مسئله ملی است و باید برای رقابتهای انتخابی جام جهانی سرمربی تیم تغییر کند. فقط یک سری از کارشناسان در رسانه از سرمربی تیم ملی تعریف و تمجید ملی میکنند. در حالی که به او بهترین فرصت داده شد و نتوانست تیم ملی را در جام ملتها قهرمان کند.
*ثمره این همه تیم و مدرسه فوتبال چیست؟
پیشکسوت فوتبال در مورد کیفیت فوتبال ایران در سالهای گذشته عنوان کرد: فوتبال ایران در سالهای دور قدرتمندتر بود و عملکرد بهتری به خاطر بازیکنان باکیفیت داشت. در تمام کشور مسابقات زیادی برگزار میشد و از این رقابتها، بازیکنان با استعدادی به سطح اول فوتبال ایران معرفی میشد. همچنین من خودم وقتی ۱۶-۱۷ سال سن داشتم در مسابقات آموزشگاهی توسط حسن جبیبی به تیم پاس دعوت شدم. چون مسابقات در سرتاسر کشور بیشمار بود، رقابت بین نفرات ایجاد میشد و نفرات برتر به سطح اول فوتبال ایران راه مییافتند.
عربشاهی در پایان خاطرنشان کرد: باشگاههای بزرگی همچون دارایی، بانک ملی، دخانیات، راهآهن و … در فوتبال ایران حضور داشتند و اکثراً روی تیمهای پایهای خود کار میکردند. این باشگاهها بیشتر در تهران روی ورزش و فوتبال سرمایهگذاری میکردند. از همین رو نفرات جوانتر به مرور به فوتبال ایران معرفی میشدند و در رقابت سنگینی که بین باشگاههای تهران وجود داشت. اما در چند دهه گذشته فوتبال فقط منبع کسب درآمد هنگفت برای یک سری افراد تبدیل شده است. هم اکنون فقط در استان تهران چند هزار تیم و مدرسه فوتبال وجود دارد، ثمره این همه تیم فوتبال چیست؟