چهره ماندگار عرصه خوشنویسی ایران، هنر خوشنویسی را تجسم اعتدال و زیبایی دانست و گفت: این هنر با ویژگی زیبایی خود، جذب‌کننده است. از سوی دیگر معرفتی در کلام و ادبیات ما وجود دارد که این معرفت، فلسفه را با اخلاق توام کرده و خوشنویسی این امتیاز را دارد که حامل این مکتب باشد.
غلامحسین امیرخانی با حضور در خبرگزاری ایرنا و در گفت و گو با خبرنگاران این خبرگزاری اظهارداشت: خوشنویسی در فرهنگ و کشور ما بین هنرهای دیگر، به عنوان قاعده مثلث شناخته می‌شود، نمونه و است و از طرف دیگر به عنوان شالوده و اصل دارای جایگاه خاصی است و با ادبیات در یک ارتباط چندین صد ساله و هزار ساله قرار دارد و به عنوان بستری است که این هنر و زیبایی در آن پیش می‌رود و کمک می‌کند که از طریق آن حکمت و معرفتی که در ادبیات بی‌نظیر ما وجود دارد به هنرجویان منتقل شود.
وی گفت: بر این اساس ارزش خوشنویسی، بیشتر از خود هنر خوشنویسی است، هر چند زیبایی به طور ویژه قابلیت دارد که ما انسان‌ها را راهبری کند، حس های مخفی همچون کنجکاوی، خداجویی، عاطفه، زیبایی‌دوستی غیر از پنج حس ظاهری که در وجود ما هست، هر کدام از این حس‌ها در شخصیت ما نقش دارند، به عنوان مثال حس خداجویی به این معناست که از خودمان بپرسیم، این هستی و عظمت کجاست بعد از این را حق نداریم توضیح بدهیم، توضیحاتی که از طرف ادیان داده می‌شود، به جای اینکه کمک‌کننده باشد، مشکل‌آفرین است.
امیرخانی افزود: علاوه بر این خوشنویسی خاصیت ذکر را هم دارد، ما در آداب صوفیه، معرفتی و عرفانیمان داریم که اگر نیمه‌خواب و نیمه‌بیداریم، ذکر می‌تواند ما را بیدار کند به شرطی که استعداد و قابلیت داشته باشیم که این قابلیت در وجود ما باید کشف بشود، معلم داشته باشیم و هم خودمان طبق آن گرایش که از لحاظ زیبایی‌شناسی داریم، جذب شویم، این حس بزرگترین نیرویی است که ما انسان‌ها را جذب می‌کند.
رئیس انجمن خوشنویسان ایران بیان کرد: این زیبایی در هنر است و نه چیز دیگر، با دستور، نصیحت و این صحبت‌ها برخی از انسان‌ها و شخصیت‌ها جلب و جذب می‌شوند اما همه انسان‌های دنیا، از طریق زیبایی مجذوب می‌شوند، بنابراین خوشنویسی به عنوان هنری که زیبایی را به کمال دارد، در این هندسه معجزه‌آسایی که بزرگان و اجداد نابغه ما طراحی کردند مانند سایر رشته‌های هنری؛ موسیقی، مجسمه‌سازی و نقاشی که عمده‌ترین نقش آنها آفرینش زیبایی است، در یک بستر و بهانه‌ای رشد پیدا کرده است.
وی گفت: بنابراین خوشنویسی این امتیاز ویژه را دارد که با زیبایی خودش، جذب‌کننده است و معرفتی که در کلام و ادبیات ما وجود دارد؛ این معرفت، فلسفه را با اخلاق توام کرده است. وقتی این فلسفه با اخلاق توامان شود نامش حکمت است و خوشنویسی این امتیاز را دارد که حامل این مکتب هم هست پس می‌تواند یک هدف عمده‌تری را به همراه خود داشته باشد و به نوجوانان و جوانان منتقل کند و علاوه بر معرفت، تشخیص را در ذهن آنان رشد دهد، چون تشخیص و بینش اصل مطلبی است که از طریق علم، هنر، اخلاق و… باید به ما منتقل شود.
امیرخانی افزود: بر این اساس ما می‌توانیم به سهم خود، یک نسل و کشوری را با این فرهنگ رشد دهیم، غایت خوشنویسی هم رسیدن به یک طراحی بسیار زیبایی است که توانسته از سحر تاریخ، بعد از کلام نوشتن را با تجربه به انسان بیاموزد و کمک کند که این مراتب را در حد خودش طی کند، مبادا تصور شود که خوشنویسی به عنوان هنر ممتاز یگانه‌ای است،خیر، خوشنویسی هم هنری در کنار سایر هنرهاست و اگر هر هنری متعالی و ناب باشد، قدسی است.
این چهره ماندگار بیان کرد: خوشنویسی تجسم اعتدال و زیبایی است که این اعتدال هم از طریق فرم و نقش به هنرمند منتقل می‌شود، خوشنویس هر کلمه‌ای که می‌نویسد ضمن ایجاد اعتدال و زیبایی، نقص باید اصلاح شود بنابراین هنرمند بینش پیدا می‌کند و معنا هم که در خوشنویسی اصل و بستری است که مانند دو بال در تاریخ حرکت کرده است، براساس ارزش‌هایی که در ادبیاتمان داریم، تاریخ، فلسفه، اخلاق، زیبایی و گفتمان در آن هست که متاسفانه ما بلد نیستیم گفتمان کنیم و سوء‌تفاهم به وجود می‌آید اما شاعرانی همچون سعدی، حافظ، مولوی و نظامی در اشعار خود، گفتمان را به ما آموختند یک صدایی بد است که در حال حاضر دچار آن هستیم.
بزرگداشت استاد کابلی خوانساری
رئیس انجمن خوشنویسان ایران در بخشی دیگری از سخنان خود درباره برگزاری آیین تجلیل از نیم قرن تلاش استاد یدالله کابلی خوانساری هنرمند برجسته و چهره ماندگار خوشنویسی که ۲۱ خرداد با حضور بزرگان و نامداران عرصه فرهنگ و هنر توسط صندوق اعتباری هنر در سفری با عنوان هفت بحر هنر در خوانسار برگزار شد، اظهارداشت: استاد کابلی خوانساری از هنرمندان برجسته خط شکسته ایران است که بیش از پنج دهه در انجمن خوشنویسان با یکدیگر همکاری کردیم.
وی گفت: دهه ۶۰ انتشارات انجمن خوشنویسان ایران به گونه‌ای جذابیت داشت که برای دریافت کتاب‌های انجمن صف‌های طولانی از سوی مخاطبان شکل می‌گرفت حتی موسسه‌ای مثل سروش، در سایه قرار گرفته بود، تنها فردی که بیش از همه در کنار من برای تدارک این کتاب‌های هنری تلاش و کمک می‌کرد استاد کابلی بود، بنده هم افتخار داشتم در کنار ایشان باشم و یک بخش از امتیازهای ویژه استاد کابلی است. البته استاد محمد سلحشور هم از پیشکسوتان محترم ماست و در این بخش صاحب تجربه بود.
امیرخانی افزود: یک تمایل قلبی قوی در شخصیت استاد کابلی است که در مسایل اجتماعی مشارکت می‌کنند، بنده و ایشان چندین دهه است که در نهاد جامعه یاوری خراسان مشارکت داریم و تاکنون بیش از یکهزار مدرسه توسط این نهاد به خصوص در بخش محروم جنوب خراسان ساخته شده است.
پدر خوشنویسی ایران بیان کرد: سال ۱۳۵۰، استادان بزرگ خوشنویسی همچون مرحوم استاد زنجانی و مرحوم فضایلی اصفهانی در سبک‌های نسخ، ثلث و شکسته در منازل خود کار می‌کردند و قرآن و کتاب‌های مذهبی را کتابت می‌کردند که این آثار منتشر می‌شد اما در انجمن اساتیدی برای آموزش این سبک‌های خوشنویسی به جوانان که ادامه‌دهنده این هنر باشند، وجود نداشت، سال ۱۳۵۰ به جز استاد کابلی، ۲ نفر دیگر هم از هنرمندان خوب به سمت خط شکسته تشویق شدند که از آثار ماقبل، مثلا از سیدگلستانه که سال ۱۳۱۸ فوت شده بود، آثاری از موزه‌ها و کپی در اختیارشان باشد و مشق کنند و بتوانند به مقامی برسند که ضمن اداره کلاس، شاگرد تربیت کنند، در این میان آن ۲ استاد دیگر همکاری نکردند، بنده در آن زمان به عنوان معاون انجمن خوشنویسان، خیلی تلاش کردم که تشریف بیاورند، آقایان مدتی هم بودند اما رفتند، استاد کابلی ماند و به تنهایی چراغ این کلاس‌ها را به مدت چهار دهه روشن نگه داشت و شاگردانی را از سراسر کشور تربیت کرد، استاد کابلی در این زمینه بسیار علاقه‌مند بود و توانایی داشت.
وی با اشاره به ویژگی‌های شخصیتی استاد کابلی اظهارداشت: مهربانی عمیق در شخصیت استاد کابلی است که با شاگرد، استاد، جامعه برخوردش جذاب، بسیار محترمانه و در عین حال پرانرژی است، بسیاری استادان بزرگ هستند که ساکت می نشینند، تا از آنان چیزی نپرسیم، پاسخ نمی‌دهند و یا احتمالا برخی از آنان تلخ هستند، خیلی مهم است این مطلب، چون بالاخر آموزه‌های ما از طریق فرهنگ منتقل می‌شود، نمونه‌های اعلای آن را در تاریخ داریم، حافظ بالاترین انتقاد را در هنرمندانه‌ترین کلام می‌گنجاند که به عاطفه و قلب همه انسان‌ها نفوذ پیدا می‌کند و می‌پذیریم، بنابراین از این بابت رفتار و اخلاق بسیار اهمیت دارد.
امیرخانی برای چگونگی تجلیل از پیشکسوتان در حوزه‌های فرهنگی و هنری با ارایه پیشنهادی به مدیرعامل صندوق اعتباری هنر گفت: در حال حاضر دو مرکز شناخته شده؛ خانه هنرمندان ایران و فرهنگستان هنر ایران در کشور فعالیت می‌کنند که نمایندگان اصلی هنر و روسا در این نهاد حضور دارند، مدیریت صندوق اعتباری هنر می‌تواند از این دو مرکز به عنوان اتاق فکر درخواست کند و از آنها بپرسد که استادان و هنرمندان طراز اول مملکت و شایسته چه کسانی هستند تا نکوداشتی برای آنان برگزار شود، به این ترتیب اساتید شاخص در حوزه‌های خوشنویسی، نقاشی، موسیقی یا هر رشته هنری دیگر در همه استان‌های کشور حتی دورافتاده‌ترین نقطه کشور زیر چتر این رفتار بسیار زیبا، تشویق‌کننده و دلگرم‌کننده قرار می‌گیرند.
وی افزود: براین اساس، مدیریت صندوق اعتباری هنر می تواند این روند را مدیریت کند و اشخاص را انتخاب نکند، چون انتخاب ایشان هم ارزش دارد اما روسای صنوف هنرمندان کل کشور در این دو مرکز هستند، می‌دانند که چه کسانی اصلح و سزاوار هستند و در این مقام می‌توانند از لحاظ هنری، اخلاق و منش الگو باشند، الگوسازی بسیار مهم است و امید را به خصوص در دل جوان‌ها زنده نگه می‌دارد؛جوانان ما محتاج و مشتاق الگو هستند، از طریق الگوست که شخصیت و صفت خوب منتقل می‌شود، با حرف و لفظ نمی‌شود، دیگر تبلیغ کلامی، ارزش ندارد، چون بیشتر وقت‌ها آمیخته به اغراق، یک مقداری هم روش‌های ناپسند و سیاسی‌کاری است.
فعالیت ۳۴۰ شعبه انجمن خوشنویسان در کشور
امیرخانی با اشاره به فعالیت انجمن خوشنویسان ایران گفت: انجمن خوشنویسان به عنوان نهاد مدنی ۷۳ سال است که فعالیت می‌کند، نهاد مدنی مهمترین بخش یک مملکت است و باید در دسترس همه مردم باشد، در شرایطی زندگی می‌کنیم که محرومیت‌زدایی یک هدف بزرگتر است، بسیاری از اساتید خوشنویسی اهل تهران نیستند به این دلیل که ما فرصت مساوی برای همه معین کردیم، یعنی مدیریت، همه را مورد توجه قرار داده است، خودی و غیرخودی نداشته است.
رئیس انجمن خوشنویسان ایران افزود: ۳۴۰ شعبه انجمن خوشنویسان در داخل کشور و ۱۷ شعبه این انجمن در اروپا و آمریکا فعالیت می‌کنند، کدام وزارتخانه است که چنین گسترشی داشته باشد؟، یک گروه کارشناسی متشکل از ۲ تا چهار نفر می‌توانند در انجمن خوشنویسان حضور پیدا کنند، سرنوشت، سرگذشت، رفتار و کارنامه آن را از لحاظ مالی، فنی، آموزشی، اخلاقی و معرفتی با دقت تمام بررسی کنند که ما با چه محدویت‌ها و مشکلاتی توانستیم آثاری را از این میراث گرانبها و گرانقدر که در تاریخ نظیر نداشته است، به وجود بیاوریم، همچنین این کارشناسان می‌توانند آثار و فعالیت استادان انجمن خوشنویسان را طی پنج دهه بررسی کنند، در هر دهه‌ای شاگران دهه دوم بالاتر از اساتید شده‌اند و این موضوع فقط با رویت و بررسی دقیق تشخیص داده می‌شود.
وی بیان کرد: گر با این روند، انجمن به معنای واقعی معرفی شود شاید این امتیاز به گونه‌ای بتواند در حد خودش نمونه انتخاب شود و کشور ما کارنامه‌محور شود، ادعامحور و تبلیغات‌محور نباشد، فردی که میکروفن بیشتری دستش است همه چی را در تصرف خودش نگیرد، این کارنامه‌محوری یکی از نمونه‌هایی است که امیدوارم کمک کند که ما از این گرفتاری دربیاییم، از ادعا تبدیل به عمل‌کننده شویم.
امیرخانی با اشاره به برگزاری جشنواره بین‌المللی خوشنویسی ایرسیکا در کشور ترکیه اظهارداشت: این جشنواره بیش از ۳۰ سال است که با حضور حدود ۵۰ کشور برگزار می‌شود، با توجه به اینکه کشور ترکیه خط را تغییر و لاتین کرده اما این برنامه‌شان در حوزه خوشنویسی از کشور ما قوی‌تر است، از بنده به عنوان داور در جشنواره ایرسیکا دعوت کردند، خط نستعلیق و شکسته در آن جشنواره جایگاهی نداشت، بنابراین در این مدتی که بنده آنجا حضور داشتم، تا حدود سه سال گذشته، (۲۰ سال طول کشید) از طریق یکی از علاقه‌مندان به هنر خوشنویسی در ترکیه، غیر از آن مرکز ارسیکای دولتی، یک مرد علاقه‌مند به هنر، سرمایه‌گذار این موضوع شد، به نام یاسین و دور دوم آن، دیگر دولتی نبود، شخصی به نام حلیه شریف برگزار کرد و جوایز عمده‌ای اختصاص داد که بنده و استاد علی شیرازی داور این جشنواره بودیم، در مدتی که بنده حضور داشتم، خط شکسته و نستعلیق به عنوان بخشی از جشنواره اضافه شد و در جایگاه خودش قرار گرفت.
رئیس انجمن خوشنویسان ایران گفت: در این جشنواره دو اتفاق رخ داد؛ از قول حضرت علی(ع)، راجع به شمایل پیغمبر اسلام و صفات ایشان، در قالب اثری، روایتی هست، در مرکز اثر به صورت یک مستطیل عمودی، آن قرار می‌گیرد، دور آن با خطوط مختلف نام خلفای راشدی است؛ به این ترتیب؛ الله، محمد، ابوبکر، عمر، عثمان و علی آرایش می‌شود، ما گفتیم آنها را نمی‌نویسیم، ابوبکر، عمر و علی را نمی‌نویسیم، جشنواره رویدادی هنری و فرهنگی است و آنها قبول کردند، در این برنامه‌ای که دو سال گذشته برگزار شد، یک پوستر بزرگ برای جشنواره حلیه اختصاص داده بودند که نصف خطوط، نستعلیق و شکسته بود، یعنی در این مدت، فرهنگ، هنر و زیبایی جایگاه خود را پیدا می‌کند؛ در مکانی که اصلا دوست نداشتند، نستعلیق و شکسته جایگاهی پیدا کند.
وی افزود: همچنین در جریان داوری، در یک مورد اعتراض کردم، به غیر از بنده، ۱۰ داور از شمال آفریقا، عربستان سعودی، سوریه، عراق و… در این جشنواره حضور داشتند، در موردی داوری جانبدارانه بود، اعتراض کردم، ۲ روز ایستادگی کردم، از رئیس جشنواره که دکتر اکمل‌الدین بود خواهش کردم آمد، دخالت کرد و معلوم شد فردی که به عنوان نفر سوم معرفی شده، حقش اول شدن است، آنها از لحاظ فنی ۶۰۰ سال متخصص این حوزه به خصوص خط ثلث و نسخ هستند، چطور بنده باید بیایم، تشخیصم بالاتر باشد؟، بعد از ۲ روز گفت و گو مشخص شد جوان ایرانی در این جشنواره اول شد؛ این جوان پیش از این برای تکمیل تعلیماتش با کمک و راهنمایی بنده در حوزه خوشنویسی از مشهد به ترکیه رفته بود.
امیرخانی درباره تاثیرگذاری خود بر جامعه بیان کرد: من بزرگ نیستم، افتخارم این است که شاگرد مشتاقی هستم، امیل دورکیم جامعه‌شناس فرانسوی مطلبی را عنوان می‌کند که فرد می‌تواند بر ایجاد تحول در جامعه تاثیر ببخشد، عکس آن هم جامعه‌شناس دیگری می‌گوید که جامعه بر فرد تاثیر می‌گذارد اما شاید دقیق‌تر این است که بستگی دارد به زمانه، زمانه باید به آن نقطه نیاز برسد به عنوان مثال جامعه به جایی برسد که امنیت مهمترین موضوع برای مردم است و به دنبال انسان لایقی است که این امنیت را ایجاد کند اما از حیث آن جنبه دیگری که جامعه می‌تواند فرد را تربیت کند و رشد بدهد، به تاریخ خودمان هم می‌توانیم نگاه کنیم، مثلا در زمان سامانیان، ما سه قله بزرگ؛ ابوعلی سینا، فارابی و بیرونی را می‌توانیم نام ببریم که آثارشان حاکی از این معنا و مقام است.
رئیس انجمن خوشنویسان ایران اظهارداشت: من فرصتی را داشتم در کنار استاد عالی مقام، مرحوم محمدعلی اسلامی ندوشن باشم، ۵۰ سال افتخار هم‌صحبتی و شاگردی و مجاورت با ایشان را داشتم، در کنار ایشان، دو جلسه توانستم خدمت استاد عبدالحسین زرین‌کوب باشم و به خصوص مادرم که در دامان او پرورش پیدا کردم، خیرخواهی او به قدری بود که خودش را نمی‌دید؛ خیرخواهی او بیش از خودخواهی او بود، تمام بحثی که انبیا و در عین حال بزرگان دیگری که سعی کردند جامعه بشری را متوجه مقام خود بکنند و انسانیت را در وجودش تقویت کنند که خیرخواهی با خودخواهیش تعادل پیدا کند و شاید تمام سنت شیعه در همین کلام اعتدال قابل فهم باشد و ما به دلیل همین علاقه‌مند به این مکتب شدیم و این ویژگی در زندگی حضرت علی(ع) وجود دارد که ما را مجذوب این شخصیت کرد.
وی گفت: چرا آثار هنری؛ تئاتر و تلویزیون ما از ساخت چنین آثار و امثال آن خالی است تا ما بفهمیم اخلاق و عدالت یعنی چه؟ ما الان عدالت نداریم، یعنی ضدعدالت داریم، نمی‌خواهیم مشکلمان را حل کنیم؟ خوب بکشیم، اگر می‌خواهیم حل کنیم، برای این دوره نهاد مدنی مکانی است که هر کسی می‌تواند خواسته‌ها و سخنانش را بیان کند.
امیرخانی افزود: در مورد شناخت ویژگی‌هایی شخصیتی فرد، بیت معروف «تو اول بگو با کیان زیستی، پس آن گه بگویم که تو کیستی»، مصداق دارد دوستی ما با بزرگانی است و بهره‌مندی از آثار سعدی، مولوی، حافظ و ابوسعید ابوالخیر است، سرمشق های بنده در طول ۶۵ سال گواه آن است، پیشنهاد می‌کنم که کارشناسان و متخصصان سرمشق‌های بنده را معنی و بررسی کنند؛ همچون «لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّی تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَیْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلیمٌ، هرگز به نیکی دست نمییابید، مگر آنکه از آنچه دوست دارید، (در راه خدا) انفاق کنید و بدانید هر چه را انفاق کنید، قطعا خداوند به آن آگاه است.» در فارسی به این حد ایجاز کلام نداریم یا «بالاترین خوبی و نیکی در جهان این است که ما به داد یک مظلومی که استغاثه و کمک می‌خواهد و پناهی ندارد، برسیم»، این آثار باید مورد بررسی قرار گیرند.
خاطره‌ای از یادگیری زبان فارسی توسط سفیر ژاپن
پدر خوشنویسی ایران بیان کرد: اگر هنر و فرهنگ ایران در مجموعه‌های کاملا شایسته در مقام هنر، فرهنگ و تاریخ؛ موسیقی، هنرهای نقشی، سینما، تئاتر در یک مجموعه بسیار قدرتمند در مرکز نیویورک، لندن، پاریس، توکیو حضور داشته باشد و خودش را بیان کند تمام ملت‌های جهان زانو می‌زنند و ارادتمند آن می‌شوند.
وی اظهارداشت: سفیر ژاپن در ایران ماموریتش تمام شده بود، جمعی از خوشنویسان ایرانی را به منزلش دعوت کرده بود که من نیز حضور داشتم، به زبان فارسی با ما صحبت می‌کرد، من دیدم او بسیار خوشحال است، دلیل خوشحالی را پرسیدم و سفیر ژاپن گفت که خوشحالی ام به این دلیل است که از این پس می‌توانم با خیال آسوده (به زبان فارسی) حافظ و مثنوی بخوانم.
غلامحسین امیرخانی هنرمند برجسته خوشنویس متولد ۱۳۱۸ در طالقان است، وی ۲ سال اول دبستان را در طالقان طی می‌کند، سپس با استقرار خانواده‌اش در تهران تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان مسعود سعد سلمان، به اتمام می‌رساند و دوره دبیرستان را همراه با کار، در کلاس‌های آزاد طی می‌کند. سپس به آموختن هنر خوشنویسی روی آورد و با ممارست فراوان در زمینه این هنر سرآمد شد. او در نگارش خط نستعلیق از ریز و درشت دستی قوی و مهارتی مثال‌زدنی و فوق‌العاده دارد. بسیاری او را برترین نستعلیق‌نویس حال حاضر می‌دانند.
امیرخانی از سال ۱۳۴۰ در اداره کل هنرهای زیبا در وزارت فرهنگ و هنر سابق (وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی امروز) به سمت خطاط استخدام شد. از مشاغل دیگر وی می‌توان به مدیریت و ریاست شورای عالی انجمن خوشنویسان ایران، مدیریت فرهنگسرای ارسباران (هنر) و ریاست شورای عالی خانه هنرمندان ایران اشاره کرد. امیرخانی در انجمن خوشنویسان ایران به کار تعلیم خط به خوشنویسان و استادان دیگر مشغول است. از ایشان برای کاریاری ارزشمند فرهنگی و هنری با عنوان پیشکسوت خط نستعلیق ارج‌گزاری شد. امیرخانی در خط نستعلیق شاگرد استادانی همچون سیدحسین و سیدحسن میرخانی بود. افزون بر آن وی از خط استادان قدیمی مانند میرعمادالحسنی، میرزای کلهر، عمادالکتاب، علی‌اکبر کاوه و چند تن دیگر مشق کرد.
امیرخانی در نستعلیق‌نویسی شیوه ویژه خود را دارد که مورد اقبال بسیاری از استادان خوشنویسی است. بسیاری از خوشنویسان صاحب نام معاصر از جمله مهدی فلاح، علی شیرازی، امیراحمد فلسفی، علی اشرف صندوق‌آبادی، جواد بختیاری و … شاگرد امیرخانی هستند و بیشتر خوشنویسان معاصر به طور مستقیم یا غیرمستقیم از خط او مشق کرده‌اند. امیرخانی ده‌ها نمایشگاه فردی و گروهی در داخل و خارج از کشور از جمله در انگلستان، فرانسه، پاکستان و سوریه برپا کرده است.
دریافت نشان درجه یک فرهنگ و هنر در سال ۱۳۷۸ از رئیس جمهور وقت، برگزیده شدن به عنوان چهره ماندگار در همایش چهره‌های ماندگار در سال ۱۳۸۱، دریافت نشان درجه یک فرهنگ و هنر از رئیس جمهور وقت در سال ۱۳۸۸ برای دومین بار، دریافت مدال ادب و هنر فرانسه (درجه شوالیه) در سفارت فرانسه در سال ۱۳۹۵ از جمله افتخارات امیرخانی است، همچنین سال ۱۳۹۸ نام وی به عنوان گنجینه زنده بشری در خط نستعلیق در فهرست ملی نادره‌کاران میراث فرهنگی ناملموس به ثبت رسید. سال ۱۳۹۸ نام خیابان کوکب در منطقه ستارخان تهران به نام استاد غلامحسین امیرخانی تغییر یافت.
رسم‌الخط امیرخانی، آداب‌الخط امیرخانی، مشق الخط امیرخانی، خوشنویسی، گلستان سعدی، رباعیات خیام، دیوان خواجوی کرمانی، صحیفه هستی، فرازهایی از شاهنامه فرودسی، دوازده بند محتشم کاشانی، دیوان حافظ، منتخبی از غزلیات سعدی، سرو سایه فکن درباره فردوسی و شاهنامه، گزیده غزلیات خواجوی کرمانی، تضمین گلچین سعدی یکصد و ده غزل، ترجیع بند هاتف اصفهانی و پیام مهربانی به مناسبت نوروز باستانی (۱۲ تابلو) از جمله آثار این استاد پیشکسوت خوشنویسی است.
ایرنا
