(La habitación de al lado) یک فیلم درام اسپانیایی محصول ۲۰۲۴ به نویسندگی و کارگردانی پدرو آلمودوار است. این فیلم برگرفته از رمان چه چیزی تجربه می‌کنی اثر سیگرید نونز است.
داستان فیلم:
اینگرید و مارتا در جوانی دوستانی صمیمی بودند که در یک مجله با هم کار می‌کردند. اما گذر زمان و مسیرهای متفاوت زندگی، آنها را از یکدیگر جدا کرد.
پس از سال‌ها، اینگرید و مارتا به‌طور تصادفی در شرایطی غیرمعمول و پیچیده با یکدیگر مواجه می‌شوند. این برخورد ناگهانی، خاطرات قدیمی و احساسات سرکوب‌شده را زنده می‌کند. مارتا که اکنون با چالش‌های شخصی خود دست‌وپنجه نرم می‌کند، تلاش دارد با زندگی جدیدش کنار بیاید. اینگرید نیز که شخصیتی مقاوم و متفکر است، در این ملاقات دوباره نقش مهمی در تغییر نگاه مارتا به زندگی ایفا می‌کند. با پیشرفت داستان، گذشته و حال این دو شخصیت به یکدیگر پیوند می‌خورد. آنها مجبور می‌شوند…
در وبگاه راتن تومیتوز، ٪۹۵ از ۴۱ بررسی منتقدین مثبت است و این فیلم میانگینِ امتیاز ۷٫۴/۱۰ را در اختیار دارد. این فیلم در متاکریتیک که از میانگین وزنی استفاده می‌کند، بر اساس نظر ۲۲ منتقدین امتیاز ۷۰ از ۱۰۰ را کسب کرده که نشان‌گر «نقدهای عموماً مطلوب» است.
سینما: فیلم «اتاق مجاور» (The Room Next Door) پس از نمایش در هشتاد و یکمین دوره جشنواره ونیز نقدهایی اغلب مثبت دریافت کرد. اولین فیلم بلند انگلیسی زبان «پدرو آلمودوار» دوشنبه شب در این جشنواره ۱۸ دقیقه تشویق شد و تحسین منتقدین «گاردین»، «اسکرین»، «دیلی بیست» و «ونیتی فیر» را برانگیخت اما «هالیوود ریپورتر»، «تلگراف»، «والچر» و «رپ» یکسره از «اتاق مجاور» ستایش نکرده‌اند.
داستان فیلم درباره یک مادر و دختر است که به واسطه یک سوءتفاهم بزرگ از یکدیگر جدا شده‌اند. اینگرید با بازی مور که دوست مارتا با بازی سویینتون است در دل این کشمکش قرار دارد. مارتا یک گزارشگر جنگ است و اینگرید یک رمان‌نویس. این فیلم از بی‌رحمی‌های جنگ می‌گوید و رویکرد منحصر به فرد دو نویسنده برای شرح واقعیت را برجسته می‌کند در حالی که مضامین مرگ، دوستی، لذت جنسی و مبارزه علیه وحشت را می‌کاود. دیگر بازیگران فیلم «جان تورتورو»، «الساندرو نیوولا»، «خوان دیه‌گو بوتو»، «ویکتوریا لوئنگو»، «ملینا متیوز»، «استر مک‌گرگور»، «رائول آریوالو» و «تام جانسون» خواهند بود.
منتقد «والچر» می‌نویسد: ««اتاق مجاور» در مرتبه‌ای دیگر تأملی شعف‌انگیز و وزین روی میرایی است، اما به شکلی بسیار آلمودواری، این تفحص با فانتزی کارگردانی صحنه مرگ خود، تا آن لحظه، لوکیشن و لباسی که می‌پوشد همراه است.»
منتقد «کلایدر» می‌نویسد: ««اتاق مجاور» به شکلی غیرمعمول برای آلمودوار درازگویی می‌کند. صحنه پشت صحنه، به نظر می‌رسد که اقتباسی است از یک نمایشنامه [نه یک رمان.].»
منتقد «ددلاین» می‌نویسد: «بحث‌های جان‌دار، سرگذشت‌های زندگی، ترس‌ها و چرخش‌های احساسی میان این دو زن نیرومند و سرزنده یک گنجینه سینمایی است.»
منتقد «اسکرین دیلی» می‌نویسد:«اینکه فیلم چه جایگاهی در کارنامه آلمودوار پیدا می‌کند باید صبر کرد و دید، اما دستاوردی مهم برای کارگردانی است که حاشیه امن زبانی خود بیرون آمده و در عین حال تماماً و عیناً خودش باقی مانده.»
منتقد «هالیوود ریپورتر» می‌نویسد: «سوئینتون و مور فیلم را چنان با احساس اشباع می‌کنند که در ابتدا گیج‌کننده به نظر می‌رسد، همراه با وقار، انسانیت و همدلی که در اینجا به اندازه فناپذیری برای آلمودوار اهمیت دارند.»
«گاردین» به فیلم امتیاز ۴ ستاره از پنج داده و می‌نویسد: «درختچه‌ای اسپانیایی در خاک پرسنگلاخ بیگانه کاشته شده. می‌خمد و پژمرده می‌شود؛ نزدیک است که جان دهد. آنگاه وقتی جوانه می‌زند به معجزه‌ای کوچک می‌ماند. همین شکنندگی است که فیلم را چنین زیبا می‌کند.»
منتقد «تلگراف» به فیلم امتیاز ۲ ستاره از پنج می‌دهد و می‌نویسد: «آلمودوار همیشه تنها نویسنده فیلمنامه‌های خودش بوده – اما شاید در این مورد خردمندانه بود که دستیاری انگلیسی را در اتاق پیشتو نگه می‌داشت.»
