هرام طاهری در نشست نگرش سیر نگارگری که در حوزه هنری اصفهان برگزار شد، اظهار کرد: نوآوری و پیشرفت هر جامعه وابسته به تحول در هنر و علم است، البته هنر در این فرایند در جایگاه برجسته‌تری قرار دارد، زیرا هر چقدر هنر دگرگون شود، جامعه نیز تغییر می‌کند.

وی با اشاره به سابقه حضور خود در ایتالیا، افزود: دانشگاه‌های این کشور از همه کشورهای جهان از آفریقا تا چین هنرجو می‌پذیرفتند و همه می‌توانستند کار خود را انجام دهند، استاد نیز هر کدام را به شیوه خود متحول می‌کرد.

این نگارگر، نقاش و مرمتگر، با اشاره به اهمیت دگرگونی نوآوری در پیشرفت هنر، گفت: همه هنرمندان باید در این زمینه تلاش کنند، از سوی دیگر هر هنرمند وظیفه دارد که فرهنگ خود را بشناسد و آثاری ارائه دهد، البته حق انتخاب در پذیرش و رد آنها انتخاب با مردم است.

وی درباره دلیل ورود به رشته هنر خاطرنشان کرد: پس از پایان تحصیلات ابتدایی، پدرم از من خواست در دبیرستان ثبت نام کنم، اما از آنجا که به نقاشی علاقه داشتم به دبیرستان هنرهای زیبا رفتم ولی چون ظرفیت کلاس رنگ روغن و آبرنگ پر شده بود، در کلاس مینیاتور ثبت نام کردم.

وی با بیان اینکه رستم شیرازی، استاد باوقار و دارای فرهنگ هنری نسل گذشته بود، افزود: بعد از سال هفتم یا هشتم بود که به واسطه دوستم اجازه همکاری با رستم شیرازی را در آتلیه خانگی وی پیدا کردم و مدتی بعد دیپلم گرفتم، آن زمان هنرستان هنرهای زیبای اصفهان اعتبار زیادی داشت و یکی از مراکزی بود که تمام بزرگان کشور و مهمان‌های خارجی از آن بازدید می‌کردند.

طاهری با اشاره به تجربیات خود در رشته نقاشی و نگارگری، گفت: با دقتی که در این هنر داشتم متوجه شدم دو عنصر اصلی در نقاشی ایرانی، ختایی و اسلیمی است که در مساجد بیشتر از عنصر اسلیمی و در کاخ‌ها و تزئینات، بیشتر از ختایی یعنی گل و بته استفاده می‌شود.

وی در ادامه اسلیمی در نقاشی ایرانی را عنصر دگرگون و دور شده از طبیعت توصیف کرد و گفت: هنرمندان با توجه به همین مفهوم در مساجد بیشتر از اسلیمی استفاده می‌کردند که یک عنصر آسمانی به شمار می‌رود، اما ختایی زمینی و زنانه، یعنی پر از برکت و ناز است و این دو عنصر با هم در فرش و کاشی تکمیل می‌شود.

نقص موضوع در آثار نگارگران

استاد بازنشسته هنرستان هنرهای زیبای اصفهان با انتقاد از اینکه بیشتر آثار نگارگران فاقد مضمون و موضوع هستند، ادامه داد: یکی از وظایف استادان این است که تاکید کنند موضوع اصل هنر نقاشی و نگارگری است و توجه به این موضوع مانع از تکرار آثار اساتید گذشته به ویژه رضا عباسی و باعث ایجاد جنبش و تحرک در آثار هنرمندان می‌شود.

اکبر مصری پور از دیگر استادان بازنشسته هنرستان هنرهای معاصر اصفهان نیز در این نشست درباره دلیل ورود به هنرستان و فضای هنری، اظهار کرد: سال دوم یا سوم دوره ابتدایی بودم که تابستان نزد یکی از اقوام نقاشی را آموزش دیدم به این هنر علاقه بسیار زیادی داشتم و سال بعد در زنگ نقاشی یک طرح آبرنگ کشیدم که مورد توجه معلمان قرار گرفت و مرا تشویق به ادامه رشته نقاشی کردند.

وی با اشاره به ادامه فعالیت خود در بازار تذهیب و کار روی جعبه‌های خانم، خاطرنشان کرد: مدتی بعد یکی از هنرجویان هنرستان هنرهای زیبا به من توصیه کرد که در این هنرستان ادامه تحصیل دهم و بلافاصله در آزمون ورودی شرکت کردم و در رشته مینیاتور پذیرفته شدم.

مصری‌پور با اشاره به گذراندن دوره پنج ساله آموزش در هنرستان، گفت: به خواست استاد رستم در آتلیه شخصی ایشان همکاری می‌کردم و مدتی بعد نیز استاد هنرستان هنرهای زیبا شدم.

وی ادامه داد: درباره حاج مصور الملکی شنیده‌ام که تمایلی نداشت هنر خود را به کسی یاد بدهد، شاگردی هم نداشت اما استاد بهادری عاشق یاد دادن بود و هنرستان را به شکل آکادمیک در آورد و پیش از آن نیز در مکتب حاج آقا امامی در بازار، شاگردان زیادی داشت که به شکل آکادمیک آموزش نمی‌دیدند و گاهی باید ۱۰ تا ۱۵ سال رنگ سابی می‌کردند.

ایمنا