پس از ۱۷ سال، سکوی نیمهتمام ورزشگاه استادیوم مریوان هنوز تکمیل نشده و با ۴۵ درصد پیشرفت فیزیکی، به یکی از مطالبات اصلی ورزشکاران و جوانان این شهرستان تبدیل شده است.
در شهرستان مریوان، فوتبال نه تنها به یک ورزش بلکه به یک رؤیای بزرگ برای جوانان تبدیل شده است، در این میان، کمبود زیرساختهای ورزشی، به ویژه در عرصه فوتبال، همچنان یک دغدغه اصلی است.
این شهرستان با استعدادهای جوان و پرشور ورزشی، سالهاست که چشمانتظار تکمیل پروژههای ورزشی است که میتوانند آینده ورزش این منطقه را متحول کنند، یکی از این پروژهها، ورزشگاه استادیوم مریوان است که پس از گذشت ۱۷ سال از آغاز ساخت، همچنان نیمهتمام و بلاتکلیف مانده است.
این پروژه که در سال ۱۳۸۸ شروع شد، اکنون تنها به ۴۵ درصد پیشرفت فیزیکی رسیده و هنوز خبری از تکمیل آن نیست.
به رغم این تأخیرها، جامعه ورزشی شهرستان مریوان به ویژه فوتبالدوستان همچنان امیدوارند که در آینده نزدیک شاهد تکمیل این پروژه باشند چرا که یکی از مهمترین مشکلات موجود در حال حاضر، عدم وجود سکوی مناسب برای تماشاگران در ورزشگاه است.

فوتبال مریوان قربانی کمبود امکانات ورزشی
علی امانی، رئیس هیئت فوتبال مریوان، با انتقاد از وضعیت زیرساختهای ورزشی شهرستان، از مسئولان خواستار رسیدگی فوری به مشکلات موجود شد.
وی با اشاره به وضعیت نامناسب زمین چمن ورزشگاه، اظهار داشت: چمن ورزشگاه استادیوم شهر مریوان شرایط مطلوبی ندارد و این موضوع میتواند آینده فوتبال را با چالش جدی مواجه کند.
امانی ادامه داد: فوتبال مریوان استعدادهای زیادی دارد، اما نبود امکانات مناسب باعث شده این ظرفیتها بهطور کامل شکوفا نشوند و اگر به وضعیت زمینهای ورزشی رسیدگی نشود، این ظرفیتها هدر خواهد رفت.

وی همچنین تأکید کرد: بهبود شرایط ورزشگاه و حمایت مسئولان از ورزشکاران، یکی از مطالبههای جدی جامعه ورزشی این شهرستان است.
احداث زمین شماره دو یک ضرورت است
داریوش زراری، پیشکسوت فوتبال مریوان، نیز در این خصوص به خبرنگار مهر اظهار داشت: مریوان ظرفیتهای بالایی در تمامی رشتههای ورزشی دارد، اما فوتبال جایگاه ویژهای در میان جوانان این شهرستان پیدا کرده است و اگر امکانات بیشتری در اختیار این جوانان قرار گیرد، میتوانیم قهرمانان بزرگی را در سطح کشور معرفی کنیم.
زراری با اشاره به مشکلات موجود در زمینه زیرساختهای ورزشی، افزود: یکی از نیازهای اساسی ما احداث زمین شماره دو فوتبال در مریوان است و این مطالبه جدی ورزشکاران و خانوادههای آنان است.
وی یادآور شد: جوانان این شهرستان شایسته بهترین امکانات هستند و اگر مسئولان به این موضوع توجه کنند، آینده فوتبال ایران میتواند از استعدادهای مریوان بهرهمند شود.

مشکلات زیرساختی و درخواستها برای حل بحران
یک ورزشکار جوان فوتبال مریوان در گفتوگو با خبرنگار مهر نیز تأکید کرد: امروز فوتبال این شهرستان تنها یک زمین چمن دارد که آن هم با مشکلات جدی روبهروست. و احداث ورزشگاه شماره دو یک ضرورت فوری است تا بتوانیم امکانات لازم را در اختیار جوانان قرار دهیم.
وی افزود: نبود زمینهای استاندارد باعث شده که بسیاری از تیمهای محلی در برگزاری تمرینات و مسابقات با مشکلات جدی مواجه شوند و احداث ورزشگاه شماره دو یک نیاز مبرم است که مسئولان باید به آن توجه کنند تا جوانان بتوانند استعدادهای خود را شکوفا کنند.
تزریق اعتبار از وزارت ورزش و جوانان؛ راهحل بحران
رئیس اداره ورزش و جوانان مریوان، در گفتوگو با خبرنگار مهر از وزارت ورزش و جوانان خواستار توجه ویژه به تکمیل پروژههای نیمهتمام ورزشی این شهرستان شد.
ذکریا نیکرفتار با اشاره به قدمت زمین چمن شهرستان مریوان که به سال ۱۳۵۳ باز میگردد، گفت: سکوی تماشاگر ضلع شرقی این ورزشگاه نیز از سال ۱۳۸۸ آغاز شده و تاکنون تنها ۴۵ درصد پیشرفت فیزیکی داشته است.
نیکرفتار ادامه داد: این مجموعه ورزشی به دلیل فرسودگی و نیمهتمام بودن بخشهایی از آن نیازمند تزریق بودجهای جهشی از سوی وزارت ورزش است تا بتوانیم شاهد تکمیل و بازسازی کامل استادیوم باشیم و برآورد هزینهها برای تکمیل پروژه بالغ بر ۵۰ میلیارد تومان است.
وی در پایان خاطرنشان کرد که با حمایت وزارت ورزش و جوانان، میتوان روند تکمیل استادیوم مریوان را تسریع کرد و این مجموعه را در اختیار ورزشکاران و جوانان شهرستان قرار داد.

با گذشت ۱۷ سال از آغاز پروژه ساخت سکوی تماشاگر ورزشگاه استادیوم مریوان، این پروژه همچنان نیمهتمام باقی مانده و جامعه ورزشی شهرستان همچنان چشمانتظار تکمیل آن است.
مشکلات زیرساختی، به ویژه در رشته فوتبال، میتواند مانعی جدی برای شکوفایی استعدادهای ورزشی این منطقه باشد و به همین دلیل، تأمین اعتبار لازم و توجه ویژه به تکمیل پروژههای نیمهتمام از سوی وزارت ورزش و جوانان، ضروری است تا در آینده نزدیک شاهد بهرهبرداری از این پروژهها و فراهم شدن شرایط بهتر برای ورزشکاران و جوانان مریوان باشیم.
مهر









