«نگهبان شب» فیلمی به ظاهر ساده، اما عمیق است، برای دیدن یک فیلم معمولی و تفریحی، به سراغ این فیلم نروید، ساده‌انگارانه هم گمان نکنید یک فیلم سیاه و تلخ از جامعه ایران دیده‌اید که دنبال تحسین و جوایز جهانی هستند، این فیلم سرشار از روح ایمان، معنویت و اخلاص است.
الف نوشت: هنر، یک هدیه الهی به برخی انسان‌های ویژه است که نشانه‌های بروز و ظهور آن، جسارت و شهامت هنرمند، در خلق و انتقال مفاهیم پیچیده و فلسفی به زبان ساده اما عمیق و تأثیرگذار است. «میرکریمی» با فیلم «نگهبان شب» مصداق این هدیه الهی و تأثیر عمیق لایه‌های زیرین بر تماشاگر است.
جهان فیلم، بیانگر پایداری و مقاومت انسان‌های پاک در قبال پلیدی و ناهنجاری‌های اجتماعی است یعنی «شرافت گمشده‌ای» که در این دنیای پر زر و زور، اگر انسان‌ها آن را بیابند رستگار و سعادتمند می‌شوند؛ دنیایی که زنجیر معرفت و انسانیت از هم دریده شده و درماندگان با چراغ، دنبال راه سعادت و خوشبختی بشری می‌گردند.
فیلم «نگهبان شب» فیلمی به ظاهر ساده، اما عمیق است. برای دیدن یک فیلم معمولی و تفریحی، به سراغ «نگهبان شب» نروید, ساده‌انگارانه هم گمان نکنید یک فیلم سیاه و تلخ از جامعه ایران دیده‌اید که دنبال تحسین و جوایز جهانی هستند، البته ظواهر آن تلخ است اما سیاه نمایی نیست! سرشار از روح ایمان، معنویت و اخلاص است که حتما تماشاگر حرفه‌ای آن را درک می‌کند.
«نگهبان شب» یک تذکر و تلنگر به خود است که خود را پیدا کنیم، کجا هستیم؟کجا می‌رویم؟ چرا اینگونه شدیم؟ مرز صداقت و سلامت زندگی کجاست؟
«نگهبان شب» را، نباید عادی دید و نباید، پیش داوری کرد. آهسته، آهسته، تو را وادار به تفکر می‌کند، ذهنت آن قدر درگیر می‌شود که با مشاهده کوچکترین ظلم و بی‌عدالتی، دوست دارید فریاد بزنید و حق‌خواهی کنید و این ویژگی «رضا میرکریمی» در کارگردانی و هدایت عوامل همانند آثار قبلی او همچون خیلی دور، خیلی نزدیک، اینجا چراغی روشن است و یا قصر شیرین است.
نگهبان شب به ظاهر یک قصه معمولی و ساده یعنی عاشقی یک کارگر ساده به یک دختر کم شنواست اما حرف اصلی فیلم از بین رفتن فرهنگ غنی این سرزمین بر اثر بی‌کفایتی برخی و سوءاستفاده از سادگی و نجابت مردم این سرزمین توسط سوداگرانی است که حتی به معلمان آموزش و پرورش جامعه خود رحم نکرده‌اند و چه زیبا دوربین، از نزدیک شدن به زندگی آدم‌های بد و منفی فیلم پرهیز می‌کند و فقط به روایت سختی‌های یک زندگی معمولی اما ساده و شرافتمندانه می‌پردازد وبه نوعی اجازه نمی‌دهد تماشاگر از مسیر تفکر و تعمق درباره مسیر واقعی زندگی خود دور شود.
نگهبان شب، نمونه فیلم یک فیلمساز کاربلد معتقد به آرمان‌های اخلاقی و انسانی بر پایه آموزه های دینی است که نیاز واقعی انسان سرگشته امروز جامعه‌اش را درک می‌کند و بدون هیاهو، مطالبه‌گری درونی را به انسان‌ها یادآور می‌شود.
در این میان از بازی‌های گرم و پر از احساس بازیگر نقش کارگر، عروس کم شنوا و پدر پیر و فراموش‌کار نمی‌توان گذشت و تدوین یک دست فیلم برای انتقال مفاهیم هم نقش کلیدی داشت.
در شرایط امروز که فیلم‌های کوچه بازاری سالن‌های سینما را مصادره کرده و متولیان دولتی در قبال فیلم‌های عمیق و پرمحتوا سکوت کرده‌اند، حمایت از فیلم نگهبان شب و جریان فیلمسازانی همچون میرکریمی‌ها یک ضرورت و از واجبات است؛ مگر آن که اعتقاد داشته باشیم سینما نقش فرهنگ‌سازی جامعه را ندارد!
