ریحانه جعفری، نویسنده کتاب «خانهی من کجاست؟» گفت: جایزه کتاب سال هم با توجه به اینکه نویسندگی و مترجمی بسیار شغلهای دشواریاند و کار فرهنگی کردن هم بسیار کار دشواری است، میتواند تشویق خیلی کمککنندهای باشد برای آن فرد که همچنان با انرژی به جلو برود و خستگیاش سبک شود و به سراغ کار بعدی برود.
، کتاب کودک «خانهی من کجاست؟» نوشته ریحانه جعفری با تصویرگری پدرام کازرونی است که در انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان چاپ و منتشر شده است. این اثر در بخش «داستان تألیف» گروه کودک و نوجوان چهلویکمین دوره جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران نامزد شده است. به این بهانه با جعفری، نویسنده اثر که در حوزه داستان کودک و نوجوان فعالیتهای بسیاری داشته است، گفتوگویی درباره این کتاب و جایزه کتاب سال کودک و نوجوان داشتهایم که در ادامه میخوانید:
– داستان کتاب «خانهی من کجاست؟» به چه موضوعی میپردازد؟
کتاب درباره یک دانه سیب است که از داخل یک سیب بیرون میپرد و دنبال خانهاش میگردد. طی سفری که دارد با کفشدوزک و کرم و حلزون صحبت میکند و آنها میگویند که بیا به خانه ما، ولی او میگوید که آن خانه جنسش مثل او نیست و با شخصیت او همخوانی ندارد تا اینکه بهخاطر یکسری ماجرایی که برایش اتفاق میافتد در زیرخاک قرار میگیرد و میبیند که آن خانه خودش است و تبدیل میشود به یک درخت خیلی بزرگ و پربار. درواقع او به یک مکان درست میرسد که خانه واقعی است و شروع میکند به زیاد شدن.
من این کتاب را سال ۲۰۱۹ نوشتم برای پروژهای که کانون برای سال ۲۰۲۰ داده بود. چندین سال پیش بود، من همیشه خیلی در فکر میرفتم وقتی که در اثر یکسری اتفاق، افراد خانه و زندگی خودشان را از دست میدادند و مجبور میشدند از آنجا بروند؛ مثلاً جنگهایی که صورت میگیرد و بچهها چقدر تحت فشار قرار میگیرند تا در خانه خود نباشند اما وقتی آن خانه، خانه خودشان باشد چقدر میتوانند در آنجا رشد کنند. این همیشه برای من مطرح بود و یکی از دغدغههای من بود و فکر میکردم هرکسی اگر جای درستی باشد چقدر میتواند به قول معروف، بار داشته باشد و از نظر مادی و معنوی بهره بدهد به جایی که در آن زندگی میکند.
– اثر شما امسال در گروه کودک و نوجوان جایزه کتاب سال به عنوان یکی از نامزدها اعلام شده است. به طور کل، انتظارات شما به عنوان یک نویسنده از جایزه کتاب سال چیست؟
به طور کلی از همان بچگی مثلاً به ما میگویند بخند، نوزاد هستیم و میخندیم و تشویقمان میکنند، وقتی راه میافتیم به ما میگویند یک قدم بگذار جلوتر و تشویقمان میکنند، بزرگتر میشویم و وقتی در مدرسه یک درس را خوب انجام میدهیم یا کار خوبی انجام میدهیم تشویقمان میکنند. خوشمان میآید و بشر با تشویق است که میتواند رشد کند. برای آدمبزرگها هم اگر در کارهایشان جوایزی باشد که به آنها روحیه و انرژی بدهد، خوشحال میشوند و در این مسیری که دارند میروند، قدمهایشان محکمتر میشود. این یکی از اثراتی است که تشویق درست بر هر انسانی در هر مقطعی میتواند داشته باشد. جایزه کتاب سال هم با توجه به اینکه نویسندگی و مترجمی بسیار شغلهای دشواریاند و کار فرهنگی کردن هم بسیار کار دشواری است، میتواند تشویق خیلی کمککنندهای باشد برای آن فرد که همچنان با انرژی به جلو برود و خستگیاش سبک شود و به سراغ کار بعدی برود.
ایبنا