وی اظهار کرد: چه کسی می‌تواند نقش‌های اصلی و فرعی میدان هنر را به یکدیگر پیوند بدهد؟ هنرگردان می‌تواند این کار را انجام بدهد. شهید سیدمرتضی آوینی، نمونه یک هنرگردان است؛ او تنها یک مدیر، روزنامه‌نگار یا هنرمند نیست، بلکه او یک میاندار در میدان هنر است. 

سیدان درباره ضرورت نقش هنرگردان گفت: اگر هنرگردان نباشد، هنر تبدیل به یک چیز زینتی می‌شود که روحی ندارد و ارتباطی به جامعه پیدا نمی‌کند. 

سردبیر نشریه سوره با بیان اینکه هنرگردانی یک فعالیت شهری است، گفت: چرا هنر یک فعالیت جدا از شهر است؟ چرا هنرمندان تأثیر کمی در شهر دارند؟ یک شهر با هنر می‌تواند احیا شود. هر شهری تفکر، فرهنگ و  تمدنی (فرم زندگی و زیست) دارد. فرم در هنر هم اهمیت دارد و در هنر است که خلافیت فرمی رخ می‌دهد. بنابراین، اگر می‌خواهید تمدن داشته باشید، باید هنر داشته باشید. پس مسئولیت هنر سنگین است. با هنر می‌شود در تفکر، فرهنگ و تمدن‌سازی مردم دخل و تصرف کرد. 

وی بیان کرد: بازیگران مختلف میدان هنر هستند که می‌توانند تفکر مردم را نسبت به یک مفهوم شکل و جهت بدهند. هنرگردان است که می‌تواند ایده‌های کلان و اساسی را در اختیار بازیگران میدان هنر بگذارد. کسی که مسئول کلیت میدان هنر است، هنرگردان است. اگر شهری، هنرگردان داشته باشد، می‌تواند در نحوه تصور مردم را از جهان و زندگی دخل و تصرف کند؛ از طریق کلمه، صدا و تصویر. ربط و اتصال مدیر، هنرمند، منتقد، مخاطب در میدان هنر از طرفی و ربط و اتصال همه این میدان هنر به کل شهر از طرف دیگر و پیوند برقرار کردن بین تفکر، فرهنگ، تمدن و هنر کاری است که هنرگردان انجام می‌دهد. 

ایکنا