زهرا زارع، متولد اردیبهشت۱۳۷۳، هنرمند ساکن محله بهرام‌آباد اصفهان است. او فارغ‌التحصیل رشته مهندسی فناوری اطلاعات، طراحی دوخت و همچنین دانش‌آموخته رشته روان‌شناسی است.
زهرا زارع، متولد اردیبهشت۱۳۷۳، هنرمند ساکن محله بهرام‌آباد اصفهان است. او فارغ‌التحصیل رشته مهندسی فناوری اطلاعات، طراحی دوخت و همچنین دانش‌آموخته رشته روان‌شناسی است. این بانوی جوان که از کودکی به دوخت‌ودوز علاقه فراوانی داشت، سرانجام در سال ۹۱ تصمیم گرفت دوره‌های خیاطی را پشت سر بگذارد.
۱۴ سال است برنامه‌های تلویزیون را ندیده‌ام
او دراین‌خصوص به خبرنگار اصفهان‌زیبا گفت: من از زمانی که دوره خیاطی را آموزش دیدم، هر روز در حال تمرین و تکرار و آموختن شیوه‌ها و دوره‌های جدید و به روز هستم. در سال ۱۴۰۰ توانستم آموزشگاه شخصی خودم را راه‌اندازی کنم.
در حال حاضر سه دوزنده دارم و تعدادی هنرجو که سعی می‌کنم علاوه‌بر آموزش دوره‌های تئوری و عملی، طوری به آن‌ها آموزش بدهم که هر کدامشان بتوانند در آینده نزدیک مستقل بشوند و کارگاه شخصی خودشان را راه‌اندازی کنند و آن‌ها هم بتوانند برای تعدادی از بانوان ایجاد اشتغال کنند.
زارع با بیان اینکه ۱۴ سال است برنامه‌های تلویزیون را ندیده و همه وقتش را صرف مطالعه و مشاهده دوره‌های خیاطی از استادان بزرگ کرده، اذعان کرد: بیشتر درآمدی که از راه آموزش به دست می‌آورم، صرف خرید دوره‌های جدید و یادگیری آن‌ها می‌کنم و علاوه‌بر آموزش، در مزون خودم هم خیاطی کرده و لباس‌هایی که مشتریان سفارش می‌دهند، آماده می‌کنم.
هزینه برای آموزش سرمایه‌گذاری محسوب می‌شود
او با بیان اینکه آموزش‌دیدن متحمل هزینه است، ادامه داد: من در تمام دورانی که برای آموزش دوره‌های مختلف طراحی دوخت مجبور به پرداخت هزینه بودم، می‌دانستم که در حال سرمایه‌گذاری برای آینده هستم و از پرداخت هزینه‌های گزاف به‌هیچ‌عنوان ناراحت نبودم و همچنان که مشغول تحصیل در دانشگاه بودم، با درآمدی که از دوخت‌ودوز برای مردم کسب می‌کردم، هزینه دانشگاهم را پرداخت می‌کردم.
این بانوی هنرمند جوان با تأکید بر اینکه هنر خیاطی نیاز به کسب تجربه فراوان دارد، عنوان کرد: من در ابتدا نزد استادم، خانم نکوزاده خیاطی را فراگرفتم و به تشویق و اصرار ایشان به فکر افتادم آموزشگاه خودم را تأسیس کنم که در سال ۱۴۰۰ با حمایت همسرم توانستم مکانی را اجاره کنم و هم‌اکنون همه تلاشم بر این است که نیروهای توانمندی را در عرصه هنر خیاطی به بازار کار بفرستم تا هیچ علاقه‌مندی به هنر خیاطی حداقل در محل سکونت من از این هنر بی‌نصیب نماند و هر بانویی که به خیاطی‌کردن تمایل دارد، بتواند از این راه برای خود و خانواده‌اش کسب درآمد کند.
لزوم حمایت دولت از کسب‌وکارهای کوچک
زارع تهیه سرمایه اولیه برای ورود به عرصه دوخت‌ودوز را یکی از مشکلات علاقه‌مندان برشمرد و گفت: اگر دولت تمهیدهایی برای حمایت از افراد تازه‌کار که می‌خواهند کسب‌وکار کوچک خودشان را راه بیندازند، بیندیشد، قطعا تعداد بانوانی که به عرصه کار و فعالیت وارد می‌شوند، افزایش پیدا خواهد کرد؛ چراکه اجاره کارگاه، تهیه چرخ‌های خیاطی و دیگر وسایل موردنیاز برای راه‌اندازی یک کارگاه کوچک، به هزینه‌های هنگفتی نیاز دارد که هر کسی از پس آن برنمی‌آید.
او با اشاره به اینکه پرداخت وام‌های با سود کم و بازپرداخت طولانی‌مدت می‌تواند گره‌گشای کارآفرینان باشد، اظهار کرد: علاوه‌بر مشکلات مالی، وضع یک‌سری قوانین برای کسی که می‌خواهد یک مکان کوچک برای خیاطی اجاره کند، بسیار دست‌وپاگیر است و گاهی سخت‌گیری‌های بی‌موردی در خصوص شرایط محل و کارهای دیگر از سوی دولت صورت می‌گیرد که واقعا برای افراد دلسردکننده است.
اغلب بانوان محله بهرام‌آباد هنرمند هستند
این بانوی هنرمند در خصوص مشکلات محله بهرام‌آباد بیان کرد: این محله آباد و سرسبز نیست و تفاوت زیبایی این محله با محله‌هایی که حتی ۱۰۰ متر آن‌طرف‌تر احداث شده‌اند، در نگاه اول هر بیننده‌ای را متعجب می‌کند؛ به‌طوری‌که افراد این محل از هیچ نوع فضای سبز، ورزشگاه و فرهنگ‌سرایی برخوردار نیستند.
زارع با تأکید بر اینکه بانوان هنرمند زیادی در شاخه‌های مختلف هنری در این محله وجود دارند، افزود: اگر مکانی وجود داشت، این بانوان می‌توانستند هنرهای خود را به علاقه‌مندان آموزش بدهند و کارشان بهتر و بیشتر دیده شود و از طریق کسب‌وکار خانگی خود درآمد کسب کنند تا شرایط اقتصادی مردم محله بهتر شود.
او با اظهار نارضایتی از عدم وجود خط اتوبوس در محله بهرام‌آباد اذعان کرد: من فکر می‌کنم وجود یک خط اتوبوس، حداقل امکاناتی است که هر محله‌ای باید از آن برخوردار باشد؛ اما متأسفانه در این محله ما چنین امکانی را نداریم و گویی در محله‌ای فراموش شده از سوی مسئولان زندگی می‌کنیم.
اصفهان زیبا
