۲۰ مهرماه در تقویم رسمی کشور به عنوان «روز بزرگداشت حافظ» نامگذاری شده است؛ روزی برای پاسداشت اندیشه، شعر و میراث فرهنگی یکی از بزرگترین شاعران ایران و جهان، خواجه شمسالدین محمد حافظ شیرازی.
هر ساله ۲۰ مهرماه به نام حافظ شیرازی، شاعر بلندآوازه قرن هشتم هجری، در تقویم رسمی ایران ثبت شده است.
این روز فرصتی برای یادآوری جایگاه بیبدیل او در ادبیات فارسی و فرهنگ ایرانی است؛ شاعری که غزلیاتش سرشار از عشق، عرفان، آزادگی و نکتههای ژرف فلسفی است.
حافظ در سال ۷۲۷ هجری قمری در شیراز زاده شد و زندگی خود را در همان شهر گذراند. او با زبانی شیرین، طنزی لطیف و نگاهی عمیق به زندگی، مضامین عاشقانه و عارفانه را در قالب غزل به اوج رساند و دیوانش به عنوان یکی از ستونهای اصلی ادبیات فارسی شناخته میشود.
آرامگاه حافظ یا «حافظیه» در شیراز، امروز یکی از مهمترین جاذبههای فرهنگی و ادبی ایران است و علاقهمندان بسیاری از داخل و خارج کشور برای ادای احترام به این شاعر بزرگ به آنجا میروند.
آثار او نه تنها در ایران، بلکه در سراسر جهان ترجمه و مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است.
در این روز، رسانهها، مراکز فرهنگی و نهادهای آموزشی کشور با یادآوری سخنان و اشعار حافظ، نقش او را در غنای فرهنگی ایران و پیوند شعر فارسی با اندیشههای انسانی و جهانی گرامی میدارند.