عصر روز گذشته مراسم اکران خصوصی دو فیلم کوتاه «اشک» و «لوکیشن بعدی» به کارگردانی ، نویسندگی وتهیه کنندگی محمدرضا یکانی در سینما سروش برگزار شد.
پس از نمایش دو فیلم «اشک» و «لوکیشن بعدی» محمدرضا یکانی روی صحنه رفت و طی اظهاراتی گفت: راستش قبل از اینکه برای سخنرانی به روی صحنه بیایم به این فکر میکردم که چه بگویم و به نظرم رسید که امروز روز تشویق و تقدیر است و فرصت خوبی است که از جوانان این مملکت تقدیر کنیم که در شرایط حاضر با وجود سختیهای فراوان در این عرصه کار میکنند.
وی افزود: از همه پیشکسوتان و هنرمندانی که در این مراسم حضور دارند تشکر میکنم. فیلمسازی کار بسیار سختی است و فکر میکنم امروز حتی از کار در معدن هم کار سختتری باشد، فیلمسازی کار سخت و دشواری است اما خوشحالم که در این دو پروژه در کنار جوانانی بودم که بسیار با انگیزه و پر شور کار میکردند. باید بگویم در این دو پروژه عشق به کار بین همه ما مشترک بود و این مسئله بسیار مهمی است. انسان باید با عشق کار کند.
یکانی در ادامه خاطرنشان کرد: امروز عزیزانی در جمع ما هستند که ما سینما را در مکتب این عزیزان فرا گرفتیم و این عزیزان بودند که به ما فرصت و جرأت دادند که در این عرصه گام برداریم و امروز نزد آنها درس پس میدهیم. این دو فیلم ادای دینی به گروههای فیلمسازی بود، سالانه هزار فیلم کوتاه به شکلی کاملاً مستقل ساخته میشود و کار مستقل امروز بسیار سخت است. ما باید خودمان هوای خودمان را داشته باشیم و به یکدیگر کمک کنیم.
در ادامه این مراسم از رایحه تیموری، علیرضا مهان، رامین تیموری، مرتضی علیزاده، فرزانه میرشکاریان، ملیکا کیارستمی، روژینا مافی، علی محمدپور، کیوان شعبانی، فروغ خدادادی، مهدی خاوری، ماهان ترابی، سیامک سلطانی، علی مینایی منش، مجید ندیمی، فرزاد فاطمی، معین خسروی، بوژان کریم پوریان، عاطفه گوهری، شیوا نوری، فاطیما موسوی، محمد افضلزاده، هاکان گودرزی، مهرداد ولیزاده، حمید سررشتهداری، عطیه ملکی، سمیرا حبیبزاده، نگین خسروی، مهدی شوقی، سولماز رسولی، سهراب فلاحعابد، حدیث جعفری، علی سهرابی، علی وکیلباشی، آرزو هادی، الناز صادقپور، زهرا دربندی، علی دربندسری، سجاد مرآتی و حمیدرضا ایوبی به عنوان عوامل دو فیلم «اشک» و «لوکیشن بعدی» تقدیر شد.
پس از تقدیر از عوامل این دو فیلم امیر دژاکام (بازیگر و کارگردان سینما، تئاتر و تلویزیون) که برای اهدای لوح تقدیر روی صحنه حاضر شده بود، طی اظهاراتی گفت: من معلم هستم و میخواهم در اینجا از این موضوع حسن استفاده کنم؛ میخواهم درباره گریه کردن حرف بزنم. نزدیک به صد سال است که کارگردانها برای به گریه انداختن بازیگر، او را به حافظه سنی و عاطفی ارجاع میدهند و هر دو روش غلط است. برای گریه کردن شما به سی ثانیه زمان نیاز دارید، اول باید نفس عمیقی بکشید و بعد گمان کنید که نفس شما از زیر چشمتان خارج میشود، به این ترتیب غدد اشک فعال میشوند و وقتی غدد اشک فعال شوند شما گریهتان میگیرد.
وی افزود: در واقع مغز انسان با تصور میتواند فریب بخورد و دقیقاً همان واکنشی را داشته باشد که در شرایط واقعی دارد. در ارجاع بازیگر به حافظه عاطفیاش هم همین اتفاق رخ میدهد و این روش به این دلیل غلط است که وقتی یک بازیگر اتفاقات تلخ را دوباره برای خود تداعی میکند، همان فشار عصبی و آسیبهایی که در آن زمان متحمل شده را دوباره تجربه میکند چون مغز نمیتواند بین فاجعه خیالی و واقعی تفاوت قائل شود.
در ادامه این مراسم عزتالله رمضانیفر (بازیگر سینما و تلویزیون) اظهار داشت: علاقهمندان به بازیگری باید این را بدانند که اگر اگر بخواهند کار حرفهای انجام دهند و از این راه ارتزاق کنند وارد حرفه سختی شدهاند و نباید به امید قراردادهای آنچنانی باشند.
وی افزود: هنرآموزی موفق است که خودش خلاق باشد و هیچگاه به هوای راهنماییها و تواناییهای کارگردان وارد کار نشوید. من در فیلم «گاو» که اولین تجربه بازیگری من در سینما بود هم زمان ایفای نقش خودم به آقای مهرجویی ایده میدادم و سعی داشتم خلاق باشم. اگر میخواهید پیشرفت کنید، عکاسی یاد بگیرید و کار کوتاه بسازید و خلاقیت خود را تقویت کنید.
در ادامه جمشید جهانزاده (بازیگر سینما و تلویزیون) طی سخنانی کوتاه گفت: خوشحالم که امروز در کنار شما هستم و امیدوارم بتوانم باز هم در آینده برای مردم ایفای نقش کنم.
در ادامه محمد فیلی (بازیگر سینما و تلویزیون) نیز اظهار داشت: امروز دو فیلم واقعاً خوب و خوشساخت دیدیم. من میدانم که فیلمسازی چه کار سختی است و افتخار بزرگی بود که امروز در خدمت آقای دژاکام، بزرگ نمایش ایران بودم. سالهاست که شاگردی ایشان را میکنم و خوشحالم که امروز در کنار دوستان دیگر که از بزرگان سینما و رفقای قدیمی من هستند حضور دارم. کار کردن در شرایط حاضر رفتن به درون دهان شیر است و پیشنهاد میکنم همانطور که آقای رمضانیفر گفتند بیش از هر کس به خودتان اتکا داشته باشید.
در ادامه این مراسم عبدالرضا اکبری (بازیگر سینما و تلویزیون) نیز اظهار داشت: تمام حرفهای خوب را دوستان گفتند. اگر بخواهیم از پشت صحنه سینمای ایران فیلم بسازیم واقعاً میتوان هزاران فیلم ساخت که البته در هر کدام باید نکته خاصی وجود داشته باشد.
وی افزود: یکی از همین نکتههای خاص چالش اشک ریختن بازیگر است. در فیلم «اشک» هم دیدیم که این معضل به تصویر کشیده شد و فقط یک پیشنهاد دارم و آن اینکه کاش در آخر ما صدای بچه را نمیشنیدیم و نمیفهمیدیم که او چه گفت و توانست اشک آن شخص را در آورد چرا که در دیالوگها شنیدیم که بچه هم جملهاش از جنس همان جملاتی بود که دیگران تکرار کردند.
در پایان این مراسم فرهاد بشارتی (بازیگر سینما و تلویزیون) نیز اظهار داشت: امروز ما دو فیلم دیدیم و از نگاهی دیگر بخواهیم نگاه کنیم در واقع چهار فیلم دیدیم. ما معضلات گروههای فیلمسازی را حس کردهایم و از نزدیک به صورت عملی در جریان این معضلات بودهایم. از این دو فیلم هم میتوان درسهای زیادی گرفت و درس اصلی این است که کار فیلمسازی بسیار ساخت است، در این عرصه باید تلاش کرد و عذاب کشید.
ایلنا