سوگند اکبریان مترجم کتاب «من هم داستان عاشقانه‌ای داشتم» گفت: ترجمه کتاب چیزی بود که به واسطه رشته تحصیلی‌ام کارشناسی ارشد زبان انگلیسی و مطالعات ترجمه انتخاب کردم چرا که بر این باور هستم که مترجم بال‌های نامرئی فرهنگی است و دوست دارم تاثیر مثبتی از طریق کتاب‌هایی که ترجمه می‌کنم داشته باشم.
وی افزود: ادبیات بخش عمده‌ای از ادب و فرهنگ ملل است که همه چیز را از زبان تا تاریخ در دل خودش جای داده است و مخاطبین آن از بیشتر قشرها و گروه سنی است که مورد پسند عام جامعه است. برای خودم هم به عنوان مترجم، ادبیات جایگاه خاص و والایی دارد که می‌توانم با قلمم مرزهای ساخت بشر را پشت سر بگذارم و به ماوراها سفر کنم و چیزهای جدیدی از فرهنگ، سنت و تمدن ملل از طریق ادبیات بیاموزم.
او در ادامه گفت: درواقع اولین سفرم به هندوستان داستان زندگی حرفه‌ای‌ام را به عنوان مترجم کاملا تحت تاثیر خودش قرار داد. طی اولین سفرم بود که با کتاب‌ها و نویسندگان هندی آشنا شدم و ادبیات معاصر سرزمین عجایب مرا تحت تاثیر خودش قرار داد. خواندن این کتاب‌ها کاملا متفاوت از نظر بیان احساسات واقع‌گرایانه بودند و همین سبب شد تا حسی که من به عنوان خواننده از این کتاب‌ها دریافت می‌کنم را به عنوان مترجم به خوانندگان دیگر انتقال دهم و این شروع داستان به عنوان مترجم ادبیات هندوستان در ایران به زبان فارسی شد. همیشه در مورد خودم بر این باور هستم که مترجم مسافر است، مسافر زبان‌ها و فرهنگ‌ها و من نیز مترجم هستم و مسافر فرهنگ هند!
او در ادامه افزود: طی یکی از سفرهایم به هندوستان با «من هم داستان عاشقانه‌ای داشتم» آشنا شدم که آن را در اکثر کتابفروشی‌ها می‌توانستم ببینم، پس از جست و جویی در مورد بازخورد کتاب و مطالعه آن دوست داشتم اولین مترجم این کتاب نه تنها در دنیا بلکه اولین مترجم آن هم به زبان فارسی باشم؛ چرا که این کتاب فراتر از هر نوع رمان عاشقانه ادبیات هندوستان است، داستانی کاملا عاشقانه و واقعی که خود نویسنده سرگذشتش را به زبان خودش بیان می‌کند. طبق صحبت‌هایی که با نویسنده این کتاب داشتم، همین که به خودش اجازه داده تا داستان عاشقانه‌اش را با همه احساسات و اتفاقات واقعی بیان کند، باعث شد تا من تصمیم بگیرم بازگو کننده آن به زبان فارسی باشم.
وی فضای کتاب را اینچنین معرفی کرد: «من هم داستان عاشقانه‌ای داشتم» کتابی از ادبیات عاشقانه و معاصر هندوستان با داستانی کاملا واقعی است، که نوع انتقال و ابراز احساسات در این کتاب کاملا منحصر به فرد است. عشق در قرن 21 کاملا متفاوت از روش سنتی عشق است، چرا که تحت تاثیر دنیای تکنولوژی قرار گرفته است و این خودش معنای جدیدی به عشق بخشیده است. عشق در قرن 21، یافتن و دوست داشتن و دوست داشته شدن به واسطه تکنولوژی است.
او از نویسنده هم سخن گفت: راویندر سینگ نویسنده معاصر و منحصرا ژانر عاشقانه ادبیات هندوستان است که در این چند سال اخیر دفتر انتشارات خودش را نیز تاسیس کرده‌است و از نویسندگان تازه‌کار حمایت می کند، چیزی که خودش در ابتدا از او دریغ شده بودند
مترجم شب‌های روشن از شباهت و تفاوت میان فرهنگ ایران و هند چنین گفت: اگر در کل بخواهیم راجع به فرهنگ هندوستان صحبت کنیم، شباهت‌های بسیار هست، چرا که زمانی هندوستان و ایران یک سرزمین بودند و پس از آن هندوستان به مدت 700 سال فارسی زبان بود و هم اکنون هم در آثار باستانی و حتی زبان هندی، فرهنگ و زبان فارسی کاملا هویدا است و همین امر باعث افتخار است.
اما در مورد فرهنگ ازدواج در هندوستان، داستان کمی متفات است. فرهنگ ازدواج یا ازدواج، سنتی است که در آن عشق بعد از ازدواج اتفاق می‌افتد و یا ازدواج عاشقانه که عشق سبب آن می‌شود. موردی دیگر این است تکنولوژی بر فرهنگ ازدواج هندوستان بسیار تاثیر گذاشته است و از طریق سایت و سامانه‌های همسریابی می‌توانید فرد مورد نظر خود را طبق فیلترهایی که دارد پیدا کنید. ناگفته نماند که برخلاف فرهنگ ایران، در هندوستان دختر به خواستگاری می‌رود.
او درباره شخصیت‌های داستانی و تاثیر سینمای هند بر آنها نیز چنین گفت: در ابتدا بهتر است به این نکته اشاره کنم که سینمای هند و اغراق شده بیشتر مخصوص جنوب هندوستان است که در کل فیلم‌های تالیوود «تلگو» و کالیوود «کودامباکام» سینمای اغراق شده است و خودشان هم بر این باور هستند.
ولی ادبیات هندوستان و شخصیت پردازی آن کاملا با سینمای اغراق شده جنوب هندوستان متفاوت است و داستان‌هایی واقع‌گرایانه دارد. ادبیات هندوستان و شخصیت پردازی آن بی‌شک متأثر از فرهنگ سنتی و مدرن هندوستان است که «من هم داستان عاشقانه ای داشتم » مثال خوبی است.
وی در پایان از کارهای در دست ترجمه و چاپ‌اش صحبت کرد: بزودی کتاب دیگری از راویندر سینگ با ترجمه بنده با همکاری یکی از ناشران خوب ایرانی منتشر خواهد شد. همچنین جدیدترین کارم، آغاز تجربه نویسندگی‌ام به زبان انگلیسی و هندی در هندوستان است که رمان و سفرنامه خودم به دهلی است که تحت عنوان سوگندیلی در هندوستان به چاپ رسیده و در سراسر دنیا قابل تهیه است. دیلی تلفظ دهلی توسط بریتانیایی‌ها در دوره راج است و تلفظ مشترکی با دیل یا همان دل دارد و دال مشترک، پایان سوگند و ابتدای دیلی (دهلی) است!
در کنار آن هم به عنوان مترجم ادبیات هندوستان در ایران مشغول مطالعه و گزینش و ترجمه آثار نویسندگان معاصر ادبیات هندوستان هستم که امیدوارم به زودی کار تمام شود و در بازار کتاب در دسترس خوانندگان عزیز قرار بگیرد.
منبع:ایبنا
