این رهبر ارکستر درباره سیستم حمایت مالی ارکسترها در آمریکا هم بیان می‌کند: «در آمریکا این اسپانسرها هستند که از ارکسترها حمایت مالی می‌کنند که البته این سیستم را نمی‌پسندم؛ چون در این صورت گاهی اسپانسرها که بعضا چیزی درباره هنر نمی‌دانند تقاضاهای خیلی عجیبی دارند و برای ارکستر تصمیم می‌گیرند که چه چیزی نواخته شود یا رپرتوار چه باشد. این در حالی است که هنر باید آزادی داشته باشد ولی این اسپانسرها به گونه‌ای هستند که اگر قطعه موردنظرشان اجرا نشود، پولی پرداخت نخواهند کرد.» ونگنروت درباره دیگر تغییراتی که باید در ارکستر سمفونیک تهران اعمال شود، می‌گوید: «در مدت اقامتم در تهران موزیسین‌های بااستعدادی را ملاقات کرده‌ام که باید در ارکستر سمفونیک تهران بنوازند که البته شاید کمی تغییر در نوازندگان ارکستر هم بتواند مفید واقع شود. همچنین باید برای هر بخش در ارکستر یک هدایتگر در نظر گرفته شود؛ چراکه این جریان می‌تواند به بهبود وضعیت آن کمک کند. این روندی است که در کشورهای اروپایی اجرا می‌شود، به این صورت که لازم است به ترتیب رهبر اول، رهبر دوم و رهبر سوم در هماهنگی با یکدیگر ارکستر را اداره کنند. این مساله‌ای است که در ایران خیلی به آن توجه نشده است.»

ایسنا