محققان در پژوهشی جدید از سازوکار مغز مغز در برقراری پیوندهای اجتماعی رمزگشایی کردهاند و نشان دادهاند مغز انسان چگونه چهرههای مراقبان و عزیزان را به خاطر میسپارد.
به گزارش خبرگزاری«علم و فناوری»؛ محققان کشف کردهاند که همان مکانیزم مغزی که برای به خاطر سپردن ارزش اشیاء استفاده میشود، در ارتباط دادن چهرهها با آشنایی و پیوندهای اجتماعی نیز نقش دارد.این یافته جدید بر اساس عصبی روابط اجتماعی تأثیر میگذارد و ممکن است پیامدهایی برای درک و درمان اختلالاتی مانند بیماری پارکینسون داشته باشد.
افرادی که به طور روزانه غذا و مراقبت دریافت میکنند، احساس آشنایی را نسبت به آنها تجربه میکنند. برای کودکان به خاطر سپردن چهره چنین افرادی برای بقا حیاتی است.در این مطالعه که در مجلهی iScience منتشر شده است، محققان دانشگاه تسوکوبای ژاپن تصاویر چهرههای آشنا و ناآشنا را به میمونها نشان دادند و فعالیت عصبی را در بخش دُمدار استریاتوم ثبت کردند.
مکانیزم عصبی به کار رفته برای ذخیره سازی چهرههای افراد آشنا در مغز، همان مکانیزمی است که برای به خاطر سپردن ارزش اشیاء استفاده میشود. محققان عکسهایی از افرادی که به مدت یک سال به طور روزانه از میمونها مراقبت میکردند و همچنین عکسهایی از افراد غریبه را به آنها نشان دادند و فعالیت عصبی را در بخش دُمدار استریاتوم ثبت کردند.
هستهی دمدار (caudate nucleus) واکنش قویای به چهرههای آشنا نشان داد، در حالی که واکنش آن به چهرههای ناآشنا ضعیف بود. جالبتر اینکه، همین نورونها به ارزشهای متفاوت اشیاء نیز واکنش مشابهی نشان دادند. با توجه به این که این نورونها در شناسایی سریع اشیاء با ارزش نیز نقش دارند، ممکن است در شناسایی سریع افراد آشنا توسط کودکان نیز مهم باشند.
یافتههای این پژوهش، مکانیزمهایی را که از طریق آنها مغز روابط اجتماعی را شکل میدهد و حفظ میکند، روشن میسازد. همچنین این یافتهها در درک و درمان اختلالاتی که به دلیل آسیب به گانگلیونهای پایه ایجاد میشوند -مانند بیماری پارکینسون- مفید هستند.