ساعت چهار روز چهارم اردیبهشت ۱۳۱۹ بود که نخستین جمله از رادیوی ایران به گوش رسید: «اینجا تهران است، رادیو ایران»

تاریخچه حضور رادیو در ایران به سال‌های قبل از ۱۳۱۹ بر می‌گردد؛ ردپای این حضور از سال ۱۳۰۳ هجری شمسی آغاز شد که در آن زمان مقدمات استفاده از بیسیم در کشورمان فراهم شد.

در سال ۱۳۰۵ بیسیم وارد ایران شد و از سال ۱۳۱۱ سامانه بیسیم در ایران توسعه پیدا کرد که در نهایت به تولید رادیو منتهی شد. در سال ۱۳۱۶ مقدمات ایجاد مرکز رادیو در وزارت پست و تلگراف و تلفن فراهم شد و در چهارم اردیبهشت ۱۳۱۹ نخستین دستگاه پخش صدا یا همان رادیو در تهران در محلی که امروز به عمارت کلاه فرنگی، بیسیم معروف است برنامه‌های چند ساعته رادیوئی شامل شعر، موسیقی و خبر پخش می‌کرد.

از فاصله سال‌های ۱۳۱۹ تا ۱۳۲۷ برنامه‌های رادیو در همان استودیوی اولیه اجرا و پخش می‌شد، اما فاصله نه کیلومتری فرستنده از شهر و وجود تنها یک اتومبیل برای رفت و آمد اعضای پخش برنامه و گویندگان باعث شد محلی در ضلع غربی میدان توپخانه در نظر گرفته شود و به این ترتیب دو استودیوی رادیویی در ارگ تهران که اکنون نیز برپاست برای اجرا و پخش برنامه‌های رادیویی ساخته شود که اخبار نیز از آن محل پخش می‌شد.

از سال ۱۳۲۵ تا ۱۳۳۸ نیز به مرور هر استانی برای خود (زیر نظر اداره کل انتشارت و رادیو) اقدام به تاسیس رادیو کرد و اخبار استانی خود را مخابره می‌کرد.

امروز این امواج به راحتی و با بهترین کیفیت از بیش از ۲۵ شبکه رادیویی عمومی و تخصصی به گوش می‌رسد و برای بهتر شنیده شدن با یکدیگر به رقابت می‌پردازند.

امروز هم به همین مناسبت در برنامه زنده رادیو الوند همدان روز رادیویی‌ها جشن گرفته شد.

قهرمانی، معاون صدای مرکز صداو سیمای همدان هم گفت: هم اکنون ۲۳ برنامه رادیویی در این مرکز با محوریت مطالبات مردمی، طنز، فرهنگی، مذهبی، اجتماعی، اطلاع رسانی، سیاسی و اقتصادی تهیه و پخش می‌شود.

البته سالگرد تأسیس رادیوی سازمان ملل که در ۱۳ فوریه سال ۱۹۶۴ تاسیس یافت، بعد‌ها از سوی یونسکو بعنوان روز جهانی رادیو اعلام شد.