در این نشست علمی، شخصیت‌های به نام علمی و فرهنگی دو کشور از جمله جعفر روناس، وابسته فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در لاهور، فلیحه‌زهرا کاظمی، رئیس دانشکده زبان و معارف اسلامی و رئیس گروه فارسی دانشگاه ال‌سی بانوان، پروفسور محمد ناصر، رئیس گروه زبان و ادبیات فارسی دانشکده خاورشناسی دانشگاه پنجاب، اقبال شاهد، رئیس بازنشسته گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه جی‌سی لاهور و روسا و اساتید گروه اردو، پنجابی و معارف اسلامی دانشگاه ال‌سی بانوان شرکت کردند.
در این نشست، روناس در سخنانی، شاهنامه را تقویم تصویری حماسه و تاریخ و فرهنگ ایران زمین عنوان کرد و گفت: سرزمین پهناور ایران در طول تاریخ، تلخ و شیرین بسیاری را چشیده و فراز و فرودهای بسیاری را از سر گذرانده است. تاثیر شاهنامه در روح و فکر ایرانی قبل از هر چیز از لحاظ وطن دوستی و سلحشوری است.
وابسته فرهنگی کشورمان در لاهور با بیان اینکه فردوسی را باید از جمله قهرمانان ملی ایران به شمار آورد، افزود: ما تا حدودی ملیت خودمان را مدیون زبان فارسی و این زبان نیز مدیون شاهنامه فردوسی است.
وی تأکید کرد: شاهنامه نه تنها برای ایرانیان بلکه برای جهان، حائز اهمیت است؛ چراکه اساس و ذات بشری را مورد بررسی قرار داده است. شاهنامه بر روی نقطه اصلی بشری دست گذاشته که آن جدال نیکی با بدی است. تفکر شاهنامه بر محور چیرگی نیکی بر بدی است و اندیشه مهم و محوری شاهنامه فردوسی، خرد است.
محمد ناصر، رئیس گروه زبان فارسی دانشکده خاورشناسی دانشگاه پنجاب نیز گفت: پس از غلبه دین اسلام عرب‌ها به تمدن اسلامی و کتاب پر عظمت قرآن دست یافتند و این تمدن بیشتر کشورهای همجوار را تحت تاثیر قرار داد؛ حتی کشور مصر که دارای پیشینه درخشان فرهنگی بود با گسترش اسلام به زبان عربی روی آورد، اما ریشه‌های فرهنگ ایران آن‌قدر عمیق بود که ایرانیان در عین پذیرفتن دین اسلام فرهنگ خود را نیز حفظ کردند.
ناصر، شاهنامه را ریشه فرهنگی ایران و فردوسی را دژبان میراث فرهنگی این کشور عنوان و تصریح کرد: عشایر ایران با وجود اینکه سوادی نداشتند، سال‌ها فرهنگشان را به واسطه شاهنامه حفظ کردند.
وی با اشاره به ترجمه شاهنامه به بسیاری از زبان‌های جهان گفت: متاسفانه شاهنامه هنوز به صورت کامل به زبان اردو ترجمه نشده؛ ترجمه شاهنامه به زبان اردو باعث می‌شود که عموم مردم نیز از این شاهکار بهرمند شوند.
اقبال شاهد، رئیس سابق گروه زبان فارسی دانشگاه جی‌سی لاهور با اشاره به حماسه‌سرایی در ایران گفت: هر کشوری برای تقویت هویت ملی خود نیاز به شاعری چون حکیم ابوالقاسم فردوسی دارد و شاهنامه فردوسی از منظر وجود مولفه‌های تاریخی و فرهنگی هویت ایرانی یک استثنا محسوب می‌شود. از بین شاعران پاکستانی علامه اقبال لاهوری شاعری است که به ما یک ایدئولوژی و هویت می‌دهد ولی متاسفانه ما در گسترش افکار این شاعر بزرگ مرتکب کوتاهی و کم‌کاری شده‌ایم.
فلیحه‌زهرا کاظمی، رئیس دانشکده زبان و معارف اسلامی و رئیس گروه زبان فارسی دانشگاه ال‌سی بانوان از خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران در لاهور نیز در سخنانی عنوان کرد: نقش و جایگاه رفیع حکیم ابوالقاسم فردوسی در زنده ماندن زبان فارسی بر کسی پوشیده نیست و از این منظر فارسی‌زبانان دنیا مدیون زحمات و رنج‌های این شاعر شهیر هستند، بنابراین دولت ایران به درستی روز تولد حکیم ابوالقاسم فردوسی را به پاس زحماتی که وی برای فرهنگ و ادب فارسی کشیده، به نام روز پاسداشت زبان فارسی نامگذاری کرده است.
