ضرابخانه گنجعلی خان در بازار مسگری و ضلع شمالی میدان گنجعلی خان، مکانی که روزگاری به عنوان ضرابخانه از آن استفاده و سکه های عصر صفوی در آن ضرب میشد، قرار دارد. این ضرابخانه تا روزگار قاجار نیز مورد بهره برداری بود. ضرابخانه ها محلی برای ساخت سکه بوده اند، به این شکل که پس از ذوب فلزات، آنها را در قالبهای مخصوص می ریختند تا نقش مورد نظرشان روی سکه حک شود. گاهی بدون استفاده از قالب و تنها با استفاده از پتک و یا چکش مخصوص، عمل حک شدن نقش مورد نظر بر روی سکه انجام میشده است.

این روش تا قبل از دوره قاجاریه در ایران کاربرد داشت و پس از ناصرالدین شاه، ضرب سکه با روش های جدید در ایران رایج شد. اصلی ترین تزئین داخلی بنا را گچبری ها تشکیل می دهند. بالای گنبد بلند ضرابخانه گنجعلی خان، یک عمارت کلاه فرنگی قرار گرفته که باعث می شود مقدار زیادی نور به داخل ساختمان ضرابخانه گنجعلی خان راه پیدا کند. حوض مربعی شکلی درست زیر نورگیر قرار گرفته که انعکاس نور بر آن، جلوه زیبایی بخشیده است. سردر ضرابخانه ساده و تزیین آن آجرکاری گچی است و تزیینات داخلی شامل گچبری به شکل آجر کاذب می شود.

رنگ اخرایی آجرها نیز زیبایی خاصی به داخل بنا بخشیده است. پلان این ضرابخانه، مربعی شکل است و قوس های تیزه دار و طاقنمای ضربیش از جمله ویژگی های معماری آن بشمار می آید. پیدا شدن سکه های مسی و قطعاتی فلزی که از آن برای ضرب سکه استفاده میشد در هنگام بازسازی بنا ادعای ضرابخانه بودنش را تائید کرد.

بیش از 500 سکه از دوران های مختلف تاریخی از اشکانیان، ساسانیان، امویان، عباسیان، گورکانیان، تیموریان، آق قویونلوها و قراقویونلوها، ایلخانیان، صفویان، افشاریان، زندیان، قاجاریه و پهلوی در این موزه نگهداری می شوند. اسکناس های دوران قاجاریه و پهلوی نیز در بخشی از موزه برای بازدید عموم به نمایش گذاشته شده اند. مجسمه های مومی در حال ضرب سکه، شما را با چگونگی عملکرد ضرابخانه ها در گذشته آشنا می کنند.