، فیلمکوتاه از جمله قالبهای سینمایی است که برای علاقهمندان به این حوزه از اهمیت بالایی برخوردار است. فیلم کوتاه، میتواند گام نخست و مهم برای ورود به فیلم بلند باشد که در این حوزه، باشگاه فیلم رویش به طور مشخص در مشهد فعالیت دارد. همین چندروز پیش بود که در پردیس سینمایی مهرکوهسنگی، تعدادی از جوانان علاقهمند به سینما و فیلمسازان جوان مشهدی، در پاتوق سینمایی “هفت کرانه” حضور یافتند که به همت باشگاه رویش مشهد برگزار شد و در این پاتوق، چهار فیلم کوتاه که در جشنواره فیلمکوتاه تهران۱۴۰۴ از نگاه منتخبان برگزیده شدند به نمایش درآمد. ما نیزاز این فرصت استفاده کرده و با چهار نویسنده و کارگردان حاضر در این پاتوق که فیلمهایشان اکران شد درباره اهمیت اجرای چنین برنامههایی گفتوگویی کوتاه داشتیم که در ادامه میخوانید.
ارتقای سلیقه سینمایی مخاطب عام
فرزاد رنجبر، نویسنده و کارگردان «بیستویک»
اگرچه فیلم «بیستویک» در جشنواره فیلم کوتاه تهران موفق به کسب هیچ رتبهای نشد، اما خوشبختانه مورد استقبال مردم قرار گرفت و در نهایت به عنوان فیلم «مردمی» رتبه چهارم را کسب کرد. همچنین، این فیلم نامزدی بهترین بازیگر را نیز داشت که برای من و تیم تولید بسیار ارزشمند بود.
فیلم «بیستویک» در واقع یک اثر اجتماعی است که به موضوع اعتیاد و تلخیهای بیپایان آن میپردازد. این فیلم به تصویر کشیدن ناامیدی و رنجی میپردازد که هم مصرفکنندگان مواد مخدر و هم خانوادههای آنها با آن مواجه هستند. هدف ما از ساخت این فیلم، نفوذ به عمق تاریکی اعتیاد و نمایش واقعیتهای تلخ آن است.
فیلم کوتاه در حال حاضر دایره مخاطبان محدودی دارد و این وضعیت چندان مطلوب نیست. اکرانهایی مانند آنچه در مشهد داشتیم که با همت باشگاه فیلم رویش برگزار شد، میتواند ارتباط بین مخاطب عام و فیلم کوتاه را تقویت کند. این ارتباط نه تنها برای فیلمسازان مفید است، بلکه برای مردم نیز بسیار ارزشمند خواهد بود.
متأسفانه یکی از مشکلاتی که سینما با آن مواجه است، سطح نازل سلیقه عمومی است. این مسئله باعث میشود فیلمسازان به سمت تولید آثار نازل سوق پیدا کنند. اگر سطح سلیقه جامعه به لحاظ زیباییشناسی افزایش یابد، میتوانیم شاهد اتفاقات خوبی در سینما باشیم.
اکران فیلمهای شاخص جشنواره فیلم کوتاه تهران در مشهد، فرصتی است تا مخاطبان عام با سینمای کوتاه آشنا شوند و این تلاشها میتواند به ارتقاء سلیقه سینمایی کمک کند.
اکران فیلمهای کوتاه در دانشگاه، فرصتی برای دانشجویان
احمد حیدریان، کارگردان و نویسنده «خیلی خیلی دور و بسیار نزدیک»
فیلم «خیلی خیلی دور و بسیار نزدیک» تلاشی است برای ادای دین به دفاع مقدس، ولی به شیوهای متفاوت. داستان فیلم حول دو کودک میچرخد که به دنبال پدرشان هستند. این روایت، به نوعی به چالشها و احساسات کودکان در دوران جنگ میپردازد و سعی دارد تا عمق این تجربیات را به تصویر بکشد.
در خصوص اکران فیلمهای کوتاه در فضاهای مختلف به ویژه برای جوانان که دوست دارند در این مسیر، پیش بروند باید بگویم خودم در دوران دانشجویی تجربههای مشابهی داشتم و یادم میآید وقتی یک بسته فیلمکوتاه به دانشگاه میآمد یا کارگردانی دعوت میشد تا فیلمش را برای ما اکران کند، چقدر از آن جلسات یاد میگرفتیم. این تعاملات میتواند مسیر خوبی برای نسل جدید سینماگران باشد.
فرصت اکران فیلمهای برگزیده جشنواره در شهرها
محمدابراهیم شهبازی، نویسنده، کارگردان و تهیهکننده «دریچه»
فیلم «دریچه» داستان مردی را روایت میکند که در ایام جنگ ۱۲روزه، در خانهاش تنها میماند. در این مدت، اتفاقات عجیب و غریبی برای او رخ میدهد که این تنهایی به نوعی به یک همراهی تبدیل میشود. این داستان به بررسی تنهایی و تجربیات انسانی در شرایط بحرانی میپردازد.
برگزاری برنامههای اکرانمحور برای فیلمکوتاه در شهری مانند مشهد بسیار حائز اهمیت است. متأسفانه، فیلمهای کوتاه به دلیل عدم وجود مکانهای مناسب برای پخش گسترده، همواره مهجور ماندهاند. اکرانهای محلی مانند این، فرصتی است تا آثار جوانان و فیلمسازان کمتر شناخته شده بیشتر دیده شوند و علاقهمندان به سینمای کوتاه با این آثار آشنا شوند.
بسیاری از افراد امکان حضور در جشنوارههای بزرگ مانند جشنواره فیلم کوتاه تهران را ندارند، به ویژه دوستانی که در شهرستانها زندگی میکنند. این نوع اکرانها میتواند انرژی مثبت و انگیزه بیشتری به فیلمسازان جوان بدهد و به آنها کمک کند تا آثارشان را به نمایش بگذارند.
رشد فیلمساز در جلسات نقد و بررسی آثار
احسان عابدنیا، نویسنده و کارگردان «پیامبر»
فیلم «پیامبر» در واقع مواجهه هر یک از ما با مسائلی است که تجربه نکردهایم. ما معمولاً در جایگاه تماشاچی، افرادی را که در موقعیتهای دشوار قرار دارند، قضاوت میکنیم و تصور میکنیم که اگر ما بودیم، بهتر عمل میکردیم. اما وقتی خودمان با این چالشها روبهرو میشویم، متوجه میشویم قضاوت کردن آسان است، اما عمل کردن در آن شرایط بسیار سختتر است.
اکران آثار خوب و فرهنگسازی در این زمینه بسیار مهم است؛ یکی از مشکلاتی که فیلمسازان با آن مواجه هستند، عدم وجود مکانهای مناسب برای اکران آثارشان است. برگزاری جلسات اکران میتواند به دیده شدن فیلمها کمک کند و این موضوع برای فیلمسازان به ویژه فیلمسازان تازهکار بسیار مهم است.
از طرفی این جلسات به رشد خود فیلمساز نیز کمک میکند؛ زیرا آنها در جلسات نقد و بررسی قرار میگیرند و ممکن است نقدهایی دریافت کنند که به آنها در بهبود کارهای آیندهشان کمک کند. این موضوع به ویژه برای فیلمسازان جوان که اکرانهای سینمایی در شهرهای مختلف را ندارند، بسیار حائز اهمیت است.
