فیلم سینمایی «شاه نقش» جدیدترین ساخته شاهد احمدلو از فیلمهای حاضر در بخش مسابقه جشنواره فیلم فجر بود که با محوریت موضوعی درباره خود سینما ساخته شده است. شاهد احمدلو سعی کرده در فیلم جدیدش به سراغ بازیگری و قدیمیهای بازیگری برود. حرفه و شغلی که در گذشته دنیای عجیب و متفاوتی داشته و حالا با بازنمایی دنیای ستارههای قدیمی سینما سعی میکند ادای دینی به این فضا داشته باشد.
رضا رویگری بازیگر پیشکسوت که در سالهای اخیر با اخبار ناراحتکنندهای درباره زندگیاش تیتر رسانهها شد، پس از مدتها باز هم جلو دوربین رفت و در تازهترین فعالیت هنریاش «شاه نقش» فیلم شاهد احمدلو شد. آخرین حضور رویگری در سینما به سه سال پیش و بازی در سکانس کوتاهی از فیلم «شادروان» بازمیگردد. او بارها از نحوه برخورد برخی از اهالی سینما و نقشهایی که به او میدهند و بعد در نسخه نهایی حذفش میکنند، گلایه کرده بود اما او این روزها امیدوارتر از قبل است؛ رویگری درباره تجربه خود از بازگشت جلو دوربین با یک نقش تازه میگوید: از بازی در فیلم «شاه نقش» خیلی راضی هستم و نقشم را بسیار دوست داشتم. یکی از نکات جالب توجه برای من در این فیلم این بود که بداهه بازی کردم و بسیاری از دیالوگهای این فیلم را هم خودم میگویم، یک عروسک هم دارم به نام موش موشک که با آن بازی میکنم.
وی در ادامه میافزاید: کارگردان دست من را برای ایفای این نقش باز گذاشت چون به این جنس بداههگویی نیاز داشت. من هم سابقه بداههگویی در نقشهایی که قبلاً ایفا کرده بودم را داشتم و این بار هم سراغ همان تجربهها رفتم. نمونه آن بازی در فیلمهای مسعود دهنمکی است که از همین شیوه استفاده کردم و فقط نگاهی به متن میانداختم و بسیاری از سکانسهای آن را بداهه بازی میکردم.
رویگری ادامه میدهد: اسم فیلم ابتدا «کتکخور» بود اما به خاطر همان قسمتهایی که من در آن بازی میکنم اسم فیلم را به «شاه نقش» تغییر دادند. رفتن جلو دوربین پس از مدتها برایم خیلی با حس و حال خوبی همراه بود. ما به کار کردن زندهایم و اگر کار نکنیم انگار مردهایم.
وی به تجربه همکاری با شاهد احمدلو اشاره میکند و میگوید: من قبلاً هم با شاهد کار کرده بودم، اما این تجربه خیلی بهتری بود و از حضور در این فیلم لذت بردم. فکر میکنم استقبال مخاطبان از این فیلم خوب باشد و امیدوارم از تماشایش لذت ببرند. پس از این هم اگر پیشنهاد خوبی داشته باشم حتماً بازی خواهم کرد.