سازمان فضایی این کاوشگر را با هدف کنترل ناوبری ماهواره بر‌های ایرانی ساخته بود.

ایران همان سال با پرتاب این کاوشگر یازدهمین کشور صاحب فناوری ارسال کاوشگر‌های فضایی در جهان شد.

سال بعد کاوشگر ۲ با مأموریت تحقیقاتی به فضا پرتاب شد و ۴۰ تا ۵۵ کیلومتر از سطح زمین فاصله گرفت.

یک سال بعد از آن هم اعزام اولین موجودات زنده از ایران به فضا با کاوشگر ۳ ممکن شد؛ یک موش، ۲ لاک پشت و تعدادی کِرم خاکی.

ارسال این موجودات با هدف بررسی وضعیت موجودات زنده در فضا صورت گرفت.

کاوشگر ۳ از زیرسامانه‌های سازه، محفظه زیستی تغذیه و ارسال داده‌های تله‌متری، تصویربرداری و ارسال همزمان، رایانه پرواز، و سنجش محیطی برخوردار شده بود.

ارسال کاوشگر‌های ایرانی سال‌های ۸۹، ۹۰ و ۹۱ هم ادامه داشت تا به پیشگام رسید.

پیشگام سال ۱۳۹۱ اولین میمون فضانورد ایرانی را با همین نام (پیشگام)، به فضا اعزام کرد. این میمون در سفری ۱۶ دقیقه‌ای تا ارتفاع ۱۲۰ کیلومتری پیش رفت و به فضای زیرمداری تزریق شد و پس از این مدت سالم به زمین بازگشت.

یکسال بعد کاوشگر پژوهش دومین میمون فضانورد ایرانی به نام “فرگام” به فضای زیرمداری ارسال کرد و پس از حدود ۱۵ دقیقه، میمون را سالم به زمین بازگرداند.

و حالا سلمان آخرین کاوشگر ایرانی تا به امروز که کپسول یا محفظه زیستی‌ای را به فضا پرتاب که زمینه ارسال انسان به فضا را فراهم می‌کند.

صداوسیما