صیدمحمد درخشنده، محقق و ایلام‌پژوه پیشکسوت درخصوص کتاب تازه‌اش گفت: کتاب «فصول سال در فرهنگ کُردی ایلامی» یک منبع مهم برای پژوهشگران و علاقه‌مندان به فرهنگ کردی استان ایلام است.
صیدمحمد درخشنده، در ایلام گفت: کتاب«فصول سال در فرهنگ کُردی ایلامی» یک منبع مهم برای پژوهشگران و علاقه‌مندان به فرهنگ کردی استان ایلام است.
وی با اشاره به بخش‌های این کتاب گفت: این کتاب در6بخش شامل فصل اول معرفی موقعیت جغرافیایی و تاریخی ایلام، فصل دوم کتاب که در این فصل زمستان به عنوان اولین فصل سال در فرهنگ کُردی ایلامی، با ماه های اول زمستان، ماه نامگ، ماه آخر با واژه‌هایی همچون ایام خاکه لیوه،کورّسیاه، چله کوچک و بزرگ، حمیل چمت خِس، سه شش گوران، خرگه وه آو مه‌ور، بِزِن قوتِگه، حس صیاد، و … نامگذاری شده است.
وی ادامه داد: در فصل بعدی فصل بهار کُردی به عنوان دومین فصل در گاه‌شماری کُردی ایلامی، ماه اول بهار که مراسمی مانند: شِلی مِلی، سه‌بره رضا (امام رضا)، دالِگ وه‌هار، حَمیل و مَمیل، آمی و مومی، سهم حیای خیو اشاره شده است.
وی ادامه داد: ماه دوم و ماه سوم بهار کردی (پنجه ماه)، برپنجه و نیز ماه پاییز به عنوان سومین فصل از سال با واژه ها و نام‌های محلی مانند: سه‌رده وای کُوردی، مانگ نامگ، گاه گاقور، خرما رسان، ستاره سهیل در سه‌ر ده وا، و همچنین ایام ولنگه‌ریزان، ماه سیه، خاکه‌لیوه و واژه هایی دیگر ذکر شده است.
مولف «هم‌نِگرَه‌گی؛بررسی وابستگی‌های قومی در ایلام» ادامه داد: در فصل ششم،به رخدادهای تاریخی در گاه‌شمار کُردی شامل سال‌های به یاد ماندنی، نام برخی از سال‌ها، مانند سال وباگه، سال گرانیه‌گه، وفره ساله‌گه، سال قرانه‌گه، سال شاه گردانه‌گه، سال شوکه ساله‌گه، سال کلخی مِرگ و… اشاره کرده ام.
وی ادامه داد:باورها در توصیف زمین و آسمان، ماه و ستارگان،نام‌های محلی ستارگان، اسامی بادها، آیین‌هایی مانند آیین طلب باران،آساره چز،تره خشکه، هلوهلو هلونکی و نیز نمادهای آب و آتش و بسیاری دیگر از این واژه ها که در میان اقوام مرسوم است، اشاره شده است.
کتاب فصول سال در فرهنگ کُردی ایلامی،در سال 1401در147صفحه توسط صیدمحمد درخشنده تألیف و در انتشارات درخشنده چاپ و منتشر شده است.
وی با اشاره به بخش‌های این کتاب گفت: این کتاب در6بخش شامل فصل اول معرفی موقعیت جغرافیایی و تاریخی ایلام، فصل دوم کتاب که در این فصل زمستان به عنوان اولین فصل سال در فرهنگ کُردی ایلامی، با ماه های اول زمستان، ماه نامگ، ماه آخر با واژه‌هایی همچون ایام خاکه لیوه،کورّسیاه، چله کوچک و بزرگ، حمیل چمت خِس، سه شش گوران، خرگه وه آو مه‌ور، بِزِن قوتِگه، حس صیاد، و … نامگذاری شده است.
وی ادامه داد: در فصل بعدی فصل بهار کُردی به عنوان دومین فصل در گاه‌شماری کُردی ایلامی، ماه اول بهار که مراسمی مانند: شِلی مِلی، سه‌بره رضا (امام رضا)، دالِگ وه‌هار، حَمیل و مَمیل، آمی و مومی، سهم حیای خیو اشاره شده است.
وی ادامه داد: ماه دوم و ماه سوم بهار کردی (پنجه ماه)، برپنجه و نیز ماه پاییز به عنوان سومین فصل از سال با واژه ها و نام‌های محلی مانند: سه‌رده وای کُوردی، مانگ نامگ، گاه گاقور، خرما رسان، ستاره سهیل در سه‌ر ده وا، و همچنین ایام ولنگه‌ریزان، ماه سیه، خاکه‌لیوه و واژه هایی دیگر ذکر شده است.
مولف «هم‌نِگرَه‌گی؛بررسی وابستگی‌های قومی در ایلام» ادامه داد: در فصل ششم،به رخدادهای تاریخی در گاه‌شمار کُردی شامل سال‌های به یاد ماندنی، نام برخی از سال‌ها، مانند سال وباگه، سال گرانیه‌گه، وفره ساله‌گه، سال قرانه‌گه، سال شاه گردانه‌گه، سال شوکه ساله‌گه، سال کلخی مِرگ و… اشاره کرده ام.
وی ادامه داد:باورها در توصیف زمین و آسمان، ماه و ستارگان،نام‌های محلی ستارگان، اسامی بادها، آیین‌هایی مانند آیین طلب باران،آساره چز،تره خشکه، هلوهلو هلونکی و نیز نمادهای آب و آتش و بسیاری دیگر از این واژه ها که در میان اقوام مرسوم است، اشاره شده است.
کتاب فصول سال در فرهنگ کُردی ایلامی،در سال 1401در147صفحه توسط صیدمحمد درخشنده تألیف و در انتشارات درخشنده چاپ و منتشر شده است.
ایبنا
