مشکل اساسی سینمای ایران فیلمنامه است: حسین عابدینی بازیگر شناخته شده سینما تلویزیون بیان کرد: نزدیک ده سال شاید هم بیشتر است که در جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران حضور پیدا کرده ام. هر سال فیلمسازان کوتاه با شور و شوق در جشنواره حاضر می‌شوند و مخاطبین هم استقبال می‌کنند. ما این استقبال و شوق را در سالن‌ها می‌بینیم، اما در این پنج سال اخیر فیلم‌هایی که میبینم اکثرا مشکل فیلمنامه دارند.
وی ادامه داد: خداراشکر فیلمسازان ما تکنیک کار، دکوپاژ، فضاسازی و بازی گرفتن از بازیگر را بلد هستند ولی ما همچنان مشکل اساسی ما فیلمنامه است. یعنی یک فیلم ساز کوتاه نمی‌داند اگر فیلمنامه و ایده بکری داشته باشد ۷۰ درصد مسیر را طی کرده است و تنها ۳۰ درصد تکنیک و بازیگر است؛ اما حال حاضر برعکس است و معمولا فیلم‌هایی که میبینم مشکل فیلمنامه دارند.
وی در پاسخ به این سوال چگونه باید مشکلات فیلمنامه نویسی را حل کنیم؟ گفت: بنظرم باید بچه‌ها به جای اینکه انفرادی فیلم بسازند، باید تیم شوند و گروهی کار بسازند، یعنی پنج الی شش کارگردان بر روی یک ایده و فیلم کار کنند. اگر بچه‌ها تیمی کار کنند و در کنار هم باشند کارهای موفقی خواهیم داشت؛ ولی الآن حدود ۱۰۰ تا ۲۰۰ فیلم انتخاب شده است که نیازی نیست و سیاست خود جشنواره ام باید تغییر کند. ما شاید ۵۰۰ فیلم داشته باشیم اما من می‌گویم ۱۰۰ فیلم داشته باشیم چه ایرادی دارد؟ چرا باید با فیلم‌های ضعیفی که وقت مخاطب را می‌گیرد و سالن‌ها الکی پر شود؟ سیاست جشنواره باید تغییر پیدا کند.
فیلم تکان دهنده نداشتیم!
عابدینی تاکید کرد: بهتر است ۲۰ فیلم داشته باشیم اما فیلم‌های خوب که ما از آن‌ها انرژی بگیریم. فیلمسازان ما با سرمایه شخصی فیلم می‌سازند و اگر به جای اینگونه فیلم سازی گروهی فیلم ساخته شود، شاهد بروز استعدادهای درخشان و جشنواره‌ای خوب خواهیم شد.
وی در پاسخ به این سوال که چه فیلمی توانست نظر و توجه شما را جلب کند؟ گفت: در جشنواره فیلمی نظرم را جلب نکرد؛ چون فیلم‌ها خوب نبودند. فیلمی که بتواند من را میخکوب کند یا تکان دهنده باشد نداشتیم. شاید یک فیلم تایم پنج الی ده دقیقه ای باشد اما فیلمساز ما فضای فیلم کوتاه با سریال را اشتباه گرفته است. علاوه بر اینکه تایم کم و فشرده‌ای در فیلم کوتاه داریم، باید حرف خود را در این تایم کوتاه بزنیم اما یک فیلم ۲۰ دقیقه است که حوصله انسان سر می‌رود. البته روی صحبتم با دست اندر کاران جشنواره است که برگزاری چنین جشنواره باشکوه سخت است و صحبتم این است که چند فیلم کوتاه با کیفیت تولید کنید، دوم اینکه اگر یک فیلمساز مستقل که فیلم درجه یکی دارد زیر نظر انجمن فیلم خود را نساخته، دپو می‌شود، چنین چیزی خیلی بد است. چنین چیزی باعث می‌شود استعداد بسوزد این سیاست درست نیست.
جشنواره محلی برای کشف استعدادها است
حسین عابدینی عنوان کرد: در واقع جشنواره محلی برای کشف استعدادها است ما باید فیلمسازان جوان را کشف کنیم. حالا ایرادی ندارد و دم ارگان‌هایی که از فیلمسازی حمایت می‌کنند گرم ولی نباید چنین چیزی رخ دهد؛ اما فکر میکنم استعداد‌هایی که مستقل کار می‌کنند فیلم‌هایشان را به بخش سینما راه نمی‌دهند که چنین چیزی باعث پس رفت سینما می‌شود. بنده یک هنرمند کوچک اما دلسوز هستم و امیدوارم این تبعیض و ناعدالتی‌ها برداشته شود.
وی از دلیل حضورش در جشنواره چهل و یکم فیلم کوتاه تهران گفت: من علاقه‌مند به فیلم هستم و برای همین در جشنواره شرکت میکنم؛ اگر بخواهد بخواهد سال بعد یا سال‌های بعدی فیلمی خواهم ساخت.
این بازیگر در پاسخ به این سوال که این روزها چه می‌کنید؟ پاسخ داد: حال حاضر در کار یا سر ضبط نیستم اما چند پیشنهاد کار دارم که برایم فیلمنامه ارسال شده، درحال مطالعه هستم شاید یکی از آن‌ها را قبول و کار کردم. گزیده کار هستم و زیاد کار نمی‌کنم مگر شخصیت یا کاراکتری باشد که فیلنامه، کارگردان و عوامل پشت دوربین را دوست داشته باشم، زیرا این موارد برایم مهم است. اگر این مواردی که گفتم در آن کاری که پیشنهاد می‌شود نباشد محال است که کاری را قبول کنم.
