به گزارش ایلنا، فاطمه مجلل بانوی قایقران ارومیه‌ای که چندی پیش در المپیک پاریس تا مرحله یک چهارم نهایی پیش رفت، پس از المپیک موفق به کسب ۲ طلا و یک نقره مسابقات روئینگ قهرمانی زیر ۲۳ سال و زیر ۱۹ سال آسیا در شنیانگ چین شد. او سپس به مسابقات قهرمانی آسیا بزرگسالان ازبکستان اعزام شد و صاحب گردن آویز نقره شد.

صحبت‌های او را با خبرنگار ایلنا در خصوص آخرین شرایطش و اهداف او برای المپیک بعدی می‌خوانید.

*دو ماه بعد از المپیک به مسابقات آسیایی اعزام شدی، فرصتی برای ریکاوری و آماده‌سازی داشتی؟

قبل از این مسابقات، یک مسابقه قهرمانی آسیای زیر ۲۳ سال هم رفته بودم که بین آن مسابقه و این مسابقه فقط ۱۵ روز فاصله بود و شرایط سختی بود. به هر حال در مسابقات قهرمانی آسیای بزرگسالان هم از عملکردم راضیم؛ مسابقات سطح بالایی داشت و رقیبان من از چین و ازبکستان و روسیه بودند که ورزشکار روس نقره المپیک توکیو را داشت و من توانستم با او رقابت خوبی داشته باشم. ولی اگر بیش‌تر ریکاوری می‌کردم می‌توانستم طلا هم بگیرم.

*فشردگی مسابقات تاول دست‌هایت را هم بدتر کرد، این موضوع تمرین و مسابقه را سخت‌تر می‌کرد؟

من که عادت کردم به تاول‌ها. هیچ راهکاری هم ندارد، اوایل که پارو می‌زنیم تاول می‌زند، بعد از آن تاول‌ها به پینه تبدیل می‌شود و سفت می‌شود و آن قدرها درد ندارد.

*در المپیک موفق رکورد خوبی از خودت به جا بگذاری، اما انتقادات بی‌رحمانه‌ای به عملکردت شد، این فضای انتقادی روی عملکرد تو تاثیر هم داشت؟

اولین بار بود که در چنین میدان بزرگی حضور داشتم و اولین بار بود که همه انتظارات بالایی از من داشتند اما خب خودم می‌دانستم به عنوان اولین تجربه خارج از آسیا نمی‌توانم روی سکو بروم. روئینگ یک رشته کاملا اروپایی است و حتی یک کشور پیشرفته آسیایی مثل چین خیلی از روئینگ اروپا عقب هستند. دیگر چه برسد به ما. حالا اگر باتجربه‌تر بودم شاید می‌توانستم نتیجه بهتری در المپیک بگیرم، اما هم بی‌تجربگی هم انتقاداتی که وجود داشت روی عملکردم تاثیر گذاشت.

*از 17 سالگی قایقرانی را شروع کردی اما خیلی زود به تیم ملی و المپیک و.. رسیدی، چه تلاش‌هایی در این زمینه داشتی؟

تقریبا 5 سال است که وارد روئینگ شدم و تقریبا بلافاصله بعد از شروع به اردوی تیم ملی رفتم و تقریبا کل این 5 سال را در اردو بودم، مخصوصا این دو سال آخر حتی یک روز هم استراحت نداشتم و سفت و سخت تمرین کردم و پیشرفت خوبی هم داشنتم؛ روئینگ یک رشته دیربازده است و اکثر ورزشکاران موفق در این رشته بالای 30 سال هستند و نتیجه می‌گیرند. خیلی زحمت کشیدم و کل این مدت را در اردو بودم و خانه هم نمی‌رفتم و خدا را شکر که تا الان هم نتیجه خوبی داده است.

*استعداد زیادی داری و خیلی‌ها امیدوارند در المپیک بعدی نتیجه خوبی بگیری، خودت هم به این موضوع امیدواری؟

قطعا؛ المپیک بعد امیدوارم که به فینال‌های بالاتر بروم؛ برای به مدال فکر کردن در روئینگ خیلی زود است. حالا سعی می‌کنم در المپیک بعدی بهتر باشم چون در المپیک پاریس خیلی از خودم توقع داشتم و همین توقع خیلی اذیتم کرد. برای المپیک بعد ترجیح می‌دهم منطقی‌تر پیش بروم. فدراسیون روئینگ هم مستقل شد و مدیریت آن بهتر و متمرکزتر می‌شود و ان‌شاالله که مسابقات جهانی اعزام بشویم چون خیلی در کسب تجربه تاثیر دارد.

*تجربه المپیک امسال هم خیلی به تو کمک کرده.

بله مسابقات الممپیک اندازه چندین سال تمرین به من تجربه داد و باعث پیشرفتم شد و در همان مسابقات آسیایی سطح مسابقه‌ام خیلی با مسابقات قبلی فرق کرد.

*چالش خاصی برای تمرینات و آماده‌سازی برای مسابقات داری؟

مشکل اصلی ما که همیشه آن را می‌گوییم، پیست دو کیلومتر است که در ایران آن را نداریم و در دریاچه‌ای که 1000 متر است تمرین می‌کنیم اما باید مسافت 2000 متری را مسابقه دهیم و این خیلی اذیت‌کننده است. اگر یک پیست خوب وجود داشته باشد، روی نتایج ما هم تاثیر می‌گذارد.