مارک ویدوکا (Mark Viduka) زاده نهم اکتبر 1975 در شهر ملبورن استرالیا است. او در پست مهاجم نوک بازی می‌کرد و قد 188 سانتی‌متری داشت. ویدوکا فوتبالش را از تیم‌های پایه شوالیه‌های ملبورن آغاز کرد و در سال 1993، به تیم بزرگسالان این باشگاه رسید. او در فصل اول حضورش در لیگ برتر استرالیا به همراه باشگاه شوالیه‌ها، استرالیا را به داشتن یک مهاجم شش دانگ امیدوار کرد و با 18 گل، علاوه بر آقای گلی لیگ برتر استرالیا، به عنوان بازیکن سال کشورش و بهترین بازیکن جوان لیگ انتخاب شد. در این فصل باشگاه شوالیه‌ها به فینال بزرگ مسابقات لیگ رسید و در این بازی شکست خورد و نایب قهرمان شد. در فصل 95-1994، مارک ویدوکا همانند فصل قبل خود، تمام جوایز لیگ برتر کشورش را درو کرد و بار دیگر با 18 گل آقای گل شد اما این بار، شوالیه‌های ملبورن، به قهرمانی لیگ برتر استرالیا با پیروزی 0-3 برابر آدلاید سیتی رسیدند. درخشش او باعث شد تا یکی از سکوهای استادیوم اختصاصی باشگاهش، به نام «ویدوکا» نامگذاری شود.

در سال 1995، ویدوکا که اصالتی کروات داشت، با قراردادی به دینامو زاگرب، یکی از بزرگترین باشگاه‌های کرواسی پیوست. او در فصل اول، همانند حضورش در استرالیا، درخشید و در 29 بازی برای دینامو، 12 گل زد و به همراه این باشگاه به دوگانه فوتبال کرواسی (لیگ برتر و جام حذفی) دست یافت. این سناریو در دو فصل بعدی حضور این بازیکن نیز تکرار شد و او آمارهای 30 بازی، 23 گل و 35 بازی، 13 گل را به ثبت رساند. در سال 1998، سلتیک با پرداخت مبلغی معادل با 5.3 میلیون یورو، ویدوکا را به اسکاتلند کشاند. حضور این بازیکن در ترکیب سلتیک، با حواشی خاصی آغاز شد. ابتدا او در تمرینات تیمش به بهانه استرس و عدم تطابق با محیط جدید شرکت نکرد و سپس دینامو زاگرب، به دلیل پرداخت نشدن مبلغ رضایت‌نامه از سلتیک شکایت کرد. به همین دلیل، این بازیکن در اوج فوتبالش، بازی‌های زیادی را از دست داد و ابتدا مجبور به حضور در تیم زیر 23 سال سلتیک شد. او اولین بازی خود برای تیم اصلی سلتیک را در هفته بیست و ششم برابر دندی یونایتد به ثبت رساند و در نهایت با آمار 11 بازی، هشت گل، فصل اول حضورش در اسکاتلند را به پایان رساند.او در فصل دوم حضورش در سلتیک، توانست به فرم قبلی خود بازگردد و در 35 بازی، 26 گل به ثمر رساند و آقای گل لیگ برتر اسکاتلند شد. او در این فصل به همراه سلتیک به قهرمانی در لیگ کاپ اسکاتلند رسید و عنوان «بهترین بازیکن فصل سلتیک» را به دست آورد.

درخشش در سه کشور استرالیا، کرواسی و اسکاتلند، مشتریان بسیاری را برای ویدوکا جور کرد. در نقل و انتقالات تابستانی سال 2000 میلادی، لیدز موفق به عقد قرارداد با ویدوکا شد و 9 میلیون پوند را به سلتیک پرداخت کرد. او در فصل اول حضورش در لیدز، موفق به صعود به مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا شد و در برابر رئال مادرید، بشیکتاش، اندرلخت و لاتزیو گلزنی کرد. 14 بازی، چهار گل و چهار پاس گل، آمار این بازیکن در لیگ قهرمانان اروپای این فصل بود. او در سایر رقابت‌ها، آمار 39 بازی، 18 گل و یک پاس گل را ثبت کرد. در پایان همین فصل، او پیشنهادی از باشگاه میلان دریافت کرد و به دلیل علاقه کودکی خود به این باشگاه، بسیار به این انتقال امیدوار بود اما در نهایت در لیدز ماندنی شد. این بازیکن در دومین فصل خود در لیدز، آمار 42 بازی، 16 گل و چهار پاس گل را به ثبت رساند. با وجود مشکلات مالی لیدز، ویدوکا در این باشگاه برای دو فصل دیگر بازی کرد و آمارهای 40 بازی، 22 گل و سه پاس گل و 31 بازی، 12 گل و سه پاس گل را ثبت کرد. در پایان فصل 04-2003، لیدز به لیگ دسته پایین‌تر انگلستان سقوط کرد و در نتیجه، ویدوکا مجبور به جدایی از این باشگاه شد.

او در سال 2004 با شش میلیون پوند به میدلزبورو پیوست. فصل اول ویدوکا در میدلزبورو، با مصدومیت و از دست دادن بازی‌های متعددی سپری شد و او آمار 21 بازی، هفت گل را به ثبت رساند. او در فصل دوم، موفق به ریکاوری خود از مصدومیت شد و در 34 بازی، 10 گل و چهار پاس گل در رقابت‌های داخلی فوتبال انگلستان به ثبت رساند و یکی از بهترین بازیکنان فصل تیمش بود. در جام یوفای این فصل، میدلزبورو به فینال صعود کرد اما در نهایت مغلوب سویا شد. آمار ویدوکا در این فصل به یاد ماندنی میدلزبورو در جام یوفا، 9 بازی، شش گل و یک پاس گل بود و تاثیرگذاری این بازیکن در صعود تیمش، در مراحل یک‌چهارم نهایی و نیمه نهایی، با سه گل و دو پاس گلش، بسیار بارز بود. او یک فصل دیگر در این باشگاه باقی ماند و 19 گل در 37 بازی به ثمر رساند. این بازیکن در سال 2007، به نیوکاسل پیوست. او در فصل اول حضورش در این باشگاه، تعدادی از بازی‌ها را به علت مصدومیت از دست داد، با این حال، در 29 بازی، هفت گل و دو پاس گل را ثبت کرد. در فصل دوم، ویدوکا بازی‌های بیشتری را به دلیل مصدومیت از دست داد و تا هفته پانزدهم، شرایط حضور در زمین بازی را نداشت. او در این فصل، در 12 بازی به میدان رفت و دو پاس گل داد و در نهایت، شاهد سقوط نیوکاسل به لیگ دسته پایین‌تر بود. او پس از تحمل مصدومیت‌های مختلف، در سال 2009 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.

ویدوکا که سابقه حضور در تیم ملی زیر 20 ساله‌های استرالیا را در کارنامه‌اش داشت، در سال 1994 و دیدار با آفریقای جنوبی، به نخستین بازی ملی خود در تیم ملی استرالیا رسید. او در المپیک 1996، جزئی از تیم ملی فوتبال کشورش بود و در شش مسابقه این تورنمنت، یک گل و یک پاس گل را ثبت کرد. او اولین گل ملی خود را در سال 1997 و دیدار استرالیا برابر تونس به ثبت رساند. ویدوکا در دو بازی پلی‌آف جام جهانی 1998 برابر تیم ملی ایران، در ترکیب ثابت کشورش حضور داشت اما موفق به گلزنی برابر ایران نشد. جام کنفدراسیون‌های سال 1997، برای این بازیکن تجربه حضور در یک فینال مهم جهانی را به ثبت رساند. استرالیا با آمار پنج بازی، یک گل او، به فینال جام کنفدراسیون‌ها رسید و با نتیجه 0-6 مغلوب برزیل شد. جام کنفدراسیون‌های 2005، حضور بعدی او در تورنمنت‌های ملی بود که با دو بازی او همراه بود. ویدوکا برای نخستین بار در سال 2006 در جام جهانی بازی کرد و در چهار بازی کشورش، بازوبند کاپیتانی را بر بازو بست. آخرین حضور این بازیکن در تورنمنت‌های ملی و بازی با پیراهن استرالیا، در جام ملت‌های آسیا در سال 2007 شکل گرفت و استرالیا که به تازگی به کنفدراسیون AFC منتقل شده بود، برای نخستین بار در بازی‌های آسیایی حضور پیدا کرد. او در چهار بازی، دو گل زد و شکست استرالیا در برابر ژاپن در ضربات پنالتی، آخرین بازی ملی او را به ثبت رساند. ویدوکا با آمار 40 بازی ملی و 11 گل ملی، به کار خود در تیم ملی استرالیا پایان داد.

پدر او در دهه 1960 میلادی از کرواسی به استرالیا مهاجرت کرد و ویدوکا در این کشور متولد شد. او سه فرزند از ازدواجش با همسرش ایوانا دارد. پسر عموی او، لوکا مودریچ، بازیکن مطرح رئال مادرید و تیم ملی کرواسی است و این دو فوتبالیست، پیوند خویشاوندی دارند. او از کودکی طرفدار میلان بود اما در نهایت به آرزوی دیرین خود، بازی در پیراهن میلان نرسید.