آیین بزرگداشت استاد امیرهوشنگ جزی‌زاده، میراث‌دار هنر نگارگری اصفهان، با رونمایی از کتاب نفیس «کمال حُسن» و مستند «بهای عشق» در عمارت سعدی برگزار شد. استاندار اصفهان، که در این رویداد حاضر بود، بر اهمیت حفظ گنجینه‌های زنده هنری تأکید کرد. آثار جزی‌زاده پلی میان سنت و نوگرایی مکتب اصفهان است و تجلی‌بخش معنویت عمیق ایرانی.
شامگاه جمعه، ۲۵ مهر، عمارت سعدی اصفهان میزبان آئین گرامیداشت استاد امیرهوشنگ جزی‌زاده، مینیاتوریست، طراح فرش و یکی از مفاخر برجسته هنر معاصر ایران بود؛ مراسمی سرشار از احترام، مهر و یادآوری که هم‌زمان با رونمایی از کتاب نفیس «کمال حُسن» و مستند پرتره «بهای عشق»، به تجلیل از یک عمر تلاش هنرمندی پرداخت که بیش از هفت دهه، روح هنر اصیل اصفهان را در قالب نقش و رنگ زنده نگه داشته است.
آیین بزرگداشت؛ تجلیل از روح زنده هنر اصفهان
این مراسم با حضور مهدی جمالی‌نژاد، استاندار اصفهان، سیدمهدی سیدین‌نیا، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان، استادان نگارگری همچون اردشیر مجردتاکستانی، و جمع کثیری از هنرمندان و دوستداران هنر ایرانی برگزار شد. استاد جزی‌زاده که متولد ۷ اردیبهشت ۱۳۱۲ در اصفهان است، بیش از ۷۰ سال فعالیت مستمر در عرصه‌های نقاشی ایرانی (مینیاتور)، طراحی نقشه قالی و نقوش سنتی داشته است.
اعتراف به کم‌کاری در پاسداشت مفاخر
مهدی جمالی‌نژاد، استاندار اصفهان، که در این رویداد حاضر بود، بر اهمیت حفظ گنجینه‌های زنده هنری تأکید کرد.
به گزارش مهر؛ استاندار اصفهان، در سخنانی در آیین بزرگداشت، ضمن گرامیداشت مقام استاد، با لحنی دلسوزانه به کم‌کاری در حق این هنرمندان اشاره کرد. مهدی جمالی‌نژاد اظهار داشت:
“من صادقانه اعتراف می‌کنم که در معرفی و پاسداشت چهره‌هایی مانند استاد جزی‌زاده کم‌کاری کرده‌ایم. … اصفهان سرشار از مفاخر و هنرمندان کم‌نظیری است که هر یک در تاریخ فرهنگ ایران ردّی عمیق برجای گذاشته‌اند، اما در شناساندن آنان به نسل‌های آینده کوتاهی کرده‌ایم.”
استاندار اصفهان با تأکید بر جایگاه والای خالقان آثار، افزود:
“شهر اصفهان به‌درستی لقب اسطوره‌شهر ایران را دارد؛ … اما باید اذعان کرد که خالقان این آثار، هنرمندان و اندیشمندانی چون استاد جزی‌زاده، بسیار ارزشمندتر از خود آثار هستند. هنر اصیل تنها در خشت و رنگ خلاصه نمی‌شود، بلکه در روح و اندیشه هنرمند نهفته است.”
کمال حُسن؛ دایره‌المعارفی از ظرافت قلم
قلب این آیین، رونمایی از کتاب نفیس «کمال حُسن» بود که شامل گزیده‌ای از آثار نگارگری و طراحی‌های استاد است. این مجموعه توسط یحیی دانشبدی، مجموعه‌دار و چهره فرهنگی، گردآوری شده و توسط انتشارات رواق هنر در تیراژ هزار نسخه منتشر شده است.
ستایش زنده‌یاد استاد فرشچیان از استاد جزی‌زاده
ارزش معنوی این کتاب با مقدمه‌ای از استاد محمود فرشچیان، نگارگر نامدار ایرانی، دوچندان شده است. فرشچیان در مقدمه این کتاب گفته است:
“اگر هنر اصیل ایرانی یا دقیق‌تر از آن بخواهید، هنر اصیل اصفهان را بشناسید باید آثار ایشان را تماشا کنید.”
این نقل‌قول، خود تأکیدی است بر جایگاه جزی‌زاده به عنوان نماینده و میراث‌دار مکتب هنری اصفهان.
روایت تصویری از زندگی و هنر
در بخش دیگر این آیین، مستند «بهای عشق» به نمایش درآمد؛ فیلمی که حاصل بیش از بیست سال فیلم‌برداری مداوم از زندگی و کار هنری استاد است. این مستند، روایتی شاعرانه از مسیر زندگی و تحولات فکری و هنری جزی‌زاده است و در قالبی عمیق، رابطه میان عشق، رنج و آفرینش هنری را بازتاب می‌دهد. در این مستند، بیننده نه‌تنها شاهد خلق آثار ماندگار این هنرمند است، بلکه با دنیای درونی و فلسفه زیست او نیز آشنا می‌شود؛ جهانی که در آن، «هنر، ادامه زندگی و عشق، انگیزه جاودانگی» است.
مکتب نگارگری اصفهان در آثار جزی‌زاده
سبک هنری امیر هوشنگ جزی‌زاده ریشه در مکتب اصفهان دارد؛ مکتبی که بر ظرافت قلم‌گیری و خطوط استوار تأکید دارد. او از سن ۷ سالگی نزد دایی‌اش محمود تذهیبی نقاشی را آغاز کرد و سپس در ۱۲ سالگی به محضر استاد مشهور جواد رستم شیرازی رفت. جزی‌زاده سپس زیر نظر عیسی بهادری در هنرستان هنرهای زیبای اصفهان تحصیل کرد و سال‌ها خود به آموزش طراحی فرش و نگارگری در این مرکز پرداخت.
تحلیل یک استاد از مکتب اصفهان
به گزارش ایسنا؛ در این آیین استاد اردشیر مجرد تاکستانی، استاد نگارگری برجسته کشور، در تحلیل ویژگی‌های سبک و نگاه جزی‌زاده گفت:
“آنچه کار استاد را از دیگران متمایز می‌کند، قدرت طراحی و تخیل بی‌مرز اوست.”
وی افزود: “[ترکیبی از سنت و جسارت خلاقانه دیده می‌شود که کمتر هنرمندی توانسته به این توازن دست یابد.]” او همچنین با اشاره به تابلوهایی در ابعاد بزرگ بر بوم، این نکته را شاهدی بر جسارت استاد دانست که مقیاس اثر را گسترش داده و قدرت قلم خود را در سطحی وسیع‌تر به نمایش گذاشته است.
مجرد تاکستانی در ادامه سخنانش افزود: من همیشه جزی‌زاده را هنرمندی می‌دانم که از رنگ‌ها همانگونه استفاده می‌کند که یک شاعر از واژه‌ها. در آثارش رنگ‌ها با هم سخن می‌گویند، طرح‌ها روایت دارند و هر خط و نقطه، حامل معنا و احساس است.
آثار او نمادی از نگرش حقیقت‌گرا و معنویت عمیق است که با بهره‌گیری از تعالیم اسلامی و مفاهیم فرهنگی، هنر قدسی را زنده کرده است. تابلوی «معراج حضرت رسول» یکی از نمونه‌های این نگاه دقیق و معنوی است.
اتاق من در ۹۲ سالگی: بازسازی خلوت هنرمند
هم‌زمان با آئین رونمایی، نمایشگاه «اتاق من در ۹۲ سالگی» در گالری تماشا افتتاح شد. این نمایشگاه، بازسازی کامل فضای کارگاه شخصی استاد جزی‌زاده است؛ جایی که چیدمان دقیق اتاق کار شامل تابلوها، طرح‌ها، میز کار، قلم‌موها، عصا، لباس‌ها و وسایل شخصی وی به نمایش گذاشته شده است تا بازدیدکنندگان بتوانند از نزدیک با جهان ذهنی و عینی این هنرمند بزرگ آشنا شوند.
اردشیر مجردتاکستانی، استاد جزی‌زاده را “پلی میان سنت و نوگرایی، میان خیال ایرانی و بیان امروزین” دانست و تأکید کرد:
