آیین معنوی چغچغه زنی یکی از رسوم مذهبی و برخاسته از فرهنگ بومی مردم روستای انجدان است که در فهرست آثار معنوی کشور به ثبت رسیده است.
قدمت این آیین کهن به دوره تیموری و صفویه می رسد و مردم عزادار این روستا در روزهای نهم و یازدهم محرم آن را اجرا می کنند.
چغچغه ابزاری چوبی و خراطی شده است که از به هم خوردن آن‌ها، آهنگی موزون ایجاد می‌کند. تاریخچه این رسم به زمانی باز می‌گردد که خبر شهادت امام حسین (ع) و یاران ایشان به اهالی روستا می‌رسد. آن‌ها از شدت ناراحتی با سنگ بر سر خود زده و برای ایشان عزاداری کردند. در گذر زمان، سنگ‌ها جای خود را به دو قطعه چوبی داد که به جای اینکه بر سر فرود بیاید برهم زده می‌شد و نوای حزن انگیزی را در روستا طنین انداز می‌کرد.
این آیین یک مرشد و رهبر دارد که نوحه‌های اصیل و خاصی را قرائت می‌کند و مردم در پاسخ به نوحه ها با اشک و مویه جغجغه می زنند. تمام مردم روستا در این آیین معنوی محرم دخیل هستند و شرکت دارند.
این آئین در تاریخ 24 خرداد 1390به شماره 242 در فهرست آثار ملی ناملموس کشور به ثبت رسیده است.

صداو سیما