حجت الله سیفی کارگردان سینما در خصوص وضعیت وخیم گیشه سینماها گفت: سینما به زودی با بحرانی عظیم روبرو خواهد شد و رکود فعلی شروع این ماجرا است؛ مشکل عمده سینما تفکر مدیران بالادستی و میان دستی و پایین دستی است که با سهل انگاری ها هنرهفتم را به این روز انداخته اند.
کارگردان فیلم های سینمایی «بچه های جسور» و «سهم من از زندگی» افزود: متأسفانه تجربه ثابت کرده که دولتمردان هیچ توجهی به حرف ها و تذکرها و دغدغه های ما ندارند و کار خودشان را می کنند از این رو هرچقدر بنده و امثال بنده به آن ها ایده و راهکار برای برون رفت از این وضعیت بحرانی را بدهیم کارساز نخواهد بود و آن ها همان راهی را که دوست دارند می روند.
وی ادامه داد: بی شک بدنه سینمای کشور این روزها نیازمند کمک مالی مستقیم از سوی مسئولان سینمایی هستند و خود مدیران سینمایی و وزارت ارشاد هم این مطلب را به خوبی می دانند؛ این خود مدیران هستند که باید با دغدغه مندی بودجه ای را جهت تأمین معاش سینماگران به صورت ماهانه اختصاص دهند. اینک ماه ها از آخرین واریزی نقدی توسط صندوق اعتباری هنر به حساب سینماگران می گذرد و هرچه سریع تر باید واریزهای جدید در شأن و منزلت سینماگران و هنرمندان صورت گیرد.
این سینماگر در بخش دیگری از این گفتگو با بیان اینکه سینما ابزاری تفریحی است که مردم از روی دلخوشی به آن مراجعه می کنند اظهار داشت: وقتی طی سال های اخیر با بی تدبیری بلیت سینماها گران شده و مردم هم دیگر مانند سابق دل و دماغ ندارند که به سینما بروند مشخص است که سینما با چنین رکود و بحرانی روبرو می شود.
سیفی سپس با انتقاد از مدیران فرهنگی و سینمایی برای عدم رایزنی شان با مسئولان رسانه ملی در خصوص تبلیغ آثار سینمایی تصریح کرد: چرا در تلویزیون فرش و یخچال و روغن و موکت و انواع نوشیدنی ها تبلیغ می شود اما برای سینما تبلیغی وجود ندارد؟ چرا ما به فکر خورد و خوراک روزانه مردم هستیم اما برای تفکر و تفریح انسان ها تبلیغی نمی کنیم؟ چرا دولت تا امروز هیچ کمکی برای تبلیغ فیلم های سینمایی نکرده؟
کارگردان فیلم های سینمایی «عروس کاغذی» و «ماه عسل» خاطرنشان کرد: متأسفانه سیستمی که مردم را ترغیب کند به سالن های سینما بروند و فیلم ببینند وجود ندارد. این فیلم هایی هم که ساخته می شود اغلب نق زدن به زندگی و دیدن خرابی های زندگی است و فضای امیدوارکننده و تفکر برانگیزی در آن ها وجود ندارد.
وی تأکید کرد: مشخص است تا وقتی با سیاست گذاری غلط مدیران سینمایی این گونه فیلم های تلخ و دردآور ساخته می شوند مردم هم روز به روز کمتر تمایل برای سینما رفتن نشان می دهند و سالن های سینما از تماشاگر تهی می شود. وقتی جامعه درد دارد چرا باید همان دردها با تلخی بیشتر در پرده سینماها نمایش داده شود و توقع داشته باشیم مردم از تماشای آن لذت برده و به سینما مراجعه کنند؟
سیفی در پایان این گفتگو متذکر شد: علاوه بر همه این مسائل که دست در دست هم داده و بحران و رکود تولید و گیشه را رقم زده است باید به این نکته اشاره کنم که باز کردن در سینما به روی علاقمندان برای تولید فیلم سینمایی و اینکه طی سال های اخیر تعداد زیادی فیلمساز بدون سیاست گذاری و برنامه ریزی مناسب وارد سینما شده اند نیز بیش از پیش به این رکود دامن زده و باعث شده تا بخش کثیری از فیلمسازان کهنه کار و پیشکسوت نیز خانه نشین شوند.
سینماپرس
