- فیلم و سینما

طعم یک استرس فوتبالی در سینما

علی ثقفی در اولین تجربه تولید فیلم بلند خود، به سراغ یکی از اتفاق‌های مهم فوتبالی ایران در دهه 60 رفته است.

فیلم‌سازان به‌علت حساسیت‌ها و محدودیت‌هایی که ژانر بیوگرافی در ایران دارد، کمتر به سراغ این ژانر می‌روند. ثقفی اما در اولین تجربه خود دست به ریسک بزرگی زده و به‌عنوان یک کارگردان فیلم‌اولی توانسته است به‌خوبی فیلمش را با استانداردهای لازم به مخاطب ارائه دهد.

«پرویزخان» که در جشنواره فجر 42 اکران شد، با استقبال مخاطبان و منتقدان سینما مواجه شد و توانست در دو بخش بهترین تدوین و بهترین فیلم اول، سیمرغ بلورین دریافت کند. «پرویزخان» را می‌توان جزو بهترین آثار ایرانی ساخته‌شده در حوزه ورزش و به‌خصوص فوتبال دانست و مخاطب بعد از پایان فیلم، به‌خوبی جای خالی این گونه آثار را در سینمای ایران احساس می‌کند.

داشتن فیلم‌نامه منسجم در بیان داستان واقعی و بدون روتوش از ماجرای استعفای دسته‌جمعی بازیکنان تیم ملی، تا فشار نهادهای بیرونی بر سر مربی وقت تیم ملی، از نکات مثبت فیلم «پرویزخان» قلمداد می‌شود. با توجه به تنوع و فراوان بودن شخصیت‌ها، اثر در مرز گرفتارشدن در خرده‌داستان‌هایی است که افتادن در دام آن‌ها می‌توانست روند قصه را منحرف کند و به پرتگاه ببرد.

علی ثقفی اما با تسلط بالای خود بر سوژه اصلی توانسته شخصیت‌های موجود در فیلم را کنترل کرده و از آن‌ها در جهت پیشبرد قصه استفاده کند و خود را اسیر قصه‌های فراوان این ماجرا نکند.فیلم قرار است به ماجرای یک نفر (پرویز دهداری) بپردازد؛ با این حال، از ویژگی‌های این اثر می‌توان به تأکید بر کلمه «ما» به‌جای کلمه «من» و برقراری عدالت نسبی میان نقش‌ها اشاره کرد.

یکی از سختی‌هایی که فیلم‌سازان در ساخت این‌گونه آثار با آن مواجه‌اند، انتقال حس و هیجان یک فوتبال واقعی به تماشاگر است؛ به‌گونه‌ای که تماشاگر تفاوتی میان تماشای یک فوتبال واقعی و یک فیلم سینمایی احساس نکند؛ به همین علت شاید تدوین این اثر بهترین وجه مثبت قلمداد شود. اوج کار تدوینگر را می‌توان در مسابقه فوتبال و سوییچ کردن آن به مناطق جنگی دانست.

اما نکاتی وجود دارد که اگر سازنده آن‌ها را رعایت می‌کرد، شاهد ماندگارترین اثر سینمایی ایران در ژانر بیوگرافی بودیم. ریتم کند و آرام در ابتدای فیلم، تماشاگر را تا حدودی خسته می‌کند؛ همچنین اگر دقت بیشتری در ساخت موسیقی صورت می‌گرفت، می‌توانست در انتقال احساسات قوی‌تر عمل کند و سکانس نهایی فیلم نیز می‌توانست قهرمانانه‌تر تولید شود. این‌ها از نکاتی است که فیلم «پرویزخان» را تحت‌تأثیر خود قرار داده است.

اصفهان زیبا