کشورداری فرایندی معطوف به کوشش کارگزاران برای برآوَردن نیازهای شهروندان در حوزههای مرتبط با امنیت، ثبات توسعه و رفاه است. هرگونه تغییر در حوزههای یاد شده برای بهبود وضعیت موجود یا خلق شرایط مطلوب بدون توجه به منابع بایسته (کمی) و شایسته (کیفیت) آب ناممکن است.
اساسا پایداری حیات و ماندگاری زیستگاههایِ زیست سپهر زمین در خشکیهای کاملا وابسته به منابع محدود آب شیرین است. این در حالی است که از چندین دهه پیش تا به امروز برخاسته از گسترش صنعت، رشد فناوری و افزایش جمعیت، کوشش برای برآوردن نیازمندهای مادی آن‌ها، نیازهای آبی روندی فزاینده پیموده و منابع محدود آب شیرینِ در دسترس (کمتر از نیم درصد از آبسپهر زمین) از یک سو رو به کاهش نهاده و از دیگر سو درگیری آلودگی فزاینده شدهاند.
تهدید این مطلوب محدود، تهدید امنیت آب و امنیت غذای بسیاری از جوامع را در پی داشته است و در آینده نیز ژرفا، گستره و پیامدهای بیشتری خواهد یافت.
نیروگاهیان
