کشورداری فرایندی معطوف به کوشش کارگزاران برای برآوَردن نیازهای شهروندان در حوزه‎های مرتبط با امنیت، ثبات توسعه و رفاه است. هرگونه تغییر در حوزه‎های یاد شده برای بهبود وضعیت موجود یا خلق شرایط مطلوب بدون توجه به منابع بایسته (کمی) و شایسته (کیفیت) آب ناممکن است.

اساسا پایداری حیات و ماندگاری زیستگاه‎هایِ زیست سپهر زمین در خشکی‏‌های کاملا وابسته به منابع محدود آب شیرین است. این در حالی است که از چندین دهه پیش تا به امروز برخاسته از گسترش صنعت، رشد فناوری‎ و افزایش جمعیت، کوشش برای برآوردن نیازمندهای مادی آن‌ها، نیازهای آبی روندی فزاینده پیموده و منابع محدود آب شیرینِ در دسترس (کمتر از نیم درصد از آب‎سپهر زمین) از یک سو رو به کاهش نهاده و از دیگر سو درگیری آلودگی فزاینده شده‎اند.

تهدید این مطلوب محدود، تهدید امنیت آب و امنیت غذای بسیاری از جوامع را در پی داشته است و در آینده نیز ژرفا، گستره و پیامدهای بیشتری خواهد یافت.

نیروگاهیان