پایتخت نشینان عزیز همیشه برای سفر خود مسیرهای طولانی را انتخاب میکنند یا برای دیدن طبیعت خطه سرسبز مازندران را ترجیح میدهند. هنوز هم مناطقی در تهران وجود دارند تا از گرما، آلودگی و شلوغی به آنجا فرار کنیم و یک سفر یک روزه جالب را برای خود خانوادهمان رقم بزنیم. روستای وردیج دقیقا یکی از همین مناطق است که هنوز هم میتوان برای سفر یک روزه شما گزینه مناسبی باشد.
روستای وردیج ، تنفسی کوتاه در هوای کوهستانی

اگر خودتان را به شمال غرب تهران و منطقه کن و سولقان تهران برسانید، هوا کمی لطیفتر و کوهستانی میشود. همانطور که در شمال شرق تهران مناطق کوهستانی و ییلاقی زیبایی همانند فشم، لالان و زاگون وجود دارند، در شمال غرب تهران نیز روستاهای کوهستانی را میتوان دید که هنوز درگیر زرق و برق تهران نشدهاند با آنکه جزئی از آن هستند.
واقعا غصه غریبی است. خودمان محیطی که در آن زندگی میکنیم را آلوده و شلوغ کردهایم و برای ذرهای آرامش حاضر به پرداخت هزینههای سنگینی هستیم. همه ما انسانها ذاتا به دنبال آرامش هستیم. زرق و برق زندگی شهری شاید در ظاهر ما را آرام کند و تظاهر به دوست داشتن این نوع زندگی کنیم، اما روح ما به چنین محیطهای روستایی، آرام و با هوای خوش تعلق دارد.
مسیری به سمت شمال غرب تهران
همینطور که به سمت شمال غرب تهران میرویم، وارد یک جاده کوهستانی و پر پیچ و خم میرسیم که دقیقا شبیه به جادههای فشم و یا امام زاده داوود است. همینطور که این جاده را به بالا میرویم، با تابلوی ورودی روستای وریدج رو به رو خواهیم شد. با اینکه اصل زیبایی مد نظر ما مربوط به روستای وریدج و روستای واریش است، اما پیمودن این جاده در امتداد رودخانهی کن واقعا خالی از لطف نیست و لذت بسیار زیادی دارد.
جالب است بدانید که این روستا در حریم منطقه بیست و دوم تهران قرار دارد و جزئی از این شهر بزرگ محسوب میشود. با این حال تا به امروز توانسته از ویروس شهری شدن فرار کند و بافت روستایی آن حفظ شود. روستای وردیج را قسمتی از بخش کن و سولقان میدانند و هنوز هم کسانی هستند که در این روستای زیبا زندگی کرده و امرار معاش میکنند. خب با دیدن تابلوی ورودی روستا، رسما سفر کوتاه شما به بخش ییلاقی تهران آغاز شده. کمربندها را محکم ببندید و خود را آماده مناظری هیجانانگیز کنید.
روستای وردیج ، نماد سادگی در زندگی و دوستی با طبیعت
زمانی که وارد روستا میشوید یک تابلو توجه شما را به خود جلب میکند و ممکن است حتی به نوعی شما را بترساند. روی این تابلو نوشته شده که “ورود افراد متفرقه ممنوع”، شاید این تابلو باعث شود که بترسید و نباید وارد این روستا شوید. اما نگران نباشید. روستاییان این منطقه از طریق باغداری امرار معاش میکنند. متاسفانه برخی افراد بیفرهنگ طی بازدید خود از این روستا بارها و بارها به باغ این افراد دست درازی کردهاند و دلیل وجود این تابلو هم دقیقا همین است. پس نگران نباشید و شروع به ماجراجویی کنید!

پیش از هر چیز اگر فصل تابستان را برای بازدید از این منطقه انتخاب کرده باشید، از خنکای هوا بسیار تعجب میکنید. تصور کنید در گرمای هوای چهل درجهای تهران با کولر روشن به این منطقه میآیید و بعد از رسیدن تفاوت کولر و هوای بیرون را احساس نخواهید کرد. این منطقه در مسیر بادهای غربی تهران قرار دارد و هوای بسیار بسیار خنک و پاکی را دارد. جالب است بدانید تقریبا آلودگی در این منطقه صفر است و هیچ نوعی از آلودگی را در اینجا نمیتوان پیدا کرد.
هوای کوهستانی در دل تهران
هوا هوایی کوهستانی است و در فصل بهار و زمستان رودخانهای فصلی از اینجا عبور میکند که باعث بهتر شدن کیفیت آب و هوای اینجا میشود. جالب است بدانید که بسیاری از اهالی روستا در فصل زمستان اینجا را ترک میکنند! شاید باور این موضوع واقعا سخت باشد که در همسایگی تهران که حتی در زمستان هم نمیتوان هوایی خوبی را تنفس کرد، این منطقه از سرمای بیش از حد، تقریبا غیر قابل سکونت میشود.
علاوه بر روستای وردیج ، در ادامه این مسیر کوهستانی، روستای دیگر با نام واریش قرار دارد که کمی با غریبهها مهربانتر برخورد میکنند. شاید بگویید که این همه راه را برویم و تنها از هوا لذت ببرم؟ البته هوای خوش چیزی نیست که بتوان از کنار آن به سادگی گذشت، اما با این حال باید بدانید که در این منطقه آثاری سنگی بسیار منحصر به فرد، آبشاری زیبا و جاذبههای دیدنی طبیعی زیادی وجود دارد که یک به یک معرف حضور شما خواهند شد.
دامنهای پوشیده روحهایی سنگی در روستای وردیج
شاید با شنیدن نام روح و یا دامنه ارواح سنگی مو به تن هر جنبندهای راست شود! البته که حق دارید! قطعا همینطور هم است. جالب است بدانید که کمی بعد از روستای وردیج ، منطقهای با نام دامنه ارواح سنگی وجود دارد. این دامنه در حقیقت دشتی کوهستانی است که مجسمههایی سنگی شبیه به جمجمه انسان و یا حیوانات را دل خود جای داده.
شاید در ابتدا و یا داخل عکس متوجه شباهت این مجسمههای سنگی به جمجمه انسان و یا حیوانات نشوید، اما اگر کمی دقت کنید خواهید دید که این حفرهها شبیه به چشم یا حفره بینی و دهان انسان هستند.
نمای ۳۶۰ درجه از برخی مجسمههای سنگی
افسانه روحهای سنگی
قصههای جالبی در این باره گفته میشود که دیدن آنها را هیجان انگیزتر میکند. پیش از هرچیز بسیاری از محلیان بر این باور هستند در ایام گذشته قلعی بزرگ در منطقه وجود داشته که مجسمههایی که میبینید جزئی از دیوارههای آن بوده و هنوز بر جای باقی مانده است. این فرضیه چنان غریب و دور از ذهن نیست و واقعا ممکن است اینطور باشد اما آنقدر که ما میخواهیم هیجان انگیز نیست!
اگر در مورد این مجسمهها از بومیان این محل و یا ریش سفیدان آنجا بپرسید، قصهای از ارواح سنگ شده برای شما روایت خواهند کرد. افسانهای در این مورد وجود دارد که یک در این مکان به دلیل وجود یک طلسم، روح انسانها و حیوانات تبدیل به سنگ شده. برخی بر این باور هستند که این موجودات هنوز جان دارند و نظارهگر ما هستند و در اصل تنها تبدیل به سنگ شدهاند و ممکن است روزی طلسم آنها بشکند و آزاد شوند.
خب داستان کمی ترسناک شد. این داستان را متخصصان رد میکنند و اعتقاد دارند که این مجسمهها به مرور زمان و به دلیل فرسایش طبیعی سنگها بر اثر آب و باد و اصطکاک شنها ایجاد شده و قدمت زیادی دارند. البته ما نمیخواهیم به دنیای علم بیاحترامی کنیم، اما واقعا شباهت این مجسمهها به جمجمه انسان و حیوانات واقعا خیلی عجیب است!
آبشار لت مال
واقعا دلیل علاقه انسان به دیدن آبشار هنوز هم معلوم نیست. برخی فلاسفه بر این باور هستند که انسان با دیدن آبشار حس سقوط را تجربه میکند و یا به این باور میرسد که گاهی برای جاری بودن باید سقوط کرد. شاید همه ما این را ببینیم که با سقوط رود از این ارتفاع چیزی از ارزش آن کم نمیشود و همانطور زلال و جاری باقی میماند. این برای ما درسی است که در زمان شکست خودمان را نبازیم و بدانیم که چیزی از ارزش ما کم نشده.
از بحث فلسفی آن که بگذریم، وارد بحث زیبایی شناختی آبشار لت مال باید شویم! همانطور که عرض کردیم، در فصل زمستان و بهار، رودخانهای فصلی در این منطقه جاری است. در مسیر این رودخانه زیبا و فصل کوهستانی، آبشار لت مال واقع شده. البته استفاده از ضمیر مفرد برای این آبشار بسیار اشتباه است زیرا آبشار لت مال در حقیقت از سه آبشار مختلف تشکیل شده که بر زیبایی آن افزوده.
آبشار اول لت مال ارتفاع زیادی نداشته و تنها حدود پنج متر است. آبشار دوم کمی مرتفعتر و در نهایت به آبشار پلکانی لت مال میرسیم که حدود سی و پنچ متر ارتفاع دارد. جالب است بدانید که نام آبشار لت مال به زبان محلی معنایی خاص دارد. آبشار لت مال به معنای مالش آب روی سنگ و نشان از جریان آب روی بافت کوهستانی دارد.
پیادهروی تا آبشار
البته اگر اهل پیادهروی نسبتا طولانی نیستید، باید از دیدن این همه زیبایی محروم بمانید. برای دیدن آبشار لت مال باید خودروی خود را کنار جاده اصلی پارک کنید و با پای پیاده به مهمانی طبیعت بروید. بهتر است خودروی خود را بعد از مجتمع معلم و قبل از رسیدن به جاده اصلی در جایی مناسب پارک کنید. اگر خودروی شما دنده دستی است، حتما آن را درون دنده گذاشته و محض احتیاط پشت چرخ خودرو سنگ بگذارید. این جاده شیب دارد و باید مراقب چنین مسائلی باشید.
از آنجا حدود یک ساعت باید به سمت آبشار پیادهروی کنید. در مسیر ابتدا آبشار ۵ متری را خواهید دید و با شنیدن صدای جوش و خروش آب باید بدانید که به آبشار اصلی روستای وردیج نزدیک شدهاید.
البته باز هم باید تاکید کنیم که این آبشار در مسیر رودخانه فصلی قرار دارد و تنها در زمستان و بهار مهمان طبیعت بکر این منطقه است. در نتیجه اگر در فصل تابستان و یا پاییز فرصت بازدید از این طبیعت بکر را پیدا کردید، دو ساعت پیاده روی بینتیجه را به جان نخرید!
ارتفاعات پهنه حصار
در شمال غرب تهران و در روستای وردیج ، رشته کوهی با ارتفاع ۳۳۷۵ متر وجود دارد. باید بدانید که رودی زیبا با آبی خنک و زلال از رشته کوه شرقی اینجا سرچشمه گرفته و به سمت پایین کوه روانه میشود. طبیعت این رشته کوه بسیار بکر، دست نخورده و بینظیر و دیدنی است.
حتی در مسیر این رودخانه، آبشاری زیبا با نام آبشار سنگان وجود دارد که دیدن آن خالی از لطف نیست اما نیاز به مهارت کوهنوردی و صخرهنوردی مختصری دارد. البته به وسیله جاده مسیح الله دین محمد میتوانید با شیبی ملایم خودتان را به دشت پهنه سار برسانید . این رود زیبا در نهایت خودش را به رود کن میرساند و باعث پر آب شدن آن میگردد.
شاید تعجب کنید اگر بدانید که رشته کوه در میان جاده چالوس و جاده سولقان قرار دارد. در حقیقت شما آنقدر بالا رفتهاید که نزدیک جاده چالوس شدهاید و قسمتی از این زیبایی را مدیون طبیعت زیبای جاده چالوس هستید!
نمای ۳۶۰ درجه روستای وردیج
موقعیت قرارگیری جغرافیایی
از نظر موقعیت جغرافیایی، جاده چالوس و روستای خور در غرب این رشته کوه قرار دارند. در شمال این کوهها روستای شهرستانک و در شرق آن دهکده سنگان واقع شده است. نام دهکده سنگان از آبشاری که در آن منطقه با همین نام قرار دارد گرفته شده است. در جنوب این رشته کوه زیبا هم روستای واریش، وردیج و ورداورد قرار دارند.
اما همه این توضیحات را به شما ارائه دادیم تا در مورد قلعه این رشته کوه یا همان با نام ” پهنه سار” یا همان “پهنه حصار” صحبت کنیم.
برخی از محلیان این منطقه را با نام ” گندم چال” و “پشته بند” نیز میشناسند. قلهای دیگر با نامه “چشمه شاهی” در این رشته کوه قرار دارد که بسیاری از محلیان بر سر ارتفاع آن اختلاف دارند. اما بر طبق نظر اکثریت محلیان، پهنه حصار بلندترین قلعه این رشتهکوه و در حقیقت بلندترین قسمت این منطقه به حساب میآید. اگر کمی مهارت کوهنوردی دارید، رسیدن به این قله بسیار لذتبخش خواهد بود. هوای این منطقه بسیار بکر، کوهستانی، خنک و عاری از هرگونه آلودگی است.
روستای واریش
گاهی دیدن بافت روستای یک بخش ییلاقی به خودی خود لذت بخش است. روستای واریش در ارتفاع حدود دو هزار متری سطح دریا قرار گرفته و به همین دلیل آب و هوایی حتی بهتر و خنکتر از وردیج هم دارد. چشمههای کوچک زیادی در این منطقه قرار دارند که آب زلالی را به مردم روستا هدیه میدهند. مراتع این روستا بسیار سرسبز است و محصولات بسیار خوشمزهای دارد. از نظر بافت میتوان این روستا را مشابه به روستای لالان واقع در فشم دانست اما طبیعت بکری دارد و هنوز ویلاسازی شهر به آنجا نرسیده.

مغازههای واریش
مغازههای کوچک و باصفایی را در این روستا میتوانید ببینید که با ترازوهای دوکفه قدیمی برای شما ثمره یک سال تلاش خود را میکشند. بسیاری از باغداران میوههای خود را به صورت مستقیم در مغازههای کوچک و یا در کنار جاده میفروشند. اگر از این روستایان خرید کنید، طعمی به یاد ماندنی را تجربه خواهید کرد. میوههای این روستا بسیار لذیذ، خوشمزه و ارگانیک هستند پس این تجربه را از دست ندهید تا یک عمر حسرت نخورید!
البته اگر که خودتان را با میوههای روستای وردیج سیر نکرده باشید!
برای رسیدن به روستای واریش، بعد از دیدن دامنه ارواح سنگی با دیدن تابلوی روستای واریش مسیر خد را به آن سمت کج کنید. البته به یاد داشته باشید که برای ورود به این روستا باید ۵۰۰۰ تومان ورودی دهید. این ورودی متعلق به دهداری بوده و مخصوص جمع کردن زباله و بهبود وضعیت روستا است. روستای سقالکسار نیز چنین رسمی دارد.
امام زاده بی بی زرین قمر
در گذشته دور بسیاری از امام زادگان برای فرار از دست پادشاهان زمان به دل کوه و دشت میزدند تا در امان باشند. به همین دلیل است که در نقاط کوهستانی دور اطراف تهران، مقبره مطهر امامزادگان مختلفی را میبینیم. بر خلاف بسیاری از امام زادگان که مقبرهای بزرگ و زیبا دارند، مقبره بی بی زرین قمر بسیار ساده و غریب است. این امام زاده تنها دو اتاق دارد که در یکی از آنها مقبره امام زاده قرر دارد و دیگری مخصوص استراحت کوهنوردان است.
امام زاده بی بی زرین در بخش پهنه حصار قرار دارد و برای رسیدن به آن راهی طولانی را باید پشت سر بگذارید. اما اگر با هر مشقتی خود را به پهنه حصار رساندید، حتما از این امام زاده دیدن کنید. جالب است بدانید که در زمان گذشته، یکی خواهران امام رضا (ع) با نام بدرالنساء به همراه زریق قمر در حین فرار از دست حاکمان به این صخرهها پناه آوردند.
روایت است که آنها به جای استفاده از عبارت “یا هو” از عبارت ” یا الله” استفاده کردند. آنها اسم خداوند متعال را بر زبان آوردند و به امر خدا دل کوه شکافت و به آنها پناه داد. سپس سربازانی که در تعقیب این دو بزرگوار بودند، بارها و بارها با سرنیزه و شمشیر خود تلاش کردند که این صخره را بشکافند. آنها بسیار تلاش کردند اما تلاش آنها تنها منجر به ایجاد شکافی جزئی در دل کوه شد که امروزه هنوز اثرات آن باقی مانده.
جاده مسیح الله دین محمد
جاده مسیح الله دین محمد به افتخار یکی از خلبانان نیروی هوایی ارتش نام گذاری شده. مسیح الله دین محمد یکی از خلبانانی بود که در عملیات معروف حمله به خاک عراق با فانوتوم شرکت داشت. او در همان روزهای اول جنگ مو در همان عملیات مورد اصابت حمله پدافند عراقیان قرار گرفت و به دیار باقی شتافت.
این جاده بهشتی برای طبیعت گردان و کوهنوردان است. جاده مسیح الله دین محمد با شیبی ملایم به دشت پهنه سار میرسد و بعد از روستای واریش قرار دارد. در دشت اطراف این جاده حتی میتوانید اسبهای وحشی و یا حیواناتی همچون خرگوش را ببینید. همچنین اینجا مکانی مناسب برای عکاسی بسیاری از هنرمندان است. این جاده را یکی از قسمتهای دیدنی روستای وردیج میتوان دانست.
چه فصلی را برای بازدید از روستای وردیج انتخاب کنیم؟
تمام این منطقه کوهستانی تقریبا در فصل زمستان غیر قابل سکنه است و حتی جاده خطرناکی برای تردد دارد. اگر قصد دیدن آبشار و رودخانه فصلی لت مال را دارید، باید فصل بهار را برای بازدید انتخاب کنید. اما در عین حال میتوانید در فصل تابستان به روستای واریش بیایید تا میوههای تابستانی منطقه را میل کرده و از هوای خنک آن لذت ببرید.
چه تفریحاتی را میتوان در روستای وردیج انجام داد؟
دوچرخه سواری: یکی از تفریحات سالم و مفرح برای کسانی که به آن علاقه دارند، دوچرخه سواری در این منطقه است. بسیاری از ورزشکاران با دوچرخه مخصوص کوهستان از همان ابتدا دامنه کوه را بالا میروند و از طبیعت بکر این منطقه بدین شکل لذت میبرند.
پیاده روی: اگر به پیاده روی در طبیعت و دشتهای پهناور علاقه دارید، میتوانید ریههای خود را پر از هوای پاک کرده و در دل طبیعت وردیج و واریش قدم بردارید.
عکاسی: مناظر دیدنی این منطقه همانند آبشار لت مال، آبشار سنگان و یا دشت پهنه سار لوکیشن بسیار زیبایی برای عکسبرداری هستند.
کمپ زدن و پیک نیک: شما میتوانید خانوادگی به این منطقه بیایید و در قسمتهای طبیعی و زیبا چادر بزنید و یک کباب دورهمی درست کنید! البته توجه داشته باشید که به هیچ وجه وارد باغات خصوصی نشوید چون عواقب بدی در بر خواهد داشت و روستایان از این امر بسیار ناراحت میشوند. طبیعت اطراف واریش محیط مناسبی برای پیک نیک خواهد بود.
دیدن مناظر طبیعی: جاذبههای دیدنی خاصی همانند دامنه ارواح سنگی در این منطقه وجود دارند که قابل قیاس با هیچ جای دیگر نیستند و میتوانید از دیدن آنها لذت ببرید.
خرید میوه از سر باغ: قطعا خرید میوه تازه از سر باغ به صورت تازه و ارگانیک واقعا لذت بخش خواهد بود!
آیا امکانات رفاهی و خدماتی در این منطقه وجود دارند؟
داخل جاده به هیچ وجه خبری از رستوران نیست پس حتما با خودتان یک وعده غذایی بیاورید. در داخل روستا میتوانید مغازهها کوچک بقالی را پیدا کنید اما ترجیحا تنقلات، آب و غذا همراه داشته باشید تا دچار مشکل نشوید و از زمان خود بیشترین بهره را ببرید.
چه تجهیزاتی نیاز است؟
خودروی شما باید در درجه اول سالم باشد زیرا اگر خراب شود به سختی میتوانید مکانیک و یا امداد خودرو در آن اطراف پیدا کنید. در درجه دوم بهتر است یک جفت کفش مخصوص پیاده روی همراه و یک دوربین عکاسی برای ثبت این همه زیبایی همراه خود ببرید. اگر کوهنورد هستید و قصد صخره نوردی دارید که باید تجهیزات مخصوص به خود را همراه داشته باشید.
دسترسی به روستای وردیج
روستای وریدج روی نقشه گوگل
رفتن به روستای وردیج اصلا کار دشواری نیست. دو مسیر برای رفتن به این روستا وجود دارد:
مسیر اول: اتوبان همت غرب را تا انتها بروید تا به اتوبان شهید خرازی برسید ( نیاز به تغییر مسیر نیست و از یک نقطه به بعد اتوبان همت، خرازی نام میگیرد). بعد از شهرک شهید باقری اولین دور برگردان رو دور بزنید و به سمت شرق بیایید. در سمت راست شما بلواری بزرگ به نام بلوار پژوهش قرار دارد که شما را به سمت شهرک دانشگاه شریف هدایت میکند. وارد شهرک شده و سپس به خیابان شهید اردستانی بروید. این خیابان را که ادامه دهید، تابلوی روستای وردیج را خواهید دید.
مسیر دوم: این مسیر کمی سادهتر است. باید از کمربندی آزادگان و یا اتوبان همت، خودتان را به اتوبان تهران – کرج برسانید. توجه داشته باشید که باید وارد اتوبان شوید و نه جاده قدیم و یا جاده مخصوص، در حین انتخاب مسیر توجه داشته باشید که روی تابلو واژه “اتوبان” حتما وجود داشته و رنگ تابلو آبی باشد. پس از اینکه پمپ بنزین وردآورد را رد کردید، باید وارد خیابان شهید اردستانی شده و مابقی مسیر را به سمت روستای وردیج بپیمایید.
نویسنده:علیرضا مشرقی
منبع:safarzon.com